Στις 17 Ιανουαρίου του 2013 ο μετανάστης-εργάτης Σαχζατ Λουκμάν δολοφονήθηκε από τους φασίστες Δ. Λιακόπουλο και Σ. Στεργιόπουλο στην Τριών Ιεραρχών την ώρα που πήγαινε στη δουλειά του.
Τις επιθέσεις των φασιστών τις έχουμε ζήσει στο πετσί μας, στους δρόμους των γειτονιών μας. Δεν ξεχνάμε τα Παλιά Σφαγεία, όπου τον Αύγουστο του ΄44 Γερμανοί Ναζί εκτέλεσαν μαζικά ΕΑΜίτες και ΕΠΟΝίτες. Δεν ξεχνάμε την δολοφονική επίθεση 15-20 χρυσαυγιτών -με τα ναζιστικά μαχαίρια των Β.Σιατούνη και Θ.Στράτου- στο αναρχικό-αντιεξουσιαστικό στέκι Αντίπνοια στα Κ. Πετράλωνα τον Ιούνιο του ’08. Ούτε την βάρβαρη επίθεση με βιτριόλι στην αγωνιζόμενη μετανάστρια εργάτρια Κούνεβα το Δεκέμβρη του ’08 στην Τρώων από φασιστομπράβους του εργολάβου καθαριότητας Οικονομάκη.
Αυτές οι επιθέσεις όπως και άλλες εκατοντάδες σε αγωνιζόμενους, τα πογκρόμ κατά μεταναστών/ριών αποτελούν κομμάτι της συνολικής επίθεσης των από τα πάνω ενάντια στην κοινωνία. Γι’ αυτό δε ξεχνάμε τα πογκρόμ και τις επιθέσεις σε καταλήψεις από φασίστες την άνοιξη του 2011 στο κέντρο της Αθήνας, τους πυροβολισμούς κατά των 42 μεταναστών-εργατών από το Μπαγκλαντές από τα τσιράκια του ιδιοκτήτη της φυτείας φραουλών Βαγγελάτου στην Μανωλάδα τον Απρίλιο του 2013, επειδή διεκδίκησαν τα δεδουλευμένα τους, τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα το Σεπτέμβριο του 2013 από το Χρυσαυγίτη Ρουπακιά.
Στην περίπτωση του Λουκμάν, τον Απρίλιο του 2014, το Μεικτό Ορκωτό Δικαστήριο της Αθήνας κήρυξε ενόχους για ανθρωποκτονία κατά συναυτουργία τους δύο κατηγορούμενους και τους επέβαλε ποινή ισόβιας κάθειρξης. Η δίκη διήρκησε 4 μήνες και υπήρξε έντονη η παρουσία δεκάδων αντιφασιστών καθ’ όλη τη διάρκεια.
Δεν τρέφουμε αυταπάτες ότι ο φασισμός θα αντιμετωπιστεί από την αστική δικαιοσύνη αλλά ούτε και από τη δήθεν αριστερή κυβέρνηση. Τα προηγούμενα χρόνια οι φασίστες (με κύριο εκπρόσωπο τους την Χ.Α.) πριμοδοτήθηκαν από την κυριαρχία, μέχρι το σημείο να αποτελέσουν κοινοβουλευτική δύναμη. Οι ενδοεξουσιαστικές διαμάχες όμως, σε συνδυασμό με τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα και την ανάπτυξη του αντιφασιστικού κινήματος οδήγησαν στο τράβηγμα των «λουριών» τους από το καθεστώς. Παρόλα αυτά οι φασίστες αποτελούσαν διαχρονικά την εμπροσθοφυλακή των καπιταλιστών ενάντια σε όσους αγωνίζονται και συνολικά ενάντια στην κοινωνία προκειμένου να υλοποιήσουν τους θανατηφόρους σχεδιασμούς τους. Είναι το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα που γεννά και τρέφει τον φασισμό. Τα διάφορα φασιστοειδή μπορεί τη μια στιγμή να απολαμβάνουν την αστυνομική και δικαστική ασυλία και την άλλη να πετιούνται σαν αναλώσιμα πιόνια στον Καιάδα, ανάλογα με τα συμφέροντα των κυρίαρχων και την πίεση που ασκούν οι καταπιεσμένοι με τη δράση τους.
Μέσα σε μία συνθήκη που ορίζει το 3ο μνημόνιο και η επίταση της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης, οι από τα πάνω χρησιμοποιώντας το «διαίρει και βασίλευε», καταδεικνύουν τον «διπλανό» μας ως υπαίτιο για τα δεινά μας και μας υποδεικνύουν ως μοναδική διέξοδο τον κοινωνικό κανιβαλισμό. Οι φασίστες μετά από μία περίοδο παροπλισμού ξαναεμφανίζονται επιδιώκοντας να συνεχίσουν τον παρακρατικό τους ρόλο, να διαχύσουν το ρατσιστικό τους δηλητήριο και να μας οδηγήσουν σε έναν εμφύλιο μεταξύ των φτωχών.
Κάθε επίθεση ενάντια σε εργαζόμενο ή άνεργο, σε κάθε έναν που μοχθεί για να ζήσει είναι επίθεση ενάντια σε όλους μας. Και είναι αδύνατο να κερδίσουμε τη ζωή μας αν δεν σχεδιάσουμε απο κοινού την απάντησή μας: Η οργάνωση και η συμμετοχή μας σε αντιφασιστικές διαδηλώσεις/μοτοπορείες, η έμπρακτη αλληλεγγύη απέναντι σε κάθε πιθανό στόχο τους αλλά και η οργάνωση ομάδων αυτοάμυνας, είναι το πιο άμεσο καθήκον. Κι είναι υπόθεση όλων μας. Κανένας φασίστας να μην τολμάει να πλησιάσει τις γειτονιές μας και πουθενά!
Με κοινή δράση των από κάτω, να συντρίψουμε τους φασίστες, το ρατσιστικό μίσος και τις φασιστικές αντιλήψεις. Ξέρουμε πως οι αντιστάσεις μας ενάντια στην επίθεση στη ζωή μας, θα αντιμετωπίζονται με όξυνση της κρατικής καταστολής και όπου αυτή δεν φτάνει με τα μαχαίρια των φασιστών. Δεν θα μας μετατρέψουν σε κανίβαλους. Θέλουμε να παλέψουμε συλλογικά και από κοινού, ενάντια στον φασισμό, στο κράτος, στο κεφάλαιο. Αυτή η πάλη δεν μπορεί παρά να είναι ταξική, αντιθεσμική, ανατρεπτική. Δεν μπορεί παρά να διεξάγεται στους χώρους δουλειάς, στα σχολεία, στις σχολές, στις γειτονιές, στους δρόμους.
Κοινοί αγώνες ντόπιων και μεταναστών ενάντια στη καταπίεση και την εκμετάλλευση, για ένα κόσμο ισότητας, αλληλεγγύης και ελευθερίας
Συγκέντρωση-Πορεία Σάββατο 16 Ιανουαρίου, πλ. Μερκούρη, Α. Πετράλωνα, 12μμ
ΑΝΟΙΧΤΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΚΑΤΟΙΚΩΝ ΠΕΤΡΑΛΩΝΩΝ-ΘΗΣΕΙΟΥ-ΚΟΥΚΑΚΙΟΥ
askpthk@espiv.net
Επόμενη συνέλευση, Κυριακή 17 Ιανουαρίου, 5 μμ, στην κατάληψη πρώην ΠΙΚΠΑ, Τιμοδήμου και Αντωνιάδου, Ά. Πετράλωνα
Πηγή: athens.indymedia
