Καλέσματα για την πορεία της 17ης Νοεμβρίου

ΑΘΗΝΑ , ΠΟΡΕΙΑ 17 ΝΟΕΜΒΡΗ

ΠΟΡΕΙΑ 17 ΝΟΕΜΒΡΗ – 15:00 Πλ. Κλαυθμώνος…

ΗΜΕΡΕΣ ΜΝΗΜΗΣ,ΗΜΕΡΕΣ ΕΞΕΓΕΡΣΗΣ… ΤΟ ΝΟΗΜΑ ΤΗΣ ΕΞΕΓΕΡΣΗΣ ΤΟΥ ΝΟΕΜΒΡΗ ΤΟΥ ’73 ΠΙΟ ΕΠΙΚΑΙΡΟ ΑΠΟ ΠΟΤΕ ΑΝΥΠΟΧΩΡΗΤΟΙ, ΔΥΝΑΜΙΚΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΧΟΥΝΤΑ ΤΡΟΙΚΑΣ-ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ

Το δίλημμα είναι ξεκάθαρο… «Ή στην επίθεση ή στον καναπέ…» .. Είμαστε αντιμέτωποι με ένα κράτος το οποίο ονομάζει εγκληματίες και τρομοκράτες όσους αγωνίζονται, ενώ το ίδιο ευθύνεται για τις δεκάδες αυτοκτονίες απελπισμένων ανθρώπων. Το μόνο σίγουρο είναι ότι αυτές είναι πολιτικές και στοχευμένες δολοφονίες εναντίον της κοινωνίας τις οποίες οργάνωσαν σιγά σιγά και μεθοδευμένα όλοι όσοι βρίσκονται στις θέσεις τις εξουσίας. Είναι αυτοί που εμπλέκονται σε άπειρα σκάνδαλα. Είναι τα μέλη των κυβερνήσεων οι οποίοι διαπράττουν τις μεγαλύτερες ληστείες εις βάρος της κοινωνίας, στο όνομα της λύτρωσης από την χρεωκοπία.Σε μια εποχή όπου άνθρωποι αυτοκτονούν από τα χρέη, που σε κάθε γωνία υπάρχει κι ένας άστεγος, οι εξουσιαστές έχουν το θράσος να υποστηρίζουν δημόσια οτι η ιδέα των εξεγερμένων μαζών μοιάζει εξωπραγματική.Ας φροντίσουμε να δείξουμε στο κράτος,Πως κάθε αγώνας είναι αγώνας όλων των καταπιεσμένων που τολμούν να εξεγερθούν και να επαναστατήσουν,Οι απελπισμένες προσπάθειες τραμπουκισμού των μπάτσων, και η τρομοκρατία των media με ρουφιάνικες στοχοποιήσεις, δεν μπορούν να σταματήσουν ούτε να φιμώσουν τον αναρχικό αγώνα για ελευθερία. Και επειδή Η εποχή που ζούμε είναι ύποπτη και οι καιροί που έρχονται ύπουλοι.. Είναι ανατριχιαστικά όσα γίνονται καθημερινά από αυτό το κράτος,μέσα σε αυτή την θλιβερή κοινωνία. Κι αν δεν μπορούμε να ανατρέψουμε αυτή την απαίσια κοινωνική κατάσταση όπως θα έπρεπε και θα άρμοζε, τουλάχιστον να μην καταντήσουμε συνένοχοι της. Δεν υπάρχει στην εποχή μας το δεν ήξερα. Όλοι ξέρουν κι ας αναλάβει ο καθένας τις ευθύνες που του αναλογούν… Δεν έχουμε αυταπάτες. Δεν περιμένουμε τίποτα από ανίερες συμμαχίες και από μεγαλόστομες εξαγγελίες. Ξέρουμε καλά ότι το κράτος και το κεφάλαιο θα εντείνουν την επίθεσή τους και δεν θα προδώσουν τους “καλούς τους φίλους”. Θα τους είναι πάντα χρήσιμοι…. , Δεν υπάρχει στην εποχή μας το δεν ήξερα. Όλοι ξέρουν κι ας αναλάβει ο καθένας τις ευθύνες που του αναλογούν… Δέν Υπάρχει δρόμος για την ελευθερία…. Η Ελευθερία είναι ο Δρόμος μας.. Καμία θυσία να μην γίνει αποδεκτή για το κέρδος των τραπεζιτών. Να μη ζήσουμε σαν δούλοι, αλλά να δώσουμε την σύγκρουση που επιτάσσουν οι καιροί μας.

