Το απόγευμα της Τρίτης, 8 Μάρτη 2016, πήγαμε με πανό, τρικάκια και σπρέι έξω από την ισπανική πρεσβεία στην Αθήνα (επί της Διονυσίου Αρεοπαγίτου, στην περιοχή Μακρυγιάννη) σ’ ελάχιστη ένδειξη αλληλεγγύης στα αιχμάλωτα συντρόφια Μόνικα Καμπαγέρο και Φρανσίσκο Σολάρ, που δικάζονται στη Μαδρίτη.
Τα πανό γράφανε: «Μια ζωή μάχης – Αιχμάλωτες/οι στον δρόμο – Λευτεριά στα σώματά μας – Μαδρίτη, 8-9-10/3/16», και: «Όλοι οι νόμοι είναι τρομοκρατία – Λευτεριά σε Μόνικα και Φρανσίσκο». Σε τοίχους της πρεσβείας πατήθηκε: MONICA Y FRANCISCO LIBRES («Μόνικα και Φρανσίσκο λεύτερες/οι»). Ανάμεσα στα συνθήματα που φωνάχτηκαν (κυρίως στα ισπανικά) ήταν και τα λόγια «Ματέο Μορράλ παρών» – όπως και «Χαβιέρ Ρεκαμπαρρέν παρών» ενόψει της βδομάδας δράσεων στη Χιλή στη μνήμη του 11χρονου συντρόφου.
Επίσης, μοιράστηκε το ακόλουθο κείμενο σε ελληνικά κι αγγλικά:
|Με αφορμή τη φετινή 8η Μάρτη …
Η 8η Μάρτη μάς είναι ευρέως γνωστή ως ημέρα της γυναίκας, διεθνώς καθιερωμένη στις αρχές του 20ού αιώνα.
Η ίδια ημερομηνία στη μνήμη πολλών από μας ίσως ανακαλεί την εκτέλεση με πυροβολισμούς του ισπανού πρωθυπουργού Εδουάρδο Ντάτο από καταλανούς αναρχικούς το 1921 στη Μαδρίτη.
Γυρνώντας πάλι στη Μαδρίτη, εν έτει 2016:
Η 8η Μάρτη σηματοδοτεί την έναρξη της δίκης εις βάρος δυο αναρχικών απ’ τη Χιλή, της Μόνικα Καμπαγέρο και του Φρανσίσκο Σολάρ, που επί της παρούσης βρίσκονται στις φυλακές του ισπανικού κράτους.
Πίσω στον χρόνο, στη Χιλή:
Τον Αύγουστο του 2010, ύστερα από επιδρομές σε κατειλημμένους χώρους και σπίτια στο Σαντιάγο και στο Βαλπαραΐσο, η Μόνικα και ο Φρανσίσκο ήταν αναμεταξύ συντρόφων που είχαν αιχμαλωτιστεί υπό τον αντιτρομοκρατικό νόμο, στο πλαίσιο της αποκαλούμενης «υπόθεσης βόμβες» (caso bombas). Και οι δυο τους προφυλακίστηκαν για περισσότερο από 9 μήνες. Στη συνέχεια, από κοινού με συγκατηγορουμένους τους, αντιμετώπισαν μία από τις μακρότερες δίκες με τις πεποιθήσεις τους ανέπαφες.
Αξίζει μάλλον να σημειωθεί ότι νωρίτερα, τον Δεκέμβρη του 2009, η χιλιανή αστυνομία είχε εισβάλει σε κατειλημμένους χώρους για την «αποτροπή» κάποιας αναρχικής επίθεσης στην τότε εκλογική διαδικασία. Μία από τις μπούκες είχε γίνει στην κατάληψη Λα Κρότα, όπου έμενε και η Μόνικα Καμπαγέρο. Στη διάρκεια λοιπόν της δίκης για την «υπόθεση βόμβες», οι διωκτικές αρχές επέδειξαν «ευρήματα» εκείνης της επιδρομής τους, όπως αφίσες ενάντια στην Εκκλησία, προσπαθώντας να συνδέσουν τη Μόνικα με την τοποθέτηση ενός εμπρηστικού μηχανισμού σ’ έναν καθολικό ναό του Σαντιάγο.
«Κάθε ώρα που κάθομαι στο εδώλιο της κατηγορουμένης νιώθω βρόμικη που συμμετέχω σε αυτήν τη δημοκρατική διαδικασία. Δεν έχω τίποτα ν’ αποδείξω σε κανέναν δικαστή. Η μόνη άποψη που μ’ ενδιαφέρει είναι αυτή των συνεργών μου στο έγκλημα του αγώνα για τη λευτεριά και την αναρχία. Με θέλουνε στη φυλακή επειδή δεν φιλάω τον σταυρό της μετανοίας, επειδή δεν σκύβω το κεφάλι…»
| λόγια της Μόνικα, τον Νοέμβρη του 2011
Τελικά η πολύκροτη δίκη για την «υπόθεση βόμβες» κατέληξε σε φιάσκο, και τον Ιούνη του 2012 το σύνολο των διωκόμενων απαλλάχθηκαν όλων των κατηγοριών.
