Την Τρίτη 17/01/’17 κατά την διάρκεια της τακτικής διαδικασίας της Συνέλευσης Αλληλεγγύης για τους πολιτικούς κρατουμένους, τους φυλακισμένους και διωκόμενους αγωνιστές (Σ.Α.Π.Κ.) έγινε τηλεφωνική παρέμβαση από την συντρόφισσα Πόλα Ρούπα, η οποία έθεσε ζήτημα για το πολιτικό περιεχόμενο της αφίσας που είχε εκδώσει η Σ.Α.Π.Κ. και καλούσε στην πορεία αλληλεγγύης στα μέλη του Επαναστατικού Αγώνα (Ε.Α.) που είχε οριστεί για το Σάββατο 21/01/’17. Η πολιτική άποψη της συντρόφισσας αναγνώριζε την αφίσα ως εκτός θέματος σε σχέση με την πορεία, με κύριο γνώμονα την έλλειψη σε αυτήν οποιασδήποτε αναφοράς στο κατασταλτικό γεγονός των συλλήψεων στις 5/01/’17, αλλά και των ονομάτων της ίδιας και της Κωνσταντίνας Αθανασοπούλου που συνελήφθησαν. Με βάση αυτό μας ζητήθηκε η απόσυρση της αφίσας.
Στο ερώτημα της συντρόφισσας για ποιό λόγο βγήκε αυτή η αφίσα και τι θα πράξουμε με αυτήν, δεσμευτήκαμε σαν συνέλευση να απαντήσουμε συλλογικά σε εύλογο χρονικό διάστημα (πριν την πορεία του Σαββάτου), αφού συζητήσουμε το πολιτικό ζήτημα που έθεσε η συντρόφισσα. Μετά την λήξη της τηλεφωνικής επικοινωνίας, συζητήσαμε διεξοδικά το ζήτημα και αποφασίσαμε με κοινή συμφωνία όλων των παρόντων μελών ότι θα συνεχίσουμε να κολλάμε την αφίσα, γιατί αυτή εξυπηρετεί τον σκοπό προπαγάνδισης της πορείας και δεν υπονομεύει την υπόθεση του Επαναστατικού Αγώνα.
Με βάση την κριτική που ασκήθηκε από την συντρόφισσα Π. Ρούπα, ξεκίνησε μια συζήτηση μέσα στην συνέλευση που συνεχίστηκε πέρα από την κοινή απόφαση για την χρησιμότητα της αφίσας.
Ένα σύνολο συντρόφων, που εξέφρασαν διαφορετικές πολιτικές προσεγγίσεις για τα ζητήματα που ανοίχτηκαν, έκρινε ότι η αφίσα υπηρετεί το πολιτικό σκεπτικό με το οποίο είχε ήδη διαμορφωθεί, που ήταν το εξής:
Αντιλαμβανόμενοι την μεγάλη πολιτική βαρύτητα που προέκυπτε για εμάς συλλογικά σαν Σ.Α.Π.Κ., μετά τις συλλήψεις των αγωνιστών του Επαναστατικού Αγώνα και τις κατασταλτικές μεθοδεύσεις του κράτους που στοχεύουν στην εξάλειψη των ένοπλων οργανώσεων, θέσαμε στην αφίσα μια πολιτική αντίληψη που αναδεικνύει την ένοπλη δράση με αιχμή την Αλληλεγγύη στα μέλη της οργάνωσης Επαναστατικός Αγώνας. Αυτή η κρατική επίθεση στοχεύει, κατά την άποψή μας, στην εξαφάνιση του ένοπλου αγώνα και κατ’ επέκταση στην ίδια την εξέλιξη οργάνωσης για την επαναστατική προοπτική. Επιλέξαμε, επίσης, να συμπεριλάβουμε στο πολιτικό πλαίσιο της αφίσας την ένοπλη δράση και την στόχευσή της ως βασική μορφή αγώνα που μπορεί να καταφέρει καίρια πλήγματα και να τινάξει στον αέρα όσα θέλουν να επιβάλλουν οι οικονομικές ελίτ, το κράτος και οι παρατρεχάμενοί του στην κοινωνία.