Ανεπιθύμητος ο σφαγέας Ομπάμα

Την 15η Νοέμβρη , προσκεκλημένος της κυβέρνησης Συριζα- ΑνΕλ, ο Μπαράκ Ομπάμα, σε μια προσπάθεια αναβάθμισης των σχέσεων με την Ελλάδα, που σαν στόχο θα έχουν την σύσφιξη της συμμαχίας των δυο χωρών, μετά τη διάσταση στις σχέσεις με την Τουρκία, τον στρατηγικό έλεγχο των ΝΑΤΟικών βάσεων στο Αιγαίο – αν όχι την κατασκευή νέων, ενόψει της κλιμάκωσης των πολεμικών επιχειρήσεων σε Συρία, Λιβύη, αλλά και την περαιτέρω σύνδεση με τη δικτατορία της Αιγύπτου, το υποστηριζόμενο απο νεοναζί καθεστώς της Ουκρανίας και το κράτος- τρομοκράτη του Ισραήλ. Πιθανότατα, να υπάρξει και τετελεσμένο γεγονός με την οριστικη διχοτόμηση της Κύπρου. Την ημέρα που ξεκινάνε οι εορτασμοί για την εξέγερση του Πολυτεχνείου, η επίσκεψη αποτελεί πρόκληση για το αντιπολεμικό κίνημα, τους αγώνες των τελευταίων ετών και προσβάλει τους αγώνες και τη μνήμη των χιλιάδων εξόριστων, φυλακισμένων και βασανισμένων απο την Χούντα, των νεκρών της εξέγερσης του Πολυτεχνείου.

Η πολιτική του σφαγέα Ομπάμα τόσο στο εσωτερικό των ΗΠΑ όσο και στο εξωτερικό δε μας αφήνει καμία αμφιβολία για τις προθέσεις του, πόσο μάλλον όλα αυτά που ψελλίζουν τα παπαγαλάκια στα ΜΜΕ περί ελάφρυνσης του χρέους ή ευνοικότερης μεταχείρισης απο τις αγορές και τις τράπεζες. Τα χιλιάδες θύματα στη Μέση Ανατολή, την Ουκρανία, ο οικονομικός πόλεμος στη Βενεζουέλα, οι εκατοντάδες δολοφονίες αφροαμερικανών, η στρατιωτικοποίηση των δυνάμεων ασφαλείας στο εσωτερικό των ΗΠΑ και η τεράστια φτωχοποίηση και ανεργία μιλάνε απο μόνα τους.

Οι Χούντες ανατρέπονται με ΕΞΕΓΕΡΣΕΙΣ

Η εξέγερση του Νοέμβρη του 1973 και το φωτεινό παραδειγμά αγώνα που άφησε στην Ελληνική κοινωνία παραμένουν επίκαιρα όσο ποτέ. Η ηρωική στάση των εξεγερμένων μαζών, οι μάχες που έδωσαν με τους μηχανισμούς καταστολής, η ενοποίηση των εργατών με μαθητές, φοιτητές, αγρότες, η αυτοοργάνωση τόσο στους χώρους του Πολυτεχνείου, όσο και στους χώρους δουλειάς, όσο επεκτινόταν η εξέγερση, η αυτοδιέυθυνση των μαζών, οι δυναμικές μορφές πάλης, όπως η κατάληψη και η Γενική Απεργία και η εδραίωση των δημοκρατικών ελευθεριών αποτέλεσαν βασικά στοιχεία των αγώνων που ακολούθησαν και των κατακτησεών μας, που σημέρα ξηλόνωνται απο τις μνημομιακές κυβερνήσεις, την Τρόικα και τους τραπεζίτες. Όσο οι μνημονιακοί μας προβάλουν σαν λύση τον μισανθρωπισμό, την ξενοφοβία, το ξήλωμα των εργασιακών και δημοκρατικών δικαιωμάτων, την φτώχεια και την εξαθλίωση, σαν αναγακαίο ”εθνικό καλό” και μας ετοιμάζουν να πάμε να σκοτωθούμε για τα πετρέλαια των πολυεθνικών, εμείς με δυναμικούς και ανυποχώρητους αγώνες, με την αυτοοργάνωση μας σε κάθε εργασιακό χώρο, σχολή και σχολείο θα δώσουμε την απαντησή μας.επαναστατική τάξη είναι αυτή που επαναστατεί.

ΟΛΟΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ

Αναρχικοί αυτόνομοι , Αντιφασίστες Αντιφασίστριες

Αθηνα συγκέντρωση πορεια , Επέτειος Πολυτεχνείου

ΙΣΤΟΡΙΚΑ : Η εξέγερση του Πολυτεχνείου ήταν μαζική και δυναμική εκδήλωση της λαϊκής αντίθεσης στο καθεστώς της Χούντας των Συνταγματαρχών που έλαβε μέρος στην ελληνική επικράτεια τον Νοέμβριο του 1973. Η εξέγερση ξεκίνησε στις 14 Νοεμβρίου με κατάληψη του Μετσόβιου Πολυτεχνείου Αθηνών από φοιτητές και σπουδαστές και η οποία κλιμακώθηκε σε αντιχουντική εξέγερση, καταλήγωντας σε αιματοχυσία το πρωί της 17ης Νοεμβρίου, ύστερα από μια σειρά γεγονότων αρχής γενομένης με την είσοδο άρματος μάχης στον χώρο του Πολυτεχνείου και την επαναφορά σε ισχύ του σχετικού στρατιωτικού νόμου που απαγόρευε τις συγκεντρώσεις και την κυκλοφορία σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη.