Περίπου ενάμιση χρόνο μετά, στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού, η Μόνικα και ο Φρανσίσκο αιχμαλωτίστηκαν ξανά – αυτήν τη φορά στη Βαρκελώνη. Τον Νοέμβρη του 2013 προφυλακίστηκαν βάσει του αντιτρομοκρατικού νόμου για ενέργειες εναντίον του εκκλησιαστικού θεσμού στην Ισπανία.
Από την πρώτη στιγμή της σύλληψής τους, ο μιντιακός συρφετός συνέδραμε τα μέγιστα στην αντιαναρχική προπαγάνδα των μπάτσων και των δικαστών, ενώ διαφάνηκε η αγαστή συνεργασία μεταξύ ισπανικών και χιλιανών κατασταλτικών μηχανισμών.
Από την πρώτη στιγμή της σύλληψής τους, τα δυο συντρόφια έκαναν –για άλλη μια φορά– ολότελα ξεκάθαρη τη στάση τους: ούτε αθώες/οι ούτε ένοχες/οι.
Η Μόνικα και ο Φρανσίσκο κατηγορούνται για την τοποθέτηση ενός εκρηκτικού μηχανισμού που εξερράγη τον Οκτώβρη του 2013 σε καθεδρικό ναό της Θαραγόθα, όπως και για συνωμοσία με σκοπό την προετοιμασία άλλης μιας επίθεσης η οποία υποτίθεται πως θα λάμβανε χώρα σε μοναστήρι της Βαρκελώνης. Η οργάνωση στην οποία τους αποδίδεται συμμετοχή είναι το ‘Εξεγερσιακό Κομάντο Ματέο Μορράλ’ (ομάδα που έχει αναλάβει την ευθύνη για την τοποθέτηση δύο μηχανισμών: σε καθεδρικό ναό της Μαδρίτης και κατόπιν στον προαναφερθέντα ναό της Θαραγόθα). Σύμφωνα με τη δικογραφία, και οι δυο τους διώκονται επίσης για συμμετοχή στη FAI-FRI (Άτυπη Αναρχική Ομοσπονδία-Διεθνές Επαναστατικό Μέτωπο) και στις GAC (Συντονισμένες Αναρχικές Ομάδες), παρότι στις αναλήψεις ευθύνης του ‘Εξεγερσιακού Κομάντο Ματέο Μορράλ’ δεν γίνεται καμία αναφορά στα συγκεκριμένα ακρωνύμια.
«Αντιλαμβανόμαστε την αλληλεγγύη ως τη διαρκή εφαρμογή των αναρχικών μας ιδεών, σε κάθε τους μορφή, που δίνουν στον εχθρό να καταλάβει πως τίποτα δεν τελειώνει εδώ, πως όλα συνεχίζονται, είτε στη φυλακή είτε στον δρόμο».
| λόγια του Φρανσίσκο & της Μόνικα, τον Δεκέμβρη του 2013
Η δίκη εις βάρος του Φρανσίσκο και της Μόνικα διεξάγεται στις 8, 9 και 10 Μάρτη 2016 από τον θεσμό της Εθνικής Ακρόασης, ανώτατο δικαστικό όργανο της Μαδρίτης το οποίο κατεξοχήν διεκπεραιώνει «υποθέσεις τρομοκρατίας».
Η εισαγγελία έχει ήδη ζητήσει ποινή κάθειρξης 44 ετών για καθένα από τα δυο συντρόφια, και συγκεκριμένα: 9 έτη για συμμετοχή σε τρομοκρατική οργάνωση, 18 έτη για πρόκληση σοβαρών φθορών με τρομοκρατικό σκοπό, 12 έτη για πρόκληση τραυματισμών, και 5 έτη για συνωμοσία.
Τη φετινή 8η Μάρτη, ημερομηνία προγραμματισμένης έναρξης της δίκης εις βάρος του Φρανσίσκο και της Μόνικα, στέλνουμε ένα διεθνιστικό σινιάλο συνενοχής στα δυο αναρχικά συντρόφια, που παραμένουν αμετανόητα μες στα ισπανικά κάτεργα.
ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΕΚΚΛΗΣΙΑ, ΚΡΑΤΟΣ, ΚΕΦΑΛΑΙΟ, ΦΥΛΑΚΗ.
ΟΛΟΙ ΤΟΥΣ ΟΙ ΝΟΜΟΙ ΕΙΝΑΙ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΚΟΙ.
Αναρχαφεμινιστική πρωτοβουλία αλληλεγγύης σε Μόνικα & Φρανσίσκο
το κείμενο στα αγγλικά: https://en-contrainfo.espiv.net/2016/03/09/athens-action-outside-the-embassy-of-spain-in-solidarity-with-monica-and-francisco
Φωτογραφίες της παρέμβασης
