Από τις 22 Φεβρουαρίου 2016, ο αναρχικός Osman Evcan που βρίσκεται φυλακισμένος στην Τουρκία, προχώρησε στην τρίτη μέσα σε ένα χρόνο απεργία πείνας με αιχμιακό αίτημα την παροχή vegan φαγητού στη φυλακή, καθώς και αιτήματα που αφορούν τις συνθήκες κράτησης στη φυλακή υψίστης ασφαλείας Silivri No:6 L Type.
Για την προώθηση του αγώνα του συντρόφου κολλήθηκαν στράτσα και πανό στην Πάτρα, τη Θεσσαλονίκη και τα Χανιά, καθώς βγήκε και μια αφίσα από την συλλογικότητα ‘Αλογόμυγες’.
Ο Osman αγωνίζεται μέσα στη φυλακή:
– Για την πρόσβαση σε vegan τροφή μέσω παραγγελίας έξω από την φυλακή, αλλά και παροχή κάποιων τροφίμων από την καντίνα και τη διοίκηση.
– Ενάντια στις συνθήκες κράτησης που “στόχο έχουν τη καταστολή και τον εκφοβισμό των φυλακισμένων” , καθώς η πτέρυγα που βρίσκεται ο Osman δεν έχει προαύλιο, ενώ κάμερες υπάρχουν ακόμα και μέσα στα κελιά για την 24ωρη παρακολούθηση και έλεγχο των κρατουμένων. Osman έχει δεχτεί τρεις πειθαρχικές ποινές για το σπάσιμο των καμερών του κελιού του.
– Ενάντια στην παρακράτηση αλληλογραφίας , στον περιορισμο ενημέρωσης και επικοινωνίας και για την πρόσβαση σε μεγαλύτερο αριθμό βιβλίων, περιοδικών και εφημερίδων στους κρατούμενους.
Μέσα από αυτά τα αιτήματα του αναρχικού συντρόφου, διαφαίνεται η τακτική του τουρκικού κράτους για την εξολόθρευση του αγωνιστικού πνεύματος και την αποξένωση των κρατουμένων μεταξύ τους αλλά και από το κοντινό και συντροφικό τους περιβάλλον.
Στεκόμαστε δίπλα στον Osman και στον αγώνα του. Γιατί ο αγώνας του είναι ένας συνεχής αγώνας ενάντια στις φυλακές, στο σύγχρονο τεχνολογικό ολοκληρωτισμό, και στην εξουσία που χρησιμοποιεί κάθε είδος κλουβιού για την εκμετάλλευση και τον έλεγχο των έμβιων όντων.
Όπως γράψανε και οι φυλακισμένοι σύντροφοι Δημήτρης Πολίτης, Γιώργος Καραγιαννίδης, Γιάννης Μιχαηλίδης,
“Ελάχιστα πράγματα γνωρίζουμε για τον ίδιο προσωπικά, αλλά δεν μπορεί παρά να μας συγκινήσει το γεγονός, ότι σε μία χώρα – εμπόλεμη ζώνη, ένας φυλακισμένος σύντροφος, επιλέγει και επιμένει, να θέτει το ζήτημα της συνολικής απελευθέρωσης της ζωής από τα δεσμά του πολιτισμού της εξουσίας. Ένας φυλακισμένος σύντροφος που αρνείται να τραφεί με τα πτώματα των ζώων, βασανισμένων από την κρεατοβιομηχανία, και τα λοιπά παράγωγα του πόνου, που αρνείται να αποτελέσει γρανάζι της αιμοσταγούς καπιταλιστικής μηχανής, που καταστρέφει και λεηλατεί τη γη.
Τυγχάνει να έχουμε βιώσει την απαξίωση και την ειρωνεία απέναντι σε μία μη ανθρωποκεντρική στάση αγώνα, ακόμα και στο εσωτερικό του αντιεξουσιαστικού χώρου στην Ελλάδα, συνήθως στο όνομα κάτι “πιο σημαντικού”, λες και μπορεί να υπάρξει αντικειμενική ιεράρχηση των προτεραιοτήτων του αγώνα. Γι αυτό έχει μια επιπλέον σημασία για μας η ανάδειξη της απεργίας πείνας του συντρόφου και στην Ελλάδα, πέρα από την αυτονόητη στήριξη και αλληλεγγύη που έχει ανάγκη ο Osman αυτή τη δύσκολη στιγμή.”
ΔΥΝΑΜΗ ΣΤΟΝ ΑΝΑΡΧΙΚΟ OSMAN EVCAN
ΜΕΧΡΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΥ ΚΛΟΥΒΙΟΥ
ΚΑΝΕΝΑ ΕΜΒΙΟ ΟΝ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟ
ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΛΙΚΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ
οι αναρχικές συλλογικότητες:
Κρακατόα (Πάτρα)
Αλογόμυγες (Χανιά)
Μαύρο/Πράσινο (Θεσσαλονίκη)
*από εισερχόμενο email στο baktirio
