ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΜΑΖΙΩΤΗ ΜΕΛΟΣ ΤΟΥ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ ΣΤΟ ΕΦΕΤΕΙΟ ΤΗΣ Α΄ ΔΙΚΗΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΗΣ ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ ΣΤΙΣ 17/1/2017 ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΘΕΣΗ ΣΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ
Η επίθεση του Επαναστατικού Αγώνα στο υπουργείο Οικονομίας στις 12 Δεκεμβρίου 2005 ήταν μια απάντηση στις νεοφιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις που εφάρμοζε η τότε κυβέρνηση της ΝΔ του Καραμανλή η οποία τότε μόλις είχε καταρτίσει τον πρώτο προϋπολογισμό λιτότητας της θητείας της.
Η κυβέρνηση της ΝΔ και ο τότε υπουργός οικονομίας Γ. Αλογοσκούφης για να προωθήσουν το νεοφιλελεύθερο πρόγραμμα τους το οποίο συνίσταται στο πάγωμα των μισθών και των συντάξεων στην ιδιωτικοποίηση της δημόσιας περιουσίας, τον περιορισμό των δημοσίων δαπανών για την υγεία, την εκπαίδευση και το ασφαλιστικό σύστημα ενώ ενισχύουν και χρηματοδοτούν το μεγάλο κεφάλαιο, έθεσαν σε εφαρμογή το σχέδιο της απογραφής, δηλαδή δημοσιοποίησαν ότι η προηγούμενη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ έδωσε ψεύτικα στοιχεία στην ΕΕ για το έλλειμμα της χώρας για να εισέλθει στην ευρωζώνη.
Με αυτόν τον τρόπο η κυβέρνηση της ΝΔ έθεσε υπό διεθνή οικονομικό έλεγχο την χώρα από την ΕΕ έτσι ώστε να περάσει και να εφαρμόσει πιο άνετα τις νεοφιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις που επέβαλλε και επέβλεπε η ΕΕ.
Έξι μήνες πριν, η ίδια κυβέρνηση με νομοσχέδιο του υπουργείου Απασχόλησης, του τότε υπουργού Π. Παναγιωτόπουλου στα ίδια πλαίσια των νεοφιλελεύθερων μεταρρυθμίσεων, θεσμοθέτησε την ευέλικτη εργασία προς όφελος του κεφαλαίου και της εργοδοσίας βάζοντας τέλος στην πλήρη απασχόληση.
Κατάργησε ουσιαστικά το οχτάωρο, έδωσε το δικαίωμα στους εργοδότες να απασχολούν είτε λιγότερο είτε περισσότερο από 8 ώρες τους εργαζόμενους, κατάργησε την υπερωριακή αμοιβή και έδωσε στους επιχειρηματίες το δικαίωμα για αύξηση του ορίου απολύσεων πέραν του 5% που ίσχυε μέχρι τότε.
Αυτά ήταν ένα δείγμα της πολιτικής που άσκησε η τότε κυβέρνηση η οποία έκανε ουσιαστικά αναδιανομή του κοινωνικού πλούτου προς όφελος των πλουσίων και των ισχυρών, προς όφελος του κεφαλαίου.
Και ακριβώς αυτήν την πολιτική χτύπησε ο Επαναστατικός Αγώνας με τις ενέργειες του εκείνη την περίοδο, με τις βομβιστικές επιθέσεις του 2005 στα υπουργεία Οικονομίας και Απασχόλησης.
Οι νεοφιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις υιοθετήθηκαν τα τελευταία 25 χρόνια από όλες τις ελληνικές κυβερνήσεις που εναλλάχτηκαν στην εξουσία και από τη ΝΔ και από το ΠΑΣΟΚ.
Η πρώτη απόπειρα εφαρμογής τους έγινε την τριετία 1990-93 από την κυβέρνηση Μητσοτάκη η οποία όμως συνάντησε σφοδρές κοινωνικές αντιδράσεις, όπως π.χ. την βίαιη απεργία των εργαζομένων της ΕΑΣ ενάντια στην ιδιωτικοποίηση των δημοσίων συγκοινωνιών της Αθήνας.