Ένας σύντροφος, εκπροσωπώντας την Αναρχική Συλλογικότητα για την Μαχητική Προλεταριακή Ανασυγκρότηση (Α.Σ.Μ.Π.Α.), συμφώνησε ότι η αφίσα έπρεπε να συνεχίσει να κολλιέται γιατί εξυπηρετεί τον σκοπό προπαγάνδισης της πορείας και δεν είναι ανταγωνιστική στον αγώνα του Επαναστατικού Αγώνα, παρότι έκρινε, κατόπιν της κριτικής της συντρόφισσας, ότι η απουσία των προσώπων υπονομεύει το πολιτικό σκεπτικό με το οποίο διαμορφώθηκε το περιεχόμενο της αφίσας.
Σαν Σ.Α.Π.Κ., δεσμευτήκαμε στα μέλη του Επαναστατικού Αγώνα ότι θα λάβουν από εμάς εσωτερικό κείμενο – απάντηση μέχρι την Παρασκευή 20/1. Την Πέμπτη, σε έκτακτη συνέλευση για το εσωτερικό κείμενο, πληροφορηθήκαμε την ύπαρξη δημοσιοποιημένου κειμένου των έγκλειστων μελών του Επαναστατικού Αγώνα, Κωνσταντίνας Αθανασοπούλου, Πόλας Ρούπα και Νίκου Μαζιώτη, σχετικά με την αφίσα της Σ.Α.Π.Κ. (https://athens.indymedia.org/post/1568212/). Στα πλαίσια της δέσμευσής μας να απαντήσουμε με εσωτερικό κείμενο και θεωρώντας αυτό συντροφικό, αποστείλαμε το κείμενο που είχε ήδη γραφτεί.
Υπήρξε διαφωνία ενός συντρόφου που δε συμφωνούσε τόσο με τον τρόπο συγγραφής του εσωτερικού κειμένου της Σ.Α.Π.Κ., όσο και με το να αποσταλεί στα μέλη του Ε.Α., αφού υπήρχε ήδη δημόσια τοποθέτηση. Η διαφωνία αυτή καταγράφηκε και στο κείμενο που στάλθηκε στα μέλη του Επαναστατικού Αγώνα.
Κατόπιν της δημόσιας κριτικής από τον Επαναστατικό Αγώνα, κρίναμε απαραίτητο να τοποθετηθούμε δημόσια. Θεωρούμε ότι η κριτική και η αυτοκριτική όχι απλά είναι αναγκαίες, αλλά είναι κινητήριες δυνάμεις μέσα στον αναρχικό/αντιεξουσιαστικό χώρο, δυναμώνοντας τον αγώνα, χτίζοντας παράλληλα σχέσεις συντροφικής εμπιστοσύνης.
Κατανοούμε τον προβληματισμό των μελών του Επαναστατικού Αγώνα ως προς την παράλειψη από την αφίσα του κατασταλτικού γεγονότος και των ονομάτων των συντροφισσών που συνελήφθησαν και στεκόμαστε αυτοκριτικά σε σχέση με αυτό. Σε καμία περίπτωση, όμως, αυτή η παράλειψη δεν ενέχει πολιτική σκοπιμότητα και ιδίον πολιτικό όφελος. Θεωρούμε την κριτική αυτή υπερβολική καθώς στηρίχθηκε σε ένα γεγονός αποκομμένο από την συνολικότερη δράση και τον λόγο της ΣΑΠΚ. Πολύ δε περισσότερο, δεν μπορούμε να δεχτούμε το συμπέρασμα στο οποίο καταλήγουν τα μέλη του Επαναστατικού Αγώνα, ότι η ΣΑΠΚ ακύρωσε τον πολιτικό της ρόλο και αποστολή, αυτόν της αλληλεγγύης στους πολιτικούς κρατούμενους, με αφορμή την αφίσα, ακόμα και αν αυτή είναι ελλειμματική. Παραγνωρίστηκε το γεγονός ότι υπήρχε κείμενο της Σ.Α.Π.Κ. που καλούσε στην πορεία και αναφερόταν αναλυτικά στο κατασταλτικό γεγονός των συλλήψεων των συντροφισσών Π. Ρούπα και Κ. Αθανασοπούλου της 5/1, στη δράση του Επαναστατικού Αγώνα από το 2003 έως σήμερα, στις επιδιώξεις του κράτους από τις κατασταλτικές επιχειρήσεις ενάντια στον Επαναστατικό Αγώνα και γενικότερα της ένοπλης δράσης, καθώς και της δικής μας απάντησης απέναντι σε αυτές, απόσπασμα του οποίου μπήκε στην αφίσα. Η Σ.Α.Π.Κ. από την πρώτη στιγμή των συλλήψεων κάλεσε συγκέντρωση αλληλεγγύης στην Π. Ρούπα και στην Κ. Αθανασοπούλου έξω από τη ΓΑΔΑ και στη συνέχεια την ανοιχτή συνέλευση στο ΕΜΠ, όπου και συγκροτήθηκε η Συνέλευση Αλληλέγγυων με τη συμμετοχή συλλογικοτήτων και ατόμων, η οποία και προχώρησε σε μια σειρά δράσεων, παρεμβάσεων, συγκεντρώσεων σε ότι αφορά την κατασταλτική επίθεση απέναντι στον Επαναστατικό Αγώνα καθώς και στο θέμα της ομηρίας και της επιμέλειας του μικρού Βίκτωρα-Λάμπρου, με αποκορύφωμα την διοργάνωση κεντρικής πορείας αλληλεγγύης στα μέλη του Επαναστατικού Αγώνα, πράγμα που συμβαίνει για πρώτη φορά μετά από συλλήψεις μελών ένοπλης οργάνωσης.
