[vimeo]https://vimeo.com/134817150[/vimeo]
Ο αγώνας του Δικτύου επαναστατικών πυρήνων (Síť revolučních buněk, SRB) κατά του εστιατορίου Řízkárna της Πράγας διήρκεσε πάνω από έναν χρόνο. Ο ιδιοκτήτης Βλαντιμίρ Κρούλετς δεν είχε καταβάλει οφειλόμενους μισθούς σε υπαλλήλους. Εντέλει όμως παραδέχτηκε την ήττα του. Κατόπιν της πίεσης που ασκήθηκε απ’ το SRB, πλήρωσε τα δεδουλευμένα σε κάποιους απ’ όσους είχαν εργαστεί εκεί.
Ήδη από τον Μάρτη του 2015, το SRB οργάνωσε διάφορα σαμποτάζ κατά του εστιατορίου. Σε τέσσερις περιπτώσεις πυρπολήθηκαν εταιρικά αυτοκίνητα. Με ρίψη βουτυρικού οξέος σε χώρους του εστιατορίου, διακόπηκε η λειτουργία του (εξαιτίας της τρελής μπόχας). Επίσης, προκλήθηκαν δεκάδες αναγκαστικές εκκενώσεις (κυρίως με προειδοποιήσεις για τοποθέτηση βόμβας), αποκλείοντας την πρόσβαση σε πελάτες. Τα σαμποτάζ προξένησαν σημαντικές ζημίες στην επιχείρηση. Τόσο οικονομικές όσο και λειτουργικές. Η απειλή ότι θα υποστεί περαιτέρω ζημίες ανάγκασε τον Κρούλετς ν’ αναγνωρίσει πως ηττήθηκε. Κι έτσι, εκπλήρωσε αυτό που επιδίωκε εξαρχής το SRB: την καταβολή δεδουλευμένων.
Η νίκη του SRB ήταν ένα προϊόν εξαναγκασμού. Προσδιορίσαμε τον στόχο του αγώνα και, μέσω των άμεσων δράσεων, αναγκάσαμε τον Κρούλετς να τον εκπληρώσει. Δεν αφέθηκε χώρος για πολιτικολογία ή παραχωρήσεις. Δεν υπήρξε καμία διαμεσολάβηση από γραφειοκρατία ή πολιτικούς. Καμία διαπραγμάτευση ή υποχώρηση στις απαιτήσεις του εχθρού για πιθανή εξεύρεση συμβιβαστικής λύσης. Αυτά ας τα κάνουν άλλοι. Εμείς προτιμάμε τη λογική της μόνιμης σύγκρουσης, που εξαναγκάζει τον εχθρό να κάνει ό,τι χρειαζόμαστε.
Πριν χωθεί το SRB στον αγώνα, είχαν γίνει κι άλλες άμεσες δράσεις. Δημόσιες διαμαρτυρίες, χάπενινγκ, πικετοφορίες ή συμβολικές καταλήψεις του εστιατορίου. Οι δράσεις αυτές οργανώθηκαν από άλλες ομάδες και, κάτω από ορισμένες συνθήκες, θα μπορούσαν να έχουνε στεφθεί με επιτυχία. Ωστόσο δεν σημείωσαν επιτυχία, κι αυτός ήταν ο λόγος που το SRB ξεκίνησε τις δικές του ενέργειες, με σκοπό να εντείνει την πίεση προς τον εργοδότη. Οι αυτόνομες παρεμβάσεις του SRB και οι μέθοδοι σαμποτάζ που επιλέχτηκαν υπαγορεύτηκαν από τις περιστάσεις και τις ανάγκες του συγκεκριμένου αγώνα. Σίγουρα, λοιπόν, δεν αποτελούν καθολικό μοντέλο εφαρμόσιμο σε όλες τις καταστάσεις.
Σε άλλους αγώνες, μπορεί ν’ αρκεί η διοργάνωση πικετοφοριών για την επίτευξη του ίδιου στόχου. Σε τέτοια περίπτωση, δεν υπάρχει ανάγκη για πυρπόληση εταιρικών αυτοκινήτων. Αλλά όπου οι ήπιες διαμαρτυρίες δεν είναι αρκετές, μια σειρά από σαμποτάζ μπορούν να γίνουν μοχλός πίεσης και να μας δώσουνε τη νίκη. Ο αγώνας του SRB κατά του εστιατορίου Řízkárna είναι ένα καλό παράδειγμα. Ας εμπνευστούμε απ’ αυτόν κι ας επωφεληθούμε απ’ όση εμπειρία αποκτήθηκε. Ας αναλύσουμε τα δυνατά του σημεία, αξιοποιώντας τα για περαιτέρω μάχες.
Δίκτυο επαναστατικών πυρήνων (SRB), 23 Μάη 2016
Πηγή: contra info
