Η «ομηρία» του μυαλού
Το πρωί της Δευτέρας 27/2/17, μετά από κάλεσμα των «Ανοιχτών Ελευθεριακών Συναντήσεων στην κατάληψη Στρούγκα», βρεθήκαμε στην Στρούγκα με σκοπό να βοηθήσουμε στην αποκατάσταση του εξωτερικού χώρου της κατάληψης, αφού 2 μέρες πριν είχε βανδαλιστεί από χουλιγκάνους της ΑΕΚ. Όταν οι εργασίες τελείωσαν και ελάχιστα λεπτά αφού ο αλληλέγγυος κόσμος είχε αποχωρήσει, εμφανίστηκαν μερικές δεκάδες χουλιγκάνων της ΑΕΚ και επιτέθηκαν σε 6 από εμάς που είχαμε παραμείνει στον εξωτερικό χώρο της κατάληψης. Αρχικά, κάνοντας ευθεία επίθεση προς τους άντρες συντρόφους, κατάφεραν να τους απομακρύνουν δια της βίας. Αμέσως μετά προσπάθησαν να διώξουν και τις δύο από εμάς, προπηλακίζοντάς μας. Ακολούθησαν σκηνές απείρου κάλλους, οι οποίες περιλάμβαναν αναρίθμητες λεκτικές επιθέσεις σε κατάσταση υστερίας, με το ρεπερτόριο σεξιστικού αλλά και φασιστικού περιεχομένου να έχει τον πρώτο λόγο. Λίγα λεπτά αργότερα έφτασε στο σημείο και 3η συντρόφισσα, η οποία παρέμεινε μαζί μας και δέχτηκε με τη σειρά της τα ανάλογα ως παραπάνω. Δεν έχει νόημα να παραθέσουμε τι ακούστηκε, καθώς αν βγάλεις τις ύβρεις δεν θα μείνουν και πάρα πολλά να διηγηθείς. Παρ’ όλα αυτά κρατάμε μια φράση που ακούστηκε ξανά και ξανά: «Γιατί είστε εδώ και ως τι;» που απαντήθηκε ως εξής: «Είμαστε εδώ ως αναρχικές, υπερασπιζόμενες την κατάληψη».
Επιλέξαμε και οι τρεις συνειδητά να μείνουμε στον εξωτερικό χώρο της κατάληψης για περίπου 3 ώρες, με σκοπό να την υπερασπιστούμε με όποιο τρόπο μπορούσαμε και αναλογιζόμενες το πιθανό κόστος αυτής της απόφασης, μιας και απέναντί μας είχαμε ένα μάτσο χουλιγκάνους με τους οποίους ερχόμασταν σε συνεχή αντιπαράθεση. Αυτό σημαίνει πως «ομηρία» δεν υπήρξε ποτέ. Ή μάλλον υπήρξε, στη φαντασία κάποιων.
Από την πρώτη στιγμή που ενημερωθήκαμε για την ανάρτηση της Κόντρας που μιλούσε για την υποτιθέμενη «ομηρία» μας, κάναμε σαφές πως κάτι τέτοιο δεν ισχύει και ζητήσαμε να κατέβει, πράγμα το οποίο δεν έγινε. Η εσκεμμένη διαστρέβλωση της στάσης μας συνεχίζεται μέχρι και σήμερα από την Κόντρα, η οποία εξακολουθεί να βγάζει ψευδείς ανακοινώσεις υποστηρίζοντας το σενάριο της «ομηρίας», που η ίδια εξαρχής έπλασε, αφού η λογική της θυματοποίησης είναι το φόρτε της. Όσο περνούσαν οι μέρες το πήγε ένα βήμα παραπέρα, αφού ισχυρίστηκε ότι λόγω της ανάρτησής τους οι χουλιγκάνοι φοβήθηκαν και έτσι έληξε η υποτιθέμενη «ομηρία» μας! Βέβαια στα κείμενά τους, ως Κόντρα και ως Στρούγκα, είμαστε 2 και όχι 3 όπως είναι το σωστό. Και αυτό γιατί θα έπρεπε να εξηγήσουν πώς η 3η συντρόφισσα που ήρθε αργότερα, πιάστηκε όμηρος εθελοντικά…