Όμως άρχισαν να εφαρμόζονται σταδιακά και με επιτυχία την οκταετία της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ επί πρωθυπουργίας Σημίτη το διάστημα 1996-2004.
Αυτές οι μεταρρυθμίσεις που εφαρμόστηκαν είχαν ως αποτέλεσμα τη σταδιακή αποβιομηχάνιση της χώρας, την καταστροφή ενός μεγάλου τμήματος της εγχώριας βιομηχανικής υποδομής, την υποβάθμιση του δημόσιου ασφαλιστικού συστήματος με σκοπό την προώθηση της ιδιωτικής ασφάλισης, την καταστροφή της παραδοσιακής αγροτικής παραγωγής και τη συρρίκνωση της αγροτικής τάξης γιατί αυτό συνέφερε την ΕΕ, το άνοιγμα και την ενσωμάτωση της χώρας στις διεθνείς αγορές και αυτό έγινε με το γνωστό σκάνδαλο του χρηματιστηρίου το 1999 όταν το σύνολο της ελληνικής οικονομίας και οι ελληνικές επιχειρήσεις πέρασαν στον έλεγχο των μεγάλων καπιταλιστικών ομίλων του υπερεθνικού κεφαλαίου.
Αυτές οι μεταρρυθμίσεις είχαν επίσης ως αποτέλεσμα τη διόγκωση του δημόσιου δανεισμού από τις αγορές και την εκτόξευση του δημόσιου χρέους τα τελευταία 25 χρόνια, λεφτά με τα οποία χρηματοδοτήθηκαν επιχειρήσεις και επενδύσεις του ντόπιου και ξένου κεφαλαίου εις βάρος των κοινωνικών αναγκών.
Αυτές οι μεταρρυθμίσεις ήταν το αποτέλεσμα του ευρωπαϊκού οράματος που ενστερνίστηκαν όλες οι κυβερνήσεις της μεταπολίτευσης.
Η ένταξη στην ΕΟΚ και στην ΕΕ μετά τη συνθήκη του Μάαστριχτ, η ένταξη στην ευρωζώνη το 2002, οδήγησαν σταδιακά τη χώρα στο να μετατραπεί σε προτεκτοράτο των ανεπτυγμένων βιομηχανικών χωρών της Ευρώπης, τις οποίες η Ελλάδα δεν μπορούσε να ανταγωνιστεί οικονομικά και κατέληξε να εξαρτάται από τον δανεισμό από τις μεγάλες τράπεζες αυτών των κρατών και να είναι εισαγωγέας των προϊόντων τους.
Το 2005 σε μια εποχή που επικρατούσε στην Ελλάδα ένα κλίμα ευφορίας και ψεύτικης ευημερίας που στηριζόταν στον υπέρογκο δανεισμό και προπαγανδιζόταν από το κράτος ο μύθος της “ισχυρής Ελλάδας” και της “ισχυρής ελληνικής οικονομίας” που είναι προστατευμένη στη ζώνη του ευρώ, ο Επαναστατικός Αγώνας ήταν η μόνη οργάνωση και πολιτική συλλογικότητα που κόντρα στο κλίμα της εποχής ισχυριζόταν μέσα από τις προκηρύξεις με τις οποίες είχε αναλάβει την ευθύνη για τις επιθέσεις στα υπουργεία Οικονομίας και Απασχόλησης, ότι είναι απάτη η προπαγάνδα περί “ισχυρής Ελλάδας” και “ισχυρής ελληνικής οικονομίας” προστατευμένης στη ζώνη του ευρώ, ότι υπάρχει ένα τεράστιο δημόσιο χρέος –ήταν στο 114% του ΑΕΠ μετά τους ολυμπιακούς του 2004-, για την πληρωμή του οποίου, το ελληνικό κράτος δανείζεται ολοένα και περισσότερο με ακριβό επιτόκιο και ότι σε περίπτωση ξεσπάσματος μιας μεγάλης οικονομικής κρίσης, η χώρα θα βρεθεί σε πολύ δύσκολη θέση ακριβώς λόγω του τεράστιου δημόσιου χρέους.
