Αφορμή γι’ αυτό το κείμενο στάθηκε ένα μπαράζ δημοσιευμάτων το τελευταίο διάστημα, καθώς και αναφορών σε δελτία ειδήσεων διαφόρων καναλιών σχετικά με τις τελευταίες εξελίξεις που έχουν επίκεντρο τις φυλακές Κορυδαλλού. Αποκορύφωμα των οποίων υπήρξε δημοσίευμα της εφημερίδας «ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ» της Κυριακής 28ης Φλεβάρη καθώς και εκτενή αναφορά στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του «STAR» της ίδιας ημέρας όπου φωτογραφίζομαι με τα αρχικά του ονόματός μου (Γ.Α.) ως ο άνθρωπος που σύμφωνα με απόρρητα έγραφα της αντιτρομοκρατικής ήμουν ο σύνδεσμος μεταξύ του Νίκου Μαζιώτη και της Πόλας Ρούπα για το περιβόητο σχέδιο απόδρασης. Ο «σύντροφος και φίλος» του Νίκου Μαζιώτη που θα επιχειρούσε να περάσει οπλισμό μέσα στις φυλακές σπάζοντας τα μέτρα ασφαλείας.
Τα τελευταία χρόνια με διάφορες αφορμές φωτογραφίζομαι αρκετά συχνά από τα ΜΜΕ πότε ως ασύλληπτο μέλος του Επαναστατικού Αγώνα, πότε ως δίκτυο υποστήριξης και αρωγός των μελών του Επαναστατικού Αγώνα Νίκου Μαζιώτη και Πόλας Ρούπα. Συγχρόνως αυτές οι διαρροές συνοδεύονται από συνεχείς παρακολουθήσεις από μέλη της αντιτρομοκρατικής άλλοτε με εμφανή παρουσία και άλλοτε με διακριτική.
Αυτό το σήριαλ που κρατάει χρόνια ξεκίνησε με την ανεύρεση του αυτοκινήτου μου που οδηγούσε ο Μαζιώτης πριν τις συλλήψεις του 2010 με αποτέλεσμα την κλήση μου από τον τότε ειδικό εφέτη ανακριτή Μπαλτά. Συνεχίζεται με τη φιλοξενία που παρείχα στους συντρόφους όταν αφέθηκαν ελεύθεροι μετά την παρέλευση του δεκαοκτάμηνου και αργότερα πέρασαν στην παρανομία.
Μετά τον τραυματισμό και τη σύλληψη του συντρόφου Μαζιώτη στο Μοναστηράκι γίνεται εισβολή – έρευνα στο σπίτι μου όπου κατά τη διάρκειά της ο τότε υπουργός Δημόσιας Τάξης Κικίλιας βρίσκεται σε πρωινή εκπομπή του MEGA όπου μιλάει για καταιγισμό εξελίξεων και πληθώρα στοιχείων που έχουν βρεθεί κατά τη διάρκεια αυτής της έρευνας, όπου βεβαίως στο τέλος αποδείχθηκε άνθρακες ο θησαυρός.
Αυτές οι μεθοδεύσεις των διωκτικών μηχανισμών στόχο έχουν να δημιουργήσουν συνθήκες «πίεσης» στους συντρόφους Νίκο Μαζιώτη και Πόλα Ρούπα.
Παράλληλα σε κάθε ευκαιρία με στοχοποιούν με διαρροές στον τύπο – και όχι μόνο – πιστεύοντας ότι έτσι θα κάμψουν την αλληλεγγύη μου στα παραπάνω μέλη του Επαναστατικού Αγώνα.
