Στις 3 Αυγούστου 2016, ο προσφάτως αποφυλακισθείς και πρώην συγκρατούμενός μας, Pëllumb Marnikollaj, πηγαίνει στο ΑΤ Πατησίων, ως όφειλε, προκειμένου να δώσει το παρόν στο πλαίσιο των περιοριστικών όρων που του είχαν επιβληθεί μετά την υφ’όρων απόλυσή του. Κάτω από ανεξήγητες- μέχρι στιγμής- συνθήκες καταλήγει στον Ερυθρό Σταυρό και από εκεί στο νεκροτομείο. Λίγο πριν θαφτεί ως ανώνυμος – παρ’ ότι τα στοιχεία του ήταν γνωστά στις αρχές- παραλαμβάνουν τη σωρό του οι συγγενείς του, οι οποίοι επικαλούνται βασανιστήρια και εκπαραθύρωση.
Δεν είμαστε εμείς αρμόδιοι να κρίνουμε τι πραγματικά συνέβη. Έχουμε όμως τόσες χιλιάδες λόγους, όσοι και οι κρατούμενοι στις ελληνικές φυλακές, για να μη πιστέψουμε την εκδοχή της ΕΛ.ΑΣ. Όχι μόνο επειδή τόσο άτσαλα προσπάθησε να κουκουλώσει το γεγονός, ούτε επειδή οι εξηγήσεις της έρχονται σε αντίθεση με την κοινή λογική (ελάτε τώρα, κύριοι της ΕΛ.ΑΣ. Ποιός θα μπορούσε να πιστέψει ότι όχι ένας κρατούμενος, αλλά ακόμα και κάποιος πολίτης που πηγαίνει να βγάλει ταυτότητα κυκλοφορεί ανενόχλητος στα γραφεία των αστυνομικών τμημάτων ανοιγοκλείνοντας παράθυρα;).
Έχουμε κάθε λόγο να πιστεύουμε την εκδοχή που δίνει η οικογένεια του αδικοχαμένου συγκρατούμενού μας γιατί καθένας από εμάς έχει γνωρίσει στο πετσί του τις κτηνωδίες που λαμβάνουν χώρα στα ανακριτικά γραφεία των αστυνομικών τμημάτων. Και εάν δεν έχουμε άμεση εμπειρία εκπαραθύρωσης, αρκετοί από εμάς έχουμε, ωστόσο, την εμπειρία της απειλής της ως μια καθόλου πρωτότυπη ανακριτική μέθοδο. Καθένας από εμάς, επίσης, έχει εντυπωσιαστεί από το γεγονός ότι τα παράθυρα των αστυνομικών τμημάτων είναι στολισμένα με «ζαρντινιέρες».
Αν συντάσσουμε και αν δημοσιεύουμε αυτή την επιστολή, δεν είναι γιατί έχουμε την παραμικρή ελπίδα ότι θα γίνει κάποια έρευνα ή θα αποδοθούν ευθύνες. Μας είναι πια ξεκάθαρο ότι μόνο εμείς , οι φτωχοί, οι άνεργοι, οι μετανάστες, όλοι αυτοί που γεμίζουμε τις φυλακές σας, έχουμε υποχρέωση να πληρώνουμε τα τιμήματα των πράξεών μας. Αντιθέτως, αυτοί που μας οδήγησαν εδώ, άλλοτε με τη σκούπα, άλλοτε με το γκλόμπ και άλλοτε με τα αυτόματα, θα χαίρονται πάντα την ασυλία που απλόχερα τους προσφέρετε, αφού τελικά το τί είναι έγκλημα υπολογίζεται με δύο μέτρα και δύο σταθμά.
Τέλος, κάνουμε ξεκάθαρο προς όλες τις πλευρές πως, ως κρατούμενοι των ελληνικών φυλακών, δε σκοπεύουμε να πάρουμε θέση στο διπλωματικό παιχνίδι που παίζεται μεταξύ ελληνικής και αλβανικής πρεσβείας. Θέλουμε μόνο μια απάντηση. Ακόμα και αν πάρουμε στα σοβαρά την προκλητικά ψευδή εκδοχή της ΕΛ.ΑΣ., είναι τελικά, κύριοι υπουργοί, η ιδιότητα του μετανάστη ή αυτή του πρώην κρατούμενου που επιτρέπει ο θάνατος ενός ανθρώπου σε αστυνομικό τμήμα να αντιμετωπίζεται με απαξία που δεν αντιστοιχεί ούτε σε αντικείμενο;
ΥΓ: Ως ένδειξη διαμαρτυρίας προχωρούμε σε τριήμερη παράταση της βραδινής κατάκλισης για μία ώρα.
Κρατούμενοι των Ελληνικών Φυλακών
