Το Σάββατο 26/3 πραγματοποιήθηκε παρέμβαση από περίπου 30 συντρόφισσες και συντρόφους, με αφορμή το γεγονός ότι η ευρύτερη περιοχή του κέντρου, από την πλατεία στο άγαλμα βενιζέλου, την αγ,δημητρίου, την Ολύμπου, ως και την πλατεία Αντιγονιδών, είχε γεμίσει με φόλες που είχαν ως αποτέλεσμα το θάνατο γατών αγνώστου αριθμού.
Κατά τη διάρκεια της παρέμβασης μοιράστηκαν πολλά κείμενα, πετάχτηκαν τρικάκια, κολλήθηκαν 2 διαφορετικές αφίσες και γράφτηκαν πολλά συνθήματα στις περιοχές που προαναφέραμε.
Το κείμενο που μοιραζόταν:
Τις φόλες που ρίχνετε… θα σας τις ταΐσουμε!
Προσφάτως πληροφορηθήκαμε πως την περασμένη εβδομάδα η ευρύτερη περιοχή του κέντρου από την πλατεία στο άγαλμα Βενιζέλου, την Αγ. Δημητρίου, την Ολύμπου ως και την πλατεία Αντιγονιδών είχε γεμίσει φόλες που είχαν ως αποτέλεσμα το θάνατο γατών αγνώστου αριθμού. Προφανώς, για άλλη μία φορά, κάποιος επιτήδειος αποφάσισε να πάρει την κατάσταση στα χέρια του όσον αφορά τα αδέσποτα ζώα.
Η εξόντωση των μη ανθρώπινων ζώων είναι μια πάγια τακτική, που είτε εκτελείται από την εξουσία είτε από τους πολίτες, στόχο έχει να καθαρίζει τους δρόμους από τη «βρωμιά» των αδέσποτων.
Παρότι για πολλούς μπορεί να αποτελεί μια μεμονωμένη πράξη αγανάκτησης ή μισαλλοδοξίας, πρόκειται για μια έκφανση της ευρύτερης νοοτροπίας των καθαρών και αποστειρωμένων πόλεων. Αυτή η νοοτροπία, που επικρατεί στις σύγχρονες δυτικές κοινωνίες στοχεύει στον εξοβελισμό/αποκλεισμό στοιχείων της φύσης που παρεκκλίνουν από κάθε τι τεχνητό, ελεγχόμενο και προκαθορισμένο, που παρεκκλίνουν από μια κοινωνία αυστηρώς τυποποιημένη. Είναι αυτή λοιπόν που «καθαρίζει» τους δρόμους και τα πάρκα από τα αδέσποτα και παράλληλα επενεργεί έτσι στις ανθρωπινές ζωές τοποθετώντας τες σε καλούπια δημιουργώντας φόβο, αδιαφορία και αλλοτρίωση από μια σχέση με κάθε τι φυσικό.
Στην πραγματικότητα αυτό που συμβαίνει είναι ότι στήνεται περίτεχνα η βιτρίνα μιας επιβεβλημένης και καταπιεστικής κανονικότητας. Οτιδήποτε δε χωράει στα στενά πλαίσιά της -άστεγοι, μετανάστες, τοξικομανείς, αδέσποτοι, οτιδήποτε ενοχλεί την εξουσία ή καταδεικνύει τα αδιέξοδα του σύγχρονου πολιτισμού πρέπει να απομακρύνεται από την θέα, με ό,τι αυτό μπορεί να συνεπάγεται.
Αυτό το κλίμα καταπίεσης έχει και κοινωνικές προεκτάσεις, αφού η καταγραφή (ταυτότητες, χαρτιά) και ο ηλεκτρονικός έλεγχος έχουν ήδη μπει στη ζωή μας. Oι γεμάτοι κάμερες δρόμοι, τα ολοένα και περισσότερα προσωπικά δεδομένα που συγκεντρώνονται (νέες ταυτότητες), ο εύκολος πλέον εντοπισμός ατόμων μέσω κινητών τηλεφώνων θα μπορούσαν να θεωρηθούν ως μια αναβάθμιση των πρακτικών που εφαρμόζονται εδώ και χρόνια σε ζώα.
Φυσικά αυτές οι λογικές δεν θα ήταν τόσο διαδεδομένες αν δεν έβρισκαν πρόσφορο έδαφος στην κοινωνία. Οι εξοντώσεις ζώων, οι μαζικές στειρώσεις, το ηλεκτρονικό φακέλωμα των ζώων με τσιπάκια γίνονται πολύ συχνά από πολίτες, αγανακτισμένους ή “ευαισθητοποιημένους”. Παράλληλα υπάρχουν και οι ανήσυχοι “ιδιοκτήτες”, που ενδιαφέρονται για την υγεία των ζώων τους και αδιαφορούν για τις συνθήκες διαβίωσης των ελεύθερων/αδέσποτων. Είτε πρόκειται για σαδιστές δολοφόνους είτε για φιλόζωους που “αγαπούν/ λυπούνται τα ζώα”, το σίγουρο είναι πως η ζωή κρίνεται με βάση ανθρωποκεντρικά κριτήρια που τοποθετούν την ανθρώπινη άνεση πιο ψηλά από την αυτοδιάθεση του ζώου. Τελικά, ο ανθρωποκεντρικός τρόπος διαχείρισης των αδέσποτων που τα θέλει να μην γαβγίζουν, να μην αντιδρούν έχει κοινή κατάληξη, να μην υπάρχουν!
Εμείς πάντως σας το λέμε ξεκάθαρα πως, όταν σας βρούμε… τις φόλες που ρίχνετε… θα σας τις ταΐσουμε!
Τσιπάκι στους μπόγιες. Φόλες στα καθάρματα.
Ανυποχώρητος αγώνας για την ολική απελευθέρωση και την Αναρχία!
[Best_Wordpress_Gallery id=”52″ gal_title=”thess foles paremb”]
Αναρχική συλλογικότητα Μαύρο/Πράσινο
mavroprasino.espivblogs.net
Μάρτιος 2016
*από εισερχόμενο email στο baktirio
