Στις 13/1 έχει οριστεί το εφετείο για την επανεκδίκαση της υπόθεσης της παρέμβασης στην μητρόπολη Θεσσαλονίκης στις 31/7. Καλούμε εκείνη την ημέρα στα δικαστήρια:
Για την υπεράσπιση των δομών μας και των στεγαστικών καταλήψεων.
Ενάντια στην γκετοποίηση των μεταναστών.
*Κάποιοι/ες συλληφθέντες/είσες
Ακολουθεί η απολογία των 25 συλληφθέντων:
Βιώνουμε το τελευταίο διάστημα την αναδιάρθρωση του κεφαλαίου ώστε να τα βγάλει πέρα με την κρίση του. Σ’ αυτή την αναδιάρθρωση όλο και περισσότεροι περισσεύουν, διαλύεται κάθε ελπίδα ατομικής ευημερίας και γίνεται σαφές ότι ο μόνος τρόπος για να μη γίνουμε βορά στον άνισο αγώνα για την επιβίωση, είναι η αλληλεγγύη μεταξύ μας. Η αλληλεγγύη αυτή εκφράζεται έμπρακτα στεκόμενοι ο ένας δίπλα στον άλλο, να ζούμε μαζί και να αγωνιζόμαστε μαζί. Σε αυτή την περίοδο, άνθρωποι που ξεριζώθηκαν από τον τόπο τους είτε λόγω του πολέμου, για τον οποίο καμία χώρα από αυτές που τώρα τους αρνούνται την πρόσβαση δεν είναι άμοιρη των ευθυνών της, είτε αναζητώντας μια καλύτερη τύχη, εγκλωβίστηκαν στη χώρα. Η εξαθλίωσή τους έγινε διαπραγματευτικό παιχνίδι και στη συνέχεια η διαχείρισή τους έγινε με την απομόνωσή τους σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, σε άθλιες συνθήκες και πλήρως ελεγχόμενα.
Απέναντι σ’ αυτή τη διαχείριση υπήρξαν εγχειρήματα που αντιμετώπισαν τους μετανάστες όχι σαν αντικείμενα φιλανθρωπίας, αλλά σαν υποκείμενα αγώνα και εξέφραζαν την αλληλεγγύη τους φτιάχνοντας δομές μέσα στις πόλεις και όχι σε κάποια απομακρυσμένη αποθήκη, χτίζοντας αδιαμεσολάβητες σχέσεις και διεκδικώντας από κοινού τις ανάγκες μας ανεξάρτητα από διαχωρισμούς.
Οποιαδήποτε μορφή αλληλεγγύης δεν προέρχεται από τη φιλανθρωπία τους κράτους ή των εγκεκριμένων ΜΚΟ στοχοποιείται, ποινικοποιείται, διώκεται. Σε αυτό το κλίμα εκκενώθηκαν από την αστυνομία 3 τέτοιες αυτοργανωμένες δομές που ήταν η κατάληψη στέγης μεταναστών/ριών Ορφανοτροφείο και οι καταλήψεις στην οδό Κ. Ντηλ και στη Λ. Νίκης που αυτό το διάστημα φιλοξενούσαν επίσης μετανάστες/τριες. Δομές οι οποίες λειτουργούσαν με οριζόντιες διαδικασίες, πολεμώντας διαχωρισμούς φύλλου, θρησκείας και εθνικότητας. Με μοναδικό και κεντρικό όργανο την εβδομαδιαία συνέλευση όπου όλοι μαζί αποφασίζουν και υλοποιούν το πλαίσιο στο οποίο θα δομηθούν σχέσεις αλληλεγγύης και κοινών αγώνων.
Για την εκκένωση και την άμεση κατεδάφιση του Ορφανοτροφείου την έγκριση έδωσε η εκκλησία σε μία προσπάθεια συνέχειας της μέχρι τότε εχθρικής της στάσης στο εγχείρημα αυτό αλλά με κυριότερο στόχο να γκρεμίσει ακριβώς αυτές τις σχέσεις αλληλεγγύης. Η φιλανθρωπία της εκκλησίας να πετάξει στο δρόμο αυτούς τους ανθρώπους συμπορεύεται με την προσπάθεια του κράτους να καταστείλει κάθε αυτοοργανωμένο εγχείρημα που δεν υπόκειται στον έλεγχό του.
Ως απάντηση σε αυτή την οργανωμένη επίθεση του κράτους, της εκκλησίας (Δήμων, ΑΠΘ) και των λοιπών θεσμών τους, οργανώθηκαν ολύμορφες δράσεις και πορείες αληλεγγύης πανελλαδικά. Έτσι και εμείς, σαν κομμάτι του ευρύτερου αγώνα πραγματοποιήσαμε παρέμβαση, μετά από απόφαση του κέντρου αγώνα της κατειλλημένης Σχολής Θεάτρου, στη Μητρόπολη Θες/νικης.
Η αλληλεγγύη μας δεν ακολουθεί η διαδρομή του χρήματος.
Η αλληλεγγύη μας δεν φοράει χακί μοιράζοντας είδη «πρώτης ανάγκης» και κατασταλτικά χάπια σε πρόσφυγες στα στρατόπεδα συγκέντρωσης.
Η αλληλεγγύη μας δεν συνεργάζεται με τις μαφίες των διακινητών και τους μπάτσους.
Δηλαδή, Η αλληλεγγύη μας δεν είναι κρατική.
Ξεκινά από τους/τις καταπιεζόμενους/ες και τελειώνει σε αυτούς/ες.
Η αλληλεγγύη μας είναι επικίνδυνη.
Πηγή: kinimatorama.net