Ουσιαστικά το 2005 προβλέπαμε τη σημερινή κατάσταση στην περίπτωση που ξεσπούσε μια μεγάλη οικονομική κρίση.
Λίγα χρόνια μετά επιβεβαιωθήκαμε αφού το 2007 ξέσπασε η τραπεζική κρίση στις ΗΠΑ, η οποία το 2008 διεθνοποιήθηκε και το 2009 άρχιζε να επηρεάζει την Ελλάδα αφού μετατράπηκε από τραπεζική κρίση σε κρίση χρέους.
Η σημερινή άθλια κατάσταση της ελληνικής κοινωνίας μετά την υπαγωγή το 2010 της χώρας στα προγράμματα του ΔΝΤ, της ΕΚΤ, της ΕΕ, με τα εκατομμύρια φτωχών, εξαθλιωμένων και πεινασμένων, με τους χιλιάδες νεκρούς που προκλήθηκαν από τα μέτρα των κυβερνήσεων, αυτή η κατάσταση προετοιμάστηκε τα προηγούμενα χρόνια με την πολιτική των νεοφιλελεύθερων μεταρρυθμίσεων που εφάρμοζαν όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις τα προηγούμενα τουλάχιστον 25 χρόνια.
Αν κάποιοι λοιπόν πρέπει να κάτσουν στο εδώλιο του κατηγορούμενου, να απολογηθούν απέναντι σε έναν λαό εναντίον του οποίου διέπραξαν εγκλήματα κατ’ εξακολούθηση, ληστεία, απάτη, κλοπή, κατασχέσεις, κατάχρηση εξουσίας, δολοφονίες πολιτών, αυτοί είναι το σύνολο της πολιτικής ελίτ και των κυβερνήσεων Μητσοτάκη, Σημίτη, Καραμανλή, Γ. Παπανδρέου, Παπαδήμου, Σαμαρά και Τσίπρα, μαζί φυσικά με το σύνολο της οικονομικής ελίτ, που όλα αυτά τα χρόνια ήπιαν στην υγειά των κορόιδων που τους ψήφιζαν και τους εκμεταλλεύονταν.
Για να αποδοθεί μια τέτοιου είδους δικαιοσύνη, αυτό είναι ικανό να πραγματοποιηθεί μόνο από μια ένοπλη λαϊκή και κοινωνική επανάσταση, την οποία προπαγανδίζει ο Επαναστατικός Αγώνας από το 2003.
ΤΟΠΟΘΕΤΗΣΗ ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΜΑΖΙΩΤΗ ΜΕΛΟΣ ΤΟΥ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΟΥ ΑΓΩΝΑ ΣΤΟ ΕΦΕΤΕΙΟ ΤΗΣ Α΄ ΔΙΚΗΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΗΣ ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ ΣΤΙΣ 17/1/2017 ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΥΜΠΛΟΚΗ ΤΗΣ ΔΑΦΝΗΣ
Η απόπειρα απαλλοτρίωσης του αυτοκινήτου στην Δάφνη στις 10 Μαρτίου 2010 κατά την οποία σκοτώθηκε σε συμπλοκή με αστυνομικούς ο σύντροφος Λάμπρος Φούντας, ήταν μια προπαρασκευαστική ενέργεια του Επαναστατικού Αγώνα έτσι ώστε να πραγματοποιηθεί βομβιστική επίθεση της οργάνωσης κατά της σχεδιαζόμενης πολιτικής της τότε κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, του Γ. Παπανδρέου, που έμεινε στην ιστορία ως Μνημόνιο και που έθετε τη χώρα στις αλυσίδες του ΔΝΤ, της ΕΚΤ και της ΕΕ.
Η σχεδιαζόμενη επίθεση του Επαναστατικού Αγώνα με παγιδευμένο αυτοκίνητο με μεγάλη ποσότητα εκρηκτικών θα ήταν συνέχεια της στρατηγικής των επιθέσεων της οργάνωσης κατά στόχων της οικονομικής και πολιτικής εξουσίας που είναι υπεύθυνοι για την κρίση και για τις πολιτικές αντιμετώπισης της.
