Ξημερώματα Παρασκευής 3 Νοέμβρη επιτεθήκαμε στα γραφεία της Ανδρομέδα Α.Ε. Στην Πάτρα, πολυεθνικής εταιρείας μαζικού εγκλεισμού και σφαγής ζώων, που δραστηριοποιείται σε Ελλάδα, Ιταλία και Ισπανία στον τομέα των ιχθυοκαλλιεργειών και αναπτύσσεται οικονομικά σε όλη την Ευρώπη. Σπάσαμε και πετάξαμε χρώματα στην είσοδο και την πρόσοψη του κτιρίου τους, που βρίσκεται στην περιοχή του Αγιού Βασιλείου. Η δράση μας εντάσσεται στα πλαίσια της διεθνούς εβδομάδας Αντισπισιστικών Δράσεων.
Η συγκεκριμένη εταιρεία έχει γίνει γνωστή για τη χρήση μεγάλων ποσοτήτων φορμόλης την οποία διοχετεύει εντός του βυθού που κρατούνται έγκλειστα τα ψάρια. Αυτό γίνεται με σκοπό την αντιμετώπιση μικροβίου που αναπτύσσεται στα βράγχια των ψαριών, λόγω της υπερσυγκέντρωσής τους εντός περιορισμένου χώρου, υπό μη φυσικές συνθήκες. Έτσι δημιουργείται μία κατάσταση χημικής ασφυξίας τόσο για τα ψάρια, όσο και για το ευρύτερο οικοσύστημα των περιοχών που βρίσκονται οι εγκαταστάσεις εγκλεισμού, όπου και αποτείθεται εν τέλει το σύνολο της ουσίας. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα της περιοχής Όρμος Βάλτου στην Ηγουμενίτσα, η οποία αποτελεί προστατευόμενη περιοχή λόγω των εναπομείνοντων σπάνιων ειδών που την κατοικούν, όπως και οι περιπτώσεις του Δέλτα του ποταμού Αχελλώου και του Αμβρακικού Κόλπου. Παράλληλα, δεν είναι λίγες οι φορές όπου διάφορα είδη πουλιών σκοτώνονται σε ειδικές παγίδες που βρίσκονται γύρω από κλουβιά των εγκαταστάσεων καθώς και από όπλα των υπευθύνων της εταιρείας. Αυτές οι μέθοδοι χρησιμοποιούνται καθολικά στα κάτεργα των ιχθυοκαλλιεργειών.
Η εκμετάλλευση των ζώων αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της ιστορικής εξέλιξης των σχέσεων ιερασχίας και επιβολής, ενώ απότελεί βασική συνθήκη τροφοδότησης της θανατομηχανής του καπιταλιστικού κόσμου.
Αν θέλουμε να μιλήσουμε συνολικά για την εκμετάλλευση των ζώων, δεν μπορούμε να μην αναφερθούμε στον θαλάσσιο κόσμο. Συχνά, όπου αναφέρεται ο βασανισμός των άλλων ζώων, η θαλάσσια ζωή μένει στο περιθώριο, όπου λόγω των διαφορών που παρουσιάζει σε σχέση με τον άνθρωπο και άλλα χερσαία είδη, υποτιμάται το πώς νιώθουν και αντιλαμβάνονται. Έτσι, δομές και συνήθειες των εξουσιαστικών κοινωνιών, φυλακίζουν, βασανίζουν και σκοτώνουν τεράστιους αριθμούς ψαριών προκειμένου να τραφεί ο ανθρώπινος πληθυσμός. Σε αντίθεση όμως με ό,τι λέγεται τα ψάρια, όπως και τα υπόλοιπα ζώα, έχουν συναισθήματα, αντιλαμβάνονται ερεθίσματα του περιβάλλοντός τους, με τον ιδιαίτερο τρόπο που αυτά μπορεί να εκφράζονται από κάθε είδος, βιώνουν την στέρηση της ελευθερίας τους από τον εγκλεισμό τους σε βιομηχανικές δομές και νιώθουν τον πόνο και την ασφυξία όταν πέφτουν στα χέρια όσων τα δολοφονούν.
