Αναδημοσίευση από Πρωτοβουλία Ηρακλείου για τους Πρόσφυγες και Μετανάστες
Συγκέντρωση αλληλεγγύης στους πρόσφυγες και στους μετανάστες
Τις τελευταίες μέρες έχουν φτάσει στην πόρτα μας δυο «καραβιές» προσφύγων, συνολικά 177 άνθρωποι. Για άλλη μια φορά οι «υπεύθυνοι» και αρμόδιοι τοπικοί φορείς αποδεικνύονται ανεπαρκείς και απροετοίμαστοι. Ενώ συζητούσαν εδώ και δύο χρόνια για αυτό το ενδεχόμενο, από το κρίσιμο καλοκαίρι του 2015 των προσφυγικών ροών, τελευταία στιγμή τρέχουν να βρουν χώρο, στρώματα, κουβέρτες, νερά, φαρμακευτικό υλικό.
Στις συσκέψεις και στις κάμερες όλοι πρόθυμοι. Στην πράξη και στην παρουσία στο χώρο του Λιμεναρχείου Ηρακλείου ελάχιστοι. Στις λίγες απαιτούμενες δαπάνες το γνωστό παιχνίδι του πινγκ πονγκ: η Περιφέρεια δηλώνει αναρμόδια, η Κοινωνική Υπηρεσία του δήμου ψάχνει σχεδόν μια μέρα για πάνες, κανένας φορέας δεν μπορεί να μοιράσει κουβέρτες αν κάποιος άλλος δεν πληρώσει ένα καθαριστήριο να πλυθούν, ασυνεννοησία για το που θα κοπούν τιμολόγια για εμφιαλωμένο νερό. Η 7η Δ.Υ.Π.Ε που ανέλαβε την ιατροφαρμακευτική κάλυψη έστειλε γιατρούς εντός του υπηρεσιακού ωραρίου στην κάθε «καραβιά», οι οποίοι συνταγογράφησαν και έφυγαν. Το αποτέλεσμα; Τα μέλη του Ερυθρού Σταυρού, με 24ωρη παρουσία στο χώρο, με περιορισμένο υλικό από τις γεμάτες αποθήκες τους, δήλωσαν αναρμόδια να εξετάσουν τους ανθρώπους. Αναπόφευκτα αναρωτιέται κανείς ποιό το νόημα της παρουσίας τους πλην του να μοιράζουν σε κυπελάκια -για να μην τα «σουφρώσουν» οι πρόσφυγες όπως μας είπαν- σαπούνια χεριών που για άλλη μια φορά εθελοντές αγόρασαν; Τη στιγμή που γράφονται αυτές οι γραμμές, ακόμα και εντός του ωραρίου της Δ.Υ.Π.Ε. (11 το πρωί Παρασκευής 8/9), ζητάνε επειγόντως γιατρό από τους Αλληλέγγυους παρόντες στο χώρο. Με πίεση και τηλέφωνα από την Ύπατη Αρμοστεία, η Δ.Υ.Π.Ε. έστειλε γιατρό. Συντονισμός δεν υπάρχει, αρμοδιότητες πουθενά. Τα φάρμακα που ζητήθηκαν από τους γιατρούς σε υπερβολικά μεγάλες ποσότητες, με κόστος 470 ευρώ, χωρίς να έχει αναλάβει κανείς να τα προμηθεύσει, αγοράστηκαν τελικά από μέλη της Πρωτοβουλίας Ηρακλείου για τους Πρόσφυγες και την Αναπτυξιακή Ηρακλείου και στην πλειονότητά τους έμειναν ανέγγιχτα. Προκαλεί έκπληξη το γεγονός ότι ειδικά σε αγωγές με αντιβίωση δόθηκε μόνο η πρώτη δόση και τελικά τα φάρμακα δεν τα παρέδωσε κανείς στους ασθενείς όταν αποχώρησαν από την αίθουσα ώστε να μπορέσουν να ολοκληρώσουν την αγωγή τους.
Η διερμηνεία γίνεται από προσωπικό της Αναπτυξιακής Ηρακλείου που έχει αναλάβει το Πρόγραμμα Στέγασης Αιτούντων Άσυλο στην Κρήτη, της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες. Η Αστυνομία δεν αξιοποίησε, ως όφειλε, τη δυνατότητα πιστοποιημένης διερμηνείας από την Αθήνα, προκειμένου να διευκολυνθεί και να επιταχυνθεί η διαδικασία (ένας μόνο διερμηνέας γνωρίζει τη διάλεκτο κουρδικών που μιλούν οι 160 από τους 170 πρόσφυγες). Την Πέμπτη 7/9 το απόγευμα, την ώρα που οι διερμηνείς έλειψαν λίγο για να φάνε, μετά από συνεχόμενη 16ωρη παραμονή στο χώρο, με συνεχή παροχή υπηρεσιών διερμηνείας, αστυνομικός του Αλλοδαπών βρήκε αφορμή να ξεσπάσει ουρλιάζοντας στους πρόσφυγες της δεύτερης «καραβιάς» μέσα στο χώρο, τρομοκρατώντας τα μωρά που άρχισαν να κλαίνε.
