ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΕΝΟΧΟΣ
Οι δίκες των αιχμαλώτων αναρχικών που επέλεξαν να δώσουν βίαια μορφή στις
ιδέες και στις αξίες τους, που επέλεξαν να συνδέσουν με φωτιά ,εκρηκτικά
και σφαίρες το μίσος τους απέναντι στην εξουσία είναι ένα ακόμα στιγμιότυπο
ενός πολέμου ανάμεσα στον κόσμο της Αναρχικής Εξέγερσης και τον κόσμο της
Κυριαρχίας. Γι’ αυτό λοιπόν στο τέλος σχεδόν μιας τέτοιας δίκης, της 3ης
μάλιστα κατά σειρά που αντιμετωπίζω για τη δράση μου ως μέλος της αναρχικής
ομάδας άμεσης δράσης Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς, αισθάνομαι την ανάγκη να
ξανασυναντηθεί ο λόγος μου με κάθε αναρχικό σύντροφο και συντρόφισσα εκτός
των τοιχών.
Από το Σεπτέμβρη του 2009 όπου έκανα το άλμα προς την παράνομη ελευθερία
όντας καταζητούμενος, επιλέγοντας να συνεχίσω την αναρχική δράση μέσα από
τη συμμετοχή μου στη Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς εως τώρα, έχουν περάσει
έξι χρόνια. Έξι χρόνια τα πέντε από τα οποία έχουν κυλήσει μέσα στον
τσιμεντένιο χωροχρόνο και την πνιγηρή πραγματικότητα της αιχμαλωσίας. 1825
περίπου μέρες διανύοντας ατελείωτα χιλιόμετρα σε κύκλους κάτω από ένα
κομμάτι ουρανού χαραγμένο με αγκάθινα συρματοπλέγματα. 1825 περίπου μέρες
κλειδωμένος πριν τη δύση του ηλίου. Πέντε χρόνια μακριά από την περιπλάνηση
στους άγριους δρόμους της αναρχικής δράσης, μακριά από εκείνες τις όμορφες
στιγμές που η επίθεση θρυμματίζει την κανονικότητα. Πέντε χρόνια όπου η όψη
συντροφικών, φιλικών και αγαπημένων προσώπων αποτυπώνεται στα τζάμια των
επισκεπτηρίων προκαθορισμένες μέρες, προκαθορισμένες ώρες, συμπληρώνοντας
ένα παζλ από αχνές προσωπογραφίες τόσων και τόσων ανθρώπων που έχουν ένα
ζωντανό λόγο να διαβαίνουν το κατώφλι των φυλακών ελπίζοντας στο “κάποτε
ξανά μαζί” .
Κι όμως σε αυτά τα πέντε χρόνια δεν υπήρξε ούτε μια στιγμή που να κοίταξα
πίσω αμφιβάλλοντας αν άξιζε τον κόπο. Γιατί η αξία και η ομορφιά της
αναρχικής εξέγερσης δεν μπορεί να αντικατασταθεί από τα ψυχρά μαθηματικά
των δικαστικών ποινών.
Σε αυτά τα πέντε χρόνια με τις συνεχείς δικαστικές διώξεις, τις δεκαετίες
ποινής που μου φορτώσατε, τα δικαστήρια που εκρεμούν για να προσθέσουν κι
άλλες δεκαετίες, κι άλλα χρόνια, κι άλλες μέρες εξορίας στη σιδερόφραχτη
χώρα του Ποτέ, παραμένω ακόμα περήφανος για τις επιλογές μου και για την
ένταξη μου στη Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς όσο και για τη συνολική της
δράση που δικάζετε και ξαναδικάζετε επαναλαμβάνοντας διαρκώς τις ίδιες και
τις ίδιες κατηγορίες ξανά και ξανά :
Τρομοκράτης,Τρομοκράτης,Τρομοκράτης…
ΕΤΣΙ ΕΙΝΑΙ ΛΟΙΠΟΝ ΑΝ ΕΤΣΙ ΝΟΜΙΖΕΤΕ
Για τον δικό σας σάπιο πολιτισμό
Για τα δηλητηριασμένα ιδανικά και αξίες που εκπροσωπείτε
Για τη βαρβαρότητα και τη φρίκη πάνω στις οποίες πατάτε και χτίζετε τις
καριέρες σας
ΠΑΝΤΑ ΘΑ ΕΙΜΑΙ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΗΣ
Γιατι αν και αιχμάλωτος η καρδιά μου βρίσκεται παντού όπου εξυφαίνονται
αναρχικές Συνωμοσίες εναντίον του πολιτισμού της εξουσίας, πλάι σε όσους
πυρπολούν την ομαλότητα, πλάι σε όσους υποδαυλίζουν με κάθε τρόπο τη διαρκή
αναρχική εξέγερση και πλάι σε όσους ζουν στα άκρα μέσα από την επίθεση στην
κυριαρχία και γιαυτό
ΠΑΝΤΑ ΘΑ ΕΙΜΑΙ ΕΝΟΧΟΣ
Όσο για την συνολική δράση της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς είμαι ζωντανό
της κομμάτι όπως και αυτή είναι δικό μου ζωντανό κομμάτι. Αυτό αφορα ομως
αποκλειστικά εμένα και τους συντρόφους μου και σε καμία περίπτωση δεν είμαι
διατεθημένος να συνδράμω τις δικαστικές αρχές στο δικό τους έργο. Όμως θα
πρέπει να έχουν υποψιν τους όλοι οι δικαστές που έχουν συστρατευτεί ενεργά
στον πόλεμο εναντίον της Αναρχικής Εξέγερσης πως οι ευθύνες δεν
συνταξιοδοτούνται ποτέ και θα τους κυνηγάνε για πάντα.
Και γνωρίζω από την ιστορία πως πάντα μέσα στα χρόνια υπάρχουν συνειδήσεις
που επιλέγουν να βαδίσουν τα χνάρια της αναρχικής εξέγερσης και να οπλίσουν
τις επιθυμίες τους. Σε αυτούς όλους λοιπόν τους συντρόφους και συντρόφισσες
που ίσως κινούνται ήδη στις σκιές ή ίσως κινηθούν στο μέλλον έχω να πω ότι
αν κάπου κάπου νιώθω στιγμές ελευθερίας είναι μέσα από τις εκδηλώσεις
αναρχικών επιθέσεων που μου θυμίζουν ότι η Διαρκής Αναρχική Εξέγερση έχει
συνέχεια.
Κι έτσι αισθάνομαι περήφανος που ακόμα και τώρα μετά από πέντε χρόνια
αιχμαλωσίας και τα πολλαπλάσια χρόνια να κρέμονται από πάνω μου μπορώ ακόμα
να φωνάζω μέσα από τις ρωγμές των ενισχυμένων, με διπλές στρώσεις μπετόν
και τριπλές σειρες συρματοπλεγμάτων, τοίχων σας :
ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΧΙΛΙΟΣΤΟ ΠΙΣΩ
ΕΝΝΙΑ ΧΙΛΙΟΣΤΑ ΣΤΑ ΚΕΦΑΛΙΑ ΤΩΝ ΔΙΚΑΣΤΩΝ
Παναγιώτης Αργυρού
Περήφανο μέλος της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς – FAI/IRF
Πηγή: athens.indymedia