Η Ελλάδα βρισκόταν από τις 21 Απριλίου 1967 υπό τη δικτατορική διακυβέρνηση του στρατού, καθεστώς που είχε καταργήσει τις ατομικές ελευθερίες, είχε διαλύσει τα πολιτικά κόμματα και είχε εξορίσει, φυλακίσει και βασανίσει πολιτικούς και πολίτες με κριτήριο τις πολιτικές τους πεποιθήσεις.

Το 1973 βρίσκει τον ηγέτη της χούντας, Γεώργιο Παπαδόπουλο,να έχει ξεκινήσει μια διαδικασία φιλελευθεροποίησης του καθεστώτος, η οποία συμπεριλάμβανε την αποφυλάκιση των πολιτικών κρατουμένων και την μερική άρση της λογοκρισίας, καθώς και υποσχέσεις για νέο σύνταγμα και εκλογές στις 10 Φεβρουαρίου 1974 για επιστροφή σε πολιτική διακυβέρνηση. Στελέχη της αντιπολίτευσης, μπόρεσαν έτσι να ξεκινήσουν πολιτική δράση ενάντια της χούντας.

Η χούντα, στην προσπάθειά της να ελέγξει κάθε πλευρά της πολιτικής, είχε αναμιχθεί στον φοιτητικό συνδικαλισμό από το 1967, απαγορεύοντας τις φοιτητικές εκλογές στα πανεπιστήμια, στρατολογώντας υποχρεωτικά τους φοιτητές και επιβάλλοντας μη εκλεγμένους ηγέτες των φοιτητικών συλλόγων στην Eθνική Φοιτητική Ένωση Eλλάδας (ΕΦΕΕ). Αυτές οι ενέργειες δημιούργησαν έντονα αντιδικτατορικά αισθήματα στους φοιτητές, όπως τον φοιτητή Γεωλογίας Κώστα Γεωργάκη, ο οποίος αυτοπυρπολήθηκε δημόσια το 1970 στην Γένοβα της Ιταλίας σε ένδειξη διαμαρτυρίας ενάντια στη χούντα. Με αυτή την εξαίρεση, η πρώτη μαζική δημόσια εκδήλωση διαμαρτυρίας ενάντια στη χούντα ήρθε από τους φοιτητές στις 21 Φεβρουαρίου 1973.

Οι αναταραχές ξεκίνησαν λίγο νωρίτερα, στις 5 Φεβρουαρίου, όταν οι φοιτητές του Πολυτεχνείου αποφάσισαν αποχή από τα μαθήματά τους. Στις 13 Φεβρουαρίου πραγματοποιήθηκε διαδήλωση μέσα στο Πολυτεχνείο και η χούντα παραβίασε το πανεπιστημιακό άσυλο, δίνοντας εντολή στην αστυνομία να επέμβει. Έντεκα φοιτητές συλλήφθηκαν και παραπέμφθηκαν σε δίκη. Με αφορμή αυτά τα γεγονότα, στις 21 Φεβρουαρίου, περίπου τρεις με τέσσερις χιλιάδες φοιτητές της Νομικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών κατέλαβαν το κτίριο της σχολής στο κέντρο της Αθήνας επί της οδού Σόλωνος, ζητώντας ανάκληση του νόμου 1347 που επέβαλε την στράτευση «αντιδραστικών νέων», καθώς 88 συμφοιτητές τους είχαν ήδη στρατολογηθεί με τη βία. Από την ταράτσα του κτιρίου απαγγέλλουν τον ακόλουθο όρκο: «Εμείς οι φοιτηταί των Ανωτάτων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων ορκιζόμαστε στο όνομα της ελευθερίας να αγωνισθούμε μέχρι τέλους για την κατοχύρωση: α) των ακαδημαϊκών ελευθεριών, β)του πανεπιστημιακού ασύλου, γ) της ανακλήσεως όλων των καταπιεστικών νόμων και διαταγμάτων». Η αστυνομία έλαβε εντολή να επέμβει και πολλοί φοιτητές σε γύρω δρόμους υπέστησαν αστυνομική βία, χωρίς όμως τελικά να παραβιαστεί το πανεπιστημιακό άσυλο. Τα γεγονότα στη Νομική αναφέρονται συχνά ως προάγγελος της εξέγερσης του Πολυτεχνείου.

Η εξέγερση των φοιτητών επηρεάστηκε επίσης σημαντικά και από τα νεανικά κινήματα της δεκαετίας του ’60, και ειδικά από τα γεγονότα του Μάη του ’68. ΟΛΟΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΓΙΑ ΝΑ ΔΕΙΞΟΥΜΕ ΟΤΙ Η ΕΞΕΓΕΡΣΗΣ ΔΕΝ ΗΝΕ ΟΥΤΟΠΙΑ

black block

Πορεία 17 Νοέμβρη