Θα ήταν συνέχεια των επιθέσεων που πραγματοποίησε η οργάνωση το 2009 εναντίον της Citibank, της Eurobank και του Χρηματιστηρίου Αθηνών.
Ο σύντροφος Λάμπρος Φούντας σκοτώθηκε για να αναχαιτιστεί η σχεδιαζόμενη αντιλαϊκή και αντικοινωνική επίθεση της κυβέρνησης Παπανδρέου με την υιοθέτηση της πρώτης μνημονιακής σύμβασης η οποία μετέτρεψε τη χώρα σε ιδιοκτησία των τραπεζών – πιστωτών και τον ελληνικό λαό σε δουλοπάροικους τους.
Τα 150 κιλά εκρηκτικής ύλης ANFO που βρέθηκαν στο γκαράζ – γιάφκα της οργάνωσης στον Καρέα θα χρησιμοποιόντουσαν σε αυτή την επίθεση.
Ήταν τέτοιας πολιτικής σημασίας αυτή η επίθεση που όταν συλληφθήκαμε στις 10 Απριλίου 2010, κυβερνητικός αξιωματούχος είχε δηλώσει ότι με τις συλλήψεις μας «απέτρεψαν ένα χτύπημα που θα τελείωνε την οικονομία».
Ο Επαναστατικός Αγώνας είχε προβλέψει ήδη από το 2009 όταν η οικονομική κρίση άρχιζε να επηρεάζει τη χώρα, ποια θα ήταν η πολιτική που θα ακολουθούσαν οι κυβερνήσεις για την αντιμετώπιση της όπως είχε προβλέψει και τις κοινωνικές εκρήξεις που θα προκαλούνταν.
Στην προκήρυξη με την οποία είχαμε αναλάβει τη ευθύνη για την επίθεση στο Χρηματιστήριο Αθηνών και την ανατίναξη του υποκαταστήματος της Eurobank στην Αργυρούπολη στις 2 Σεπτεμβρίου 2009, την ίδια μέρα που είχαν προκηρυχθεί πρόωρες εκλογές από την τότε κυβέρνηση Καραμανλή και ενώ φαινόταν ορατή η πιθανότητα ανάληψης της εξουσίας από το ΠΑΣΟΚ, λέγαμε μεταξύ άλλων, ότι “είναι αναμενόμενες οι επόμενες εκρήξεις και στην Ελλάδα καθώς η επόμενη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ θα εντείνει τις επιθέσεις εναντίον της κοινωνίας για να εφαρμόσει τις επιταγές της δημοσιονομικής προσαρμογής που υπαγορεύουν τα επιτελεία της υπερεθνικής ελίτ( Βρυξέλλες, ΔΝΤ) και να επιβάλλει τις νεοφιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις”.
Τον Νοέμβριο του 2009,στην τελευταία προκήρυξη μας πριν τις συλλήψεις μας του 2010, λέγαμε ότι, “με το σύνθημα να σώσουμε τη χώρα από την χρεοκοπία, ο Παπανδρέου θα εξαπολύσει τη μεγαλύτερη μεταπολεμικά ταξική και κοινωνική επίθεση, έτσι όπως έχει σχεδιαστεί από την Ευρωπαϊκή Ένωση και επιβάλλεται από τα όργανα της με το καθεστώς της ασφυκτικής δημοσιονομικής επιτήρησης”.
Έξι μήνες μετά, η ιστορία δικαίωσε τις προβλέψεις μας όταν η κυβέρνηση Παπανδρέου υπέγραψε τον Μάιο του 2010 το πρώτο μνημόνιο εγκαινιάζοντας αυτή την ταξική και κοινωνική επίθεση για την οποία κάναμε λόγο.
