Κενότητα. Χώρος ασφυκτικά γεμάτος από μικρά κενά. Κενές σχέσεις, κενά μυαλά, ρουτινιασμενοι περαστικοί που αναπνέουν μονο από συνήθεια, τρέφονται απ’ την κενή αυτοεικόνα τους, απ’ τα κενά βλέμματα έτερων κενών περαστικών στα γεμάτα social media τους. Άνευρα ανδρείκελα που διαγραφουν καθημερινά τις ίδιες τροχιές μιας επαναλαμβανόμενης κυκλικής πορείας, εγκλωβισμένα σε 86.400 δευτερόλεπτα προβλεψιμότητας, ανίας και έλλειψης κριτικής, επενδεδυμένα με το δικαιολογητικό μουρμουρητό του ”ε και τι άλλο να κάνουμε δηλαδή;”.
Ανδρείκελα, διότι σαν προγραμματισμένες μηχανές, βαφτισμένες στα ύδατα της υποταγής, της υπακοής, της ηττοπάθειας και της αδυναμίας, κινούνται μόνιμα σε ατραπούς προκαθορισμένες, χαραγμένες από τους κατόχους της εκάστοτε ιστορικά δύναμης, οι οποιοι απλόχερα προσφέρουν στους αυλικούς τους στόχους και αγώνες για να νανουρίζουν κι αυτοί την ανάγκη τους για ισχύ. Οι πιο αδύναμοι αφοσιώνονται στον αγώνα για επιβίωση, η πλειοψηφία, ο όχλος των ημιβολεμενων μετρίων, βρίσκει τα υποκατάστατά του πάντα μακριά απ’ την αμφισβήτηση και ποσο μάλλον την εξέγερση. Άνευρα, διότι χαράσσεται στα πρόσωπά τους η έλλειψη ισχυρών συναισθημάτων. Με έναν κωμικοτραγικό τρόπο έχουν εναλλακτικές για τα πάντα, για τα πάντα μπορούν να παράξουν αγώνα, για τα πάντα μπορούν να παράξουν δύναμη. Με μια διαφορά: ποτε δεν όρισαν οι ίδιοι τους στόχους τους, γιατί ποτε δεν έμαθαν να ανακαλύπτουν τον εαυτό τους. Πάντα μάθαιναν να ακολουθούν πρότυπα, να είναι πιστοί σε κάθε λογής θεούς (όχι μονο μεταφυσικούς), να κυνηγάνε να φτάσουν κάτι, ποτε όμως να δημιουργήσουν οι ίδιοι τις επιθυμίες και τα όρια τους. Και γι αυτό πάντα στα ματια τους είναι ζωγραφισμένο ένα ανικανοποίητο, με πινελιές περιορισμού και φόβου, και με καλλιτεχνική υπογραφή ”Δεν ξέρω ποιος είμαι και βαριέμαι να το ανακαλύψω’.
Πιστοί ακόλουθοι, ύδωρ ικανό να γεμίσει πάσης φύσεως ιδεολογικό ποτήρι, κενοί θεατές σε θέσεις γεμάτες από αντιστοιχους κενούς θεατές, καθηλωμένοι να παρακολουθούν την ίδια τους την ύπαρξη να κατακερματίζεται, να τέμνεται σε προκαθορισμένα κουτάκια και εν τελει απλά να καταρρέει υπό το βάρος ενός αιωνιου ερωτηματικού για το πως θα μπορούσε η ζωή να κύλαγε διαφορετικά. Το παιχνίδι, η εξεγερμένη αναζήτηση του προσωπικού και κοσμικού είναι, η απόδοση της υποκειμενικής εμπειρίας και ερμηνείας στις καταστάσεις, παράγει χαοτικές δυναμικές. Καμια κυρίαρχη κάστα δε θέλει χαοτικές δυναμικές, γιατί έτσι εισέρχεται στο παίγνιο των πιθανοτήτων η επικείμενη κατάρρευσή της. Πρώτο βήμα λοιπόν για εμάς στο παιχνίδι αυτό είναι η επίθεση προς κάθε είδους κυρίαρχη κάστα. Πάντα όμως μακριά, για την ακρίβεια απέναντι από την επιθυμία για δημιουργία μιας νέας κυρίαρχης κάστας με αλλαγμένο όνομα.
Στα πλαίσια του Επικίνδυνου Ιούνη τοποθετήσαμε εμπρηστικό μηχανισμό στον ναό του Αγίου Βασιλείου στο κέντρο της Αθηνας, τα ξημερώματα της 27ης Ιούνη. Ο σεξισμός που αναπαράγει η θρησκεία μας αηδιάζει. Η ομοφυλοφιλία και κάθε ”παρεκκλίνουσα’ σεξουαλικότητα χαρακτηρίζεται ως βδελυρή. Γενικά κάθε σεξουαλικότητα και η ίδια η σωματική ηδονή από αυτή θεωρείται απ’ το χριστιανισμό ανίερη. Πολύ περισσότερο η σεξουαλικότητα οποιασδήποτε θηλυκότητας, επιβεβαιώνοντας την υποτίμηση των γυναικών και την εδραίωση πατριαρχικών κοινωνικών δομών. Ακόμη, απεχθανόμαστε τον ανθρωποκεντρισμό που προάγει ο χριστιανισμός. Τα πάντα φτιάχτηκαν για να εξυπηρετούν τους εκλεκτούς, το ”κατ’ εικόνα και καθ’ ομοίωση του θεού” δομημένο ανθρώπινο γένος. Επιλέξαμε επίσης τον συγκεκριμένο στόχο ως μια ακόμη επιχείρηση με πολύ καλές απολαβές για τους αφέντες της. Εκτάσεις γης και αφορολόγητος πλούτος που καλύπτεται από φιλανθρωπίες, για να συμπληρώνει και το κατά τα αλλα ανθρωπιστικό προφίλ της εκκλησιας.
Αδιαφορούμε στωικά μπροστά στην τιμωρία του ρουφιάνου των ουρανών, περισσότερο απ’ όσο αδιαφορούμε για την τιμωρία από τα ανθρώπινα σκουπίδια που τον κατασκεύασαν και τον συντηρούν.
Γελάμε εικονοκλαστικά με τις χωματερές με σάρκα του κρατικού κατασταλτικού μηχανισμού. Δύναμη στα συντροφια που θα βρεθούν τις μέρες του Ιούλη στους δρόμους της Γερμανίας για να πλαισιώσουν την έμπρακτη εναντίωση στη συνοδο G20. Έμπρακτη αλληλεγγύη και συνενοχη με τα συντροφια που βίωσαν στην Ιταλία την καταστολή και την αιχμαλωσία απ’ τη ρουφιανοεπιχειριση Scripta Manent. Δύναμη στους συλληφθέντες για τη ληστεία στο Βελβεντό, στην Ηριαννα Β.Λ. και στον Τάσο Θεοφιλου.
Εις το επανιδείν…
Πυρήνας FAI-IRF
Πηγή: athens.indymedia.org
