Το βράδυ της Παρασκευής 25/9 το καράβι από τις Σποράδες δεν ξέβραζε στο λιμάνι του Βόλου μαυρισμένους χαζοχαρούμενους τουρίστες. Μετά τις νταλίκες κόλλησαν στο καράβι τρία λεωφορεία του κτελ, περικυκλωμένα από όλη την ασφάλεια, την ΟΠΚΕ και τη ΔΙΑΣ της πόλης, από τα χακί του λιμενικού και από του «εθελοντές ΑΕ» (λέσχη ειδικών δυνάμεων μαγνησίας).
Μετά από 3 μερόνυχτα στο Γιούρα, 65 άντρες, 20 γυναίκες και 30 παιδιά, 115 τρομαγμένα πρόσωπα αυτοί που έγιναν μπλουζάκια welcome refugees, αυτοί που χρησιμοποιούνται για να μαζεύει επιχορηγήσεις η action aid της κόρης του Μητσοτάκη, τσουβαλιάστηκαν βιαστικά και σιωπηλά σαν σκουπίδι που λερώνει τη βιτρίνα της πόλης και κρύφτηκαν στο κατ’ ευφημισμό «κέντρο φιλοξενίας μεταναστών»
Παρασκευή βράδυ, δεν υπήρχαν κάμερες στο λιμάνι, δεν είχε φιλάνθρωπους, παπάδες και Μ.Κ.Ο. (μη κυβερνητικές οργανώσεις), υπηρεσίες του Δήμου και wannabe βουλευτές περιφερειάρχες «πρόσφυγες» βουλευτές κι αριστερούς πολιτευτές. 300 μέτρα από το Βολωνάκι, ένα χιλιόμετρο από το πολυτεχνείο, «ευαίσθητες καρδούλες» μάζευαν ρούχα για την Ειδομένη (αν και δήλωσε ότι δε χρειάζονται άλλα, όταν περπατάς μέχρι την Γερμανία δεν θες επιπλέον βάρος) και αδιαφορούσαν για 115 διψασμένους νηστικούς, τρομαγμένους, περικυκλωμένους μετανάστ(ρι)ες. Η φιλανθρωπία αξίζει μάλλον όταν γίνεται μπροστά στις κάμερες, όταν φέρνει επιχορηγήσεις κι όταν αφορά κάτι μακρινό (χελώνες, σεισμοπαθείς, πρόσφυγες…)
Εμείς δεν είμαστε φιλάνθρωποι. Θεωρούμε ότι αυτός ο κόσμος και οι αφέντες του παράγουν θάνατο. Κι όταν πρόσφυγες και οι μετανάστες είναι θύματα αυτού του κόσμου, του κόσμου των αφεντικών. Ή όπως το είπαν κάποιοι άλλοι, είναι «οι γιοί και οι κόρες του πολέμου»
Για αυτό είμαστε στο λιμάνι. Πήγαμε να δούμε και να μας δουν οι «δικοί μας». Προσπαθήσαμε με ένα μπουκάλι νερό να τους πούμε «δεν είστε μόνοι, θα μπορέσαμε να είμαστε στην θέση σας»
Την επόμενη μέρα ήμαστε στο κέντρο κράτησης για να θυμηθούμε τι σημαίνει «ελληνική φιλοξενία». Στο κέντρο κράτησης μπορεί να μην είχε άλλο νερό εκτός από ό,τι πήγαμε εμείς, αλλά είχε 2 άθλιες τουαλέτες και 45 κρεβάτια για 115 άτομα! Ο σχεδιασμός των μπάτσων ήταν να όλα να γίνουν στη μούγκα. Νύχτα τους φέρανε, νύχτα τους διώξανε. Με άδειο στομάχι βέβαια, αφού αστυνομία, Δήμος και Περιφέρεια φρόντισαν γι΄ αυτό ρίχνοντας τις ευθύνες εκατέρωθεν.