Στον σύγχρονο κόσμο οι ιχθυοκαλλιέργειες, οι μηχανότρατες αλλά και η αλιεία καταστρέφουν τους ωκεανούς και εξαφανίζουν αμέτρητους θαλάσσιους οργανισμούς. Συχνή μέθοδο μαζικού ψαρέματος αποτελούν οι μηχανότρατες, μεγάλα πλοία με τεράστια δίχτυα μέσα στα οποία φυλακίζεται οποιοσδήποτε θαλάσσιος οργανισμός βρεθεί στη διαδρομή τους. Η μέθοδος της μηχανότρατας είναι καταστροφική γενικότερα για το θαλάσσιο οικοσύστημα καθώς από όπου και αν περάσουν εξαφανίζουν οποιαδήποτε μορφή ζωής, είτε φυτική, είτε ζωική. Δημιουργούν περιοχές οι οποίες δεν μπορούν πια να υποστηρίξουν την ανάπτυξη βιοποικιλότητας, ενώ παράλληλα και η συγκεκριμένη μέθοδος ευθύνεται για την εξόντωση πολλών ειδών.
Οι ιχθυοκαλλιέργειες, ως μια ακόμη δομή βασανισμού, αποτελούν τεράστιες εγκαταστάσεις στη θάλασσα, περιφραγμένες με δίχτυα, μέσα στις οποίες υπάρχει μεθοδευμένη αναπαραγωγή και θανάτωση αμέτρητων ψαριών. Όπως και στα υπόλοιπα βιομηχανικά εκτροφεία, έτσι και στις ιχθυοκαλλιέργειες τα ζώα αντιμετωπίζονται ως αντικείμενα με όρους παραγωγικότητας, συνθέτωντας έτσι μια αλυσίδα ολοκληρωτικής υποτίμησής τους. Τα ψάρια βομβαρδίζονται με πλήθος φαρμακευτικών συσκευασμάτων και χημικών ουσιών προκειμένου να τροφοδοτήσουν τις αιματοβαμμένες οικονομικές επιδιώξεις της κάθε βιομηχανίας και την κατανάλωση των μαζικών κοινωνιών, στο βωμό της οποίας θανατώνεται ο φυσικός κόσμος. Η σύνδεση των δομών αυτών με την αλιεία είναι άμεση, καθώς τα ψάρια των ιχθυοκαλλιεργειών ταΐζονται ως επί το πλείστον με άλλα ψάρια είτε με υπολέιμματα αυτών, τα οποία παράγονται ή ψαρεύονται με αυτό το σκοπό. Η επιδίωξη, λοιπόν, των βιομηχανιών για την επιστημονικά ελεγχόμενη παραγωγή δεν περιορίζεται στη διαδικασία “σωλήνα” που εγκλείει και βασανίζει άτομα, αλλά οδηγεί παράλληλα στον αφανισμό άλλων ειδών και την καταστροφή θαλάσσιων βιοτόπων.
Ο αδιάκοπος λοιπόν πόλεμος για την κατάκτηση της φύσης που διεξάγεται από τις εξουσιαστικές κοινωνίες είναι ένα διαρκές και πολυπρόσωπο έγκλημα που δεν αφήνει ανέγγιχτο το θαλάσσιο κόσμο. Από τα βιομηχανικά απόβλητα που καταλήγουν στα νερά ως τη συνεχή επεκτατικότητα της δόμησης και της αστικοποίησης εις βάρος των παράκτιων οικοσυστημάτων, και από την τουριστική βιομηχανία που καταπατά τη φύση μέχρι και το ασταμάτητο κυνήγι κάθε είδους που εξαπολύεται εναντίον των θαλάσσιων ειδών για την ικανοποίηση δολοφονικών χόμπυ ή την επιβλητική κάλυψη αναγκών όπως η διατροφή, ο παρανομαστής είναι κοινός. Η διαρκής και ευρείας κλίμακας εξουσιαστική λογική και πρακτική έναντι της φύση και των μη ανθρώπινων ζώων που παράγει θάνατο.
Ως άτομα που αγωνιζόμαστε για την αναρχία εχθρευόμαστε στη ρίζα της την αλυσίδα της εκμετάλλευσης και κάθε μορφή που αυτή λαμβάνει. Αγωνιζόμαστε εν τέλει για να εξαλείψουμε τις διάφορες μορφές εξουσίας και βασανισμού που ασκούνται στα ζώα, είτε ανθρώπινα είτε μη.
ΣΑΜΠΟΤΑΖ ΣΤΙΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΕΣ ΒΑΣΑΝΙΣΜΟΥ, ΕΓΚΛΕΙΣΜΟΥ ΚΑΙ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑΣ ΤΩΝ ΖΩΩΝ
ΠΟΛΕΜΟΣ ΣΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ
ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΡΧΙΑ
Μέτωπο απελευθέρωσης των ζώων (ALF)
Μέτωπο απελευθέρωσης της γης (ELF)
Πυρήνας Αναρχικής Δράσης