Επιπλέον, σε ανοιχτή διαδικασία ξεκαθαρίστηκε για ακόμα μία φορά ότι δεν υπήρξε ομηρία και τους ζητήθηκε επιτακτικά να ανασκευάσουν τα κείμενά τους. Η απάντησή τους ήταν πως αν δεχτούν ότι δεν υπήρξε ομηρία, τότε ήμασταν με τον εχθρό και κάναμε μια «πολιτισμένη» συζήτηση. Εμμέσως πλην σαφώς δηλαδή, ρουφιάνες. Κρατάμε και από εδώ μια φράση που ακούστηκε στην ανοιχτή διαδικασία: «Γιατί τότε ήσασταν εκεί;». Σας θυμίζει κάτι;
Μας ξεπερνάει το ότι ακούσαμε δύο φορές αυτή την ερώτηση. Στην πρώτη περίπτωση, έχοντας απέναντί σου χουλιγκάνους, βρίσκεις το θάρρος να απαντήσεις. Στη δεύτερη περίπτωση, μέσα σε ανοιχτή διαδικασία για το ζήτημα της κατάληψης, η αλήθεια είναι ότι το τελευταίο πράγμα που περιμένεις να ακούσεις είναι αυτό. Γιατί αν δεν μπορούν οι ίδιοι οι καταληψίες να αντιληφθούν για ποιο λόγο παραμένεις έξω από ένα κατειλημμένο χώρο που δέχεται επίθεση, τότε κάτι δεν πάει καλά. Αν δεν ευθυγραμμίζεσαι κιόλας με την άποψη και άρα τη γραμμή τους, είσαι ρουφιάνος. Πρέπει να μας προβληματίζει το γεγονός ότι αυτές οι συμπεριφορές έλαβαν χώρα και δυστυχώς προσπεράστηκαν σε μια κατά τα άλλα οριζόντια διαδικασία, την οποία όμως κάλεσαν άνθρωποι που λειτουργούν με κάθετη δομή-ιεραρχία και θέλουν ξεκάθαρα να αποκομίσουν πολιτικά οφέλη από το οτιδήποτε, με τις πλάτες άλλων.
Όσοι διαστρεβλώνουν σκόπιμα τη δράση και το λόγο μας με σκοπό την εξυπηρέτηση πολιτικών σκοπιμοτήτων πρέπει να είναι απέναντί μας. Τέτοιες λογικές θα πρέπει να απομονώνονται στο σύνολό τους, καθώς αφορούν τις κινηματικές διαδικασίες και τους όρους με τους οποίους διεξάγονται.
Για εμάς, ο αγώνας για την υπεράσπιση των καταλήψεων και γενικότερα των αυτοοργανωμένων, αντι-ιεραρχικών πολιτικών δομών, ενάντια στα σχέδια των κάθε λογής καπιταλιστικών, κρατικών και παρακρατικών σκουπιδιών και των τσιρακιών τους, οφείλει να διεξάγεται μακριά από λογικές θυματοποίησης, όπως και κόντρα σε κάθε απόπειρα χειραγώγησης και επιβολής στο εσωτερικό του.
Μετά από όλα αυτά, αν σήμερα βρισκόμασταν στην ίδια θέση με αυτήν στις 27/2, πάλι το ίδιο θα επιλέγαμε να κάνουμε. Να σταθούμε απέναντι σε αυτούς που προσπάθησαν να μας τραμπουκίσουν και να μας διώξουν. Γιατί η Στρούγκα είναι πρωτίστως ένας κατειλημμένος χώρος, στον οποίο δραστηριοποιούνται και άνθρωποι που οραματίζονται μια κοινωνία που θα βασίζεται σε σχέσεις συντροφικότητας, αλληλεγγύης και ισότητας, λειτουργώντας συλλογικά, αντι-ιεραρχικά, οριζόντια και αυτοοργανωμένα. Τους χώρους αυτούς, ας καταλάβουν όλοι, δεν έχουμε συνηθίσει να τους παραδίδουμε αμαχητί.
Μάρτης 2017
Οι δύο + μία μπόνους «όμηροι» της Στρούγκας
Πηγή: athens.indymedia.org