Αποκορύφωμα των παραπάνω είναι όταν επί της μνημονιακής κυβέρνησης Σύριζα κατά τη διάρκεια της απεργίας πείνας των πολιτικών κρατουμένων και στο πλαίσιο κινήσεων αλληλεγγύης όπου ως μέλος της «συνέλευσης αλληλεγγύης στους πολιτικούς κρατούμενους, φυλακισμένους και διωκόμενους αγωνιστές» (όπου από μερίδα του τύπου χαρακτηρίζεται ως «τρομοσυνέλευση») συμμετέχω αρχικά στην κατάληψη στο ραδιοφωνικό σταθμό Κόκκινο και αργότερα στην Πρυτανεία, όπου κατά την πρώτη μέρα της κατάληψης ασφαλίτης επιχειρεί να με ρίξει από τη μηχανή μου εν κινήσει ενώ την άλλη μέρα το πρωί φωτογραφίζομαι εκ νέου από ηλεκτρονικά μέσα ως «ο μάρτυρας υπεράσπισης των μελών του Επαναστατικού Αγώνα που είναι ενορχηστρωτής και πρωτεργάτης των καταλήψεων ο οποίος βρίσκεται στο επίκεντρο έρευνας της κρατικής ασφάλειας και σε δικογραφία που έχει ήδη σχηματιστεί».
Όλα τα παραπάνω αποτελούν παλιά γνωστή τακτική των διωκτικών μηχανισμών όπου αρκετοί σύντροφοι την έχουν βιώσει κατά καιρούς στο πετσί τους.
Αν νομίζουν ότι με τέτοια τετριμμένα κόλπα ή με οποιαδήποτε, άλλου τύπου, κατασταλτική μεθόδευση, θα αναχαιτίσουν τόσο τη δράση οποιουδήποτε συντρόφου/συντρόφισσας όσο και την δική μου είναι βαθιά γελασμένοι. Θα μας βρίσκουν πάντα μπροστά τους. Θα συνεχίσουμε ακόμα πιο μαχητικά να είμαστε αλληλέγγυοι στους συντρόφους μας.
Κύρια επιδίωξη των μηχανισμών αυτών είναι να δημιουργήσουν μια «υγειονομική ζώνη», ένα καθεστώς πολιτικής απομόνωσης στους συντρόφους που είναι μέλη ή κατηγορούνται για μέλη ένοπλων οργανώσεων, για να καταφέρουν αυτή την πολιτική απομόνωση από τον χώρο που προέρχονται δημιουργούν ένα κλίμα τρομοκρατίας απέναντι στο κίνημα αλληλεγγύης που έμπρακτα στέκεται στο πλάι τους, στέλνοντας συγχρόνως ένα γενικότερο μήνυμα εκφοβισμού σε όσους αντιστέκονται ξεπερνώντας τα όρια της αστικής νομιμότητας.
Η ένοπλη δράση είναι οργανικό κομμάτι του αγώνα. Οι πολιτικοί κρατούμενοι, είτε συμμετείχαν είτε κατηγορήθηκαν για συμμετοχή σε ένοπλες οργανώσεις, προέρχονται από τα «σπλάχνα» του ανατρεπτικού κινήματος και συνεχίζουν την δράση τους μέσα από τις φυλακές της δημοκρατίας.
Εγώ, λοιπόν, είμαι ο Γ.Α., ο φίλος και σύντροφος του Μαζιώτη, ο μάρτυρας υπεράσπισης των μελών της οργάνωσης του Επαναστατικού Αγώνα και επειδή αυτό το τελευταίο πολύ συχνά αναφέρεται σε δημοσιεύματα ως επιβαρυντικό στοιχείο θα δηλώσω για πολλοστή φορά ότι είναι τιμή μου που υπήρξα μάρτυρας υπεράσπισης των μελών του Επαναστατικού Αγώνα, της οργάνωσης του Λάμπρου Φούντα.
Γιώργος Αγγελετάκης
ΥΓ : Προς τα παπαγαλάκια της αντιτρομοκρατικής που λέγονται δημοσιογράφοι θα τους συνιστούσα την επόμενη φορά να χρησιμοποιήσουν ολογράφως το όνομά μου και όχι μόνο τα αρχικά.
Πηγή: mpalothia.net