Όπως επίσης μας δικαίωσε γιατί στην ίδια προκήρυξη προβλέπαμε και την κατάρρευση της κυβέρνησης Παπανδρέου αφού λέγαμε ότι “η σημερινή κυβέρνηση (του ΠΑΣΟΚ) θα είναι η πρώτη που θα χρεοκοπήσει πολιτικά σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα, ενώ τα πελατειακής φύσης κοινωνικά στηρίγματα που διατηρεί – σε αυτά συμπεριλαμβάνονται και οι ελεγχόμενες από το ΠΑΣΟΚ συνδικαλιστικές ηγεσίες-, δεν θα την βοηθήσουν να διατηρήσει την κοινωνική νομιμοποιήση της”.
Μέσα λοιπόν σε αυτές τις εκρηκτικές κοινωνικές συνθήκες που διαμορφώνονταν το 2009, αρχές του 2010 αφού είχε προηγηθεί η μεγάλη εξέγερση του Δεκεμβρίου του 2008 και παραμονές της ψήφισης της πρώτης μνημονιακής σύμβασης με συνταγή ΔΝΤ, εκτιμώντας ως Επαναστατικός Αγώνας ότι η κρίση διαμορφώνει κατάλληλες προϋποθέσεις , αντικειμενικές για μια επαναστατική απόπειρα στην Ελλάδα, αποπειραθήκαμε να παρέμβουμε θέλοντας να συμβάλλουμε στην πολιτική και οικονομική αποσταθεροποίηση του καθεστώτος με μια μεγάλης κλίμακας βομβιστική επίθεση.
Η απόπειρα απαλλοτρίωσης αυτοκινήτου στην Δάφνη στις 10 Μαρτίου 2010 κατά την οποία σκοτώθηκε ο σύντροφος Λάμπρος Φούντας ήταν μέρος αυτής της παρέμβασης.
Ο σύντροφος Λάμπρος Φούντας σκοτώθηκε σε μια απόπειρα να αναχαιτιστεί η επερχόμενη μνημονιακή πολιτική και για να γίνει η κρίση ευκαιρία για μια κοινωνική επανάσταση στην Ελλάδα.
Όσοι δεν ηττηθήκαμε πολιτικά με τις συλλήψεις της 10ης Απριλίου 2010, κάποιοι από αυτούς που αναλάβαμε την πολιτική ευθύνη της συμμετοχής μας στον Επαναστατικό Αγώνα –όχι εξ ανάγκης ή λόγω στοιχείων- και υπερασπίσαμε τις επιθέσεις της οργάνωσης, θελήσαμε όταν μας δόθηκε η ευκαιρία να συνεχίσουμε τον αγώνα και την δράση της οργάνωσης και να τιμήσουμε τον σύντροφο που σκοτώθηκε ακυρώνοντας την καταστολή, κόντρα στους ηττημένους και στους ριψάσπιδες.
Γιατί η καλύτερη τιμή για έναν σύντροφο που σκοτώθηκε στον αγώνα είναι η συνέχιση του ίδιου του αγώνα για τον οποίο έδωσε τη ζωή του.
Έτσι στις 10 Απριλίου 2014, 4 χρόνια και 1 μήνα μετά τον θάνατο του συντρόφου Λάμπρο Φούντα στη Δάφνη και τέσσερα χρόνια ακριβώς μετά τις συλλήψεις μας , επιτεθήκαμε ως Επαναστατικός Αγώνας με παγιδευμένο αυτοκίνητο με 75 κιλά εκρηκτικά στη Διεύθυνση Εποπτείας της Τράπεζας της Ελλάδας το οποίο είναι παράρτημα της ΕΚΤ, σε κτίριο που στεγαζόταν και το γραφείο του μόνιμου αντιπροσώπου του ΔΝΤ στη χώρα.
Η ενέργεια αυτή στρεφόταν κατά της μνημονιακής πολιτικής που εφαρμόζεται από το 2010 και την αφιερώσαμε στο σύντροφο, γι αυτό και η προκήρυξη με την οποία αναλήφθηκε, είχε την υπογραφή Επαναστατικός Αγώνας Κομάντο Λάμπρος Φούντας.
ΤΙΜΗ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ ΣΤΟΝ ΣΥΝΤΡΟΦΟ ΛΑΜΠΡΟ ΦΟΥΝΤΑ
Πηγή: athens.indymedia.org