Όταν τέθηκε θέμα για τη νομική ενημέρωση των προσφύγων, η Αστυνομία παρουσίασε ένα χαρτί που είχε μοιράσει στους πρόσφυγες γραμμένο στα αραβικά. Όλοι πλην μιας οικογένειας όμως, μιλούσαν και διάβαζαν σουρανί, ως Κούρδοι. Μετά από ώρες τους δόθηκε υλικό στη γλώσσα τους. Δύο οικογένειες ζήτησαν να μιλήσουν με δικηγόρο, όπως δικαιούνται. Εθελοντής δικηγόρος της Πρωτοβουλίας προσφέρθηκε, αλλά κατάφερε να μπει στον χώρο, μετά από πολύ πίεση και όταν πλέον είχε βραδιάσει. Καθώς στο χώρο υπήρχαν πολλά παιδιά, ζητήθηκε επίμονα, από εθελοντές και μέλη της Πρωτοβουλίας, να μοιραστούν παιχνίδια και να γίνουν δράσεις δημιουργικής απασχόλησης. Τελικά μας άφησαν να μπούμε στο χώρο μετά από μιάμιση ημέρα.
Την Πέμπτη 7/9, όταν πήραν οι πρώτοι 100 πρόσφυγες τα υπηρεσιακά σημειώματα από την Αστυνομία, μετά την καταγραφή τους, δεν αναφερόταν πουθενά η σχέση των μελών των οικογενειών. Αυτό δημιουργεί υπαρκτό κίνδυνο αργά ή γρήγορα αυτές οι οικογένειες να χωριστούν. Για την υποχρεωτική μετακίνησή τους στην Αθήνα, οι ίδιοι οι πρόσφυγες χρειάστηκε να πληρώσουν τα ακτοπλοϊκά εισιτήρια, γεγονός που καταγγέλλουμε, έστω και εάν υπήρξε έκπτωση 50%. Η επίμονη προσπάθεια της Ύπατης στο Ηράκλειο να συντονιστεί με το γραφείο Μουζάλα για το ποιος θα τους παραλάβει στον Πειραιά ώστε να οδηγηθούν σε camps φιλοξενίας και όχι στα χέρια διακινητών, δεν καρποφόρησε. Οι άνθρωποι έφυγαν άρον άρον καθώς δεν υπήρχε χώρος να φιλοξενηθούν άλλο ένα βράδυ (!) μέχρι να βγει ένα πιο οργανωμένο πλάνο, χωρίς να ξέρουν ούτε πού πάνε, ούτε πώς. Εδώ στην Κρήτη είναι κοινό μυστικό πως μας ενδιαφέρει να φύγουν όσο πιο γρήγορα γίνεται οι ναυαγοί και έπειτα νίπτουμε τας χείρας μας για το τι θα απογίνουν. Ο αλκοολ-τουρισμός του βορά να μην ενοχληθεί, πάνω απ’ όλα! Στη Γ.Α.Δ.Η. «φιλοξενούνται» στα κρατητήρια για ακόμη μια φορά ανήλικα ασυνόδευτα μέχρι να βρεθεί κάποια θέση σε δομή φιλοξενίας ανηλίκων…
Δεν θα σταματήσουμε ποτέ να το λέμε: τα κλειστά σύνορα οδηγούν σε περισσότερους νεκρούς, το κράτος έχει ενστερνιστεί πλήρως την αντι-μεταναστευτική ευρωπαϊκή ατζέντα, η μετακίνηση πληθυσμών δεν είναι έγκλημα, έγκλημα είναι οι συνθήκες εγκλεισμού των προσφύγων στα hot spots στα νησιά και στα κέντρα κράτησης της ηπειρωτικής Ελλάδας. Και στην Κρήτη; Ένας άλλος κόσμος, ένα παράλληλο σύμπαν, όπου τίποτα δεν μας αφορά πλην του ενδεχόμενου μια χούφτα πρόσφυγες να διαταράξουν τα εκατομμύρια τουριστών μας.
Καλούμε σε διαμαρτυρία την Παρασκευή 8/9 στα Λιοντάρια στις 18.00 και σε μαζική παρουσία όλη την ημέρα στο Λιμεναρχείο Ηρακλείου.
Καμιά ζωή δεν είναι λαθραία!
Πρωτοβουλία Ηρακλείου για τους Πρόσφυγες/Μετανάστες