Ο διοικητής ασφάλειας έλεγε «δεν είναι κρατούμενοι άρα δεν τους ταΐζω εγώ». Ο Δήμος το είχε παίξει «νηστικοί ημίχρονο-τελικό». Η Περιφέρεια έψαχνε αρχηγό για τη ΝΔ. Και οι ΜΚΟ, οι φιλάνθρωποι και οι «μαζεύω τρόφιμα» θεώρησαν ότι οι 115 δεν ήταν αρκετοί για να προσελκύσουν προβολή και χρηματοδότηση. Μόνο η ποδοσφαιρική ομάδα Ελευθεριακός, η συνέλευση Αγίου Νεκταρίου κι εμείς προσπαθήσαμε να χορτάσουμε 115 ανθρώπους με φρούτα και μπισκότα.
Ακόμη και στους αιχμαλώτους πολέμου, υπεύθυνος για τη σίτιση τους και για νερό είναι αυτός που τους έχει συλλάβει. Αστυνομία, περιφέρεια, δήμος, κυβέρνηση, όποιος διάολος κι αν είναι υπεύθυνος, βασανίζει όποιον καταδικάζει στη δίψα και στην πείνα.
Τι είναι αυτοί οι πρόσφυγες τελικά;
Α)Τουρίστες;
Β) «Εχθροί της πατρίδας»
Γ) Άνθρωποι κατατρεγμένοι από τις διαλυμένες χώρες τους λόγω πολέμων, για τους οποίους ευθύνονται μεταξύ άλλων και οι ευρωπαίοι στρατοί και ευρωπαϊκές τράπεζες.
Τους τελευταίους μήνες τα ΜΜΕ έπαιξαν τον ρόλο που τους ανέθεσαν τ αφεντικά τους. Αντιμετώπισαν τις προσφυγικές/μεταναστευτικές ροές σαν σαπουνόπερα. Έριξαν κροκοδείλια δάκρυα για τα ναυάγια και εξαπέλυσαν τις ΜΚΟ(φιλανθρωπία) σε ρόλο Guest Star. Πουθενά βέβαια δεν αναφέρθηκαν οι πολιτικές οι οποίες τους ανάγκασαν να μεταναστεύσουν. Το Welcome refugees των ευρωπαϊκών κρατών αποδείχτηκε ότι ήταν Welcome φτηνοί εργάτες για τις χώρες που άνοιξαν προσωρινά τα σύνορα στο βωμό τις καπιταλιστικής ανάπτυξης.
Η «φιλευσπλαχνία» των καναλιών αρχίζει να φθίνει προετοιμάζοντας το έδαφος για την επόμενη ημέρα: Το καλοκαίρι της φιλανθρωπίας τελειώνει. Οι πρόσφυγες /μετανάστ(ρι)ες από καημένοι θα μετατραπούν σε υγειονομικές βόμβες, εθνική απειλή και φανατικοί μουσουλμάνοι.
Τα σύνορα σιγά σιγά ξανακλείνουν, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης σιγά σιγά ξανανοίγουν και η στέρηση της ελευθερίας ξανακανονικοποιείται…
Είμαστε, λοιπόν, αλληλέγγυοι στους πρόσφυγες/μετανάστ(ρι)ες και όχι φιλάνθρωποι.Γιατί δεν γίνεται να παλεύεις για τα δικαιώματα των προσφύγω ν/μεταναστών χωρίς παράλληλα να παλεύεις ενάντια στις πολιτικές που ευθύνονται για την ατέρμονη ομηρία τους
Γιατί τα στρατόπεδα συγκέντρωσης δεν θα κλείσουν από μόνα τους.
Γιατί στον κόσμο των αφεντικών είμαστε όλοι ξένοι.
ανοιχτή συνέλευση μαγνησίας, ενάντια στα κέντρα κράτησης
από εισερχόμενο email στο baktirio