Μέλος της Σ.Α.Π.Κ. δέχεται την κριτική των μελών του Επαναστατικού Αγώνα ως προς την παράλειψη από την αφίσα του κατασταλτικού γεγονότος και των συντροφισσών που συνελήφθησαν και δεν θεωρεί την κριτική τους υπερβολική, αλλά εμμένει στο γεγονός ότι οι σύντροφοι του Επαναστατικού Αγώνα στέκονται στην κριτική τους αποκλειστικά στην αφίσα. Γιατί η οποιαδήποτε ερμηνεία της καταστολής του κρατικού μηχανισμού ενάντια στην επαναστατική προοπτική γίνεται αόριστη όταν απουσιάζουν τα γεγονότα της καταστολής και τα πρόσωπα που την συνοδεύουν.
Ύστερα από το δημόσιο κείμενο των μελών του Επαναστατικού Αγώνα, η Α.Σ.Μ.Π.Α. έκανε μια αυτοκριτική για την θέση που είχε πάρει αμέσως μετά την τηλεφωνική παρέμβαση. Έκρινε το πρακτικίστικο σκεπτικό με το οποίο συμφώνησε να συνεχίσει να κολλιέται η αφίσα, ως ευκαιριακό και άστοχο. Η Α.Σ.Μ.Π.Α. θεωρεί ότι η απόφαση να συνεχίσει να κολλιέται η αφίσα πριν δοθεί η γραπτή απάντηση στα μέλη του Επαναστατικού Αγώνα, διέρρηξε την σχέση πολιτικής εμπιστοσύνης μεταξύ της Σ.Α.Π.Κ. και των αιχμάλωτων επαναστατών στους οποίους είχε αναφορά το επαναστατικό πρόταγμα της Σ.Α.Π.Κ. μέσα από την συγκεκριμένη αφίσα. Επιπλέον, θεωρώντας ότι αυτή η απόφαση προκάλεσε την δημόσια τοποθέτηση τους, αυτή η απόφαση δεν βοήθησε στην προπαγάνδιση της πορείας.
Ως Σ.Α.Π.Κ. παραμένουμε σταθεροί στις διακηρύξεις μας και συνεχίζουμε να υπερασπιζόμαστε τις θέσεις μας για την αλληλεγγύη, τόσο με τον πολιτικό μας λόγο, όσο και με την συνέχιση των δράσεών μας, δημιουργώντας χώρο μέσα στο κίνημα από μια ξεκάθαρη θέση, όπως αναφέρεται και στο ιδρυτικό κείμενο:
«Η Συνέλευση Αλληλεγγύης για τους πολιτικούς κρατούμενους, τους φυλακισμένους και διωκόμενους αγωνιστές δεν θεωρεί τους κρατούμενους θύματα. Τους θεωρεί συντρόφους που εξακολουθούν να αγωνίζονται από άλλο μετερίζι, μέσα από τις φυλακές, για την ανατροπή και την επανάσταση.
Είναι αναπόφευκτο η αλληλεγγύη να καθορίζεται σε ένα μεγάλο βαθμό από την πολιτική στάση και τον λόγο των ίδιων των φυλακισμένων. Είναι αναπόφευκτο ότι η Συνέλευση Αλληλεγγύης δεν μπορεί παρά να προωθεί τον λόγο όλων των φυλακισμένων συντρόφων και συντροφισσών. Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι η Συνέλευση Αλληλεγγύης για τους πολιτικούς κρατούμενους και τους φυλακισμένους αγωνιστές ταυτίζεται με τις απόψεις και τον λόγο των φυλακισμένων συντρόφων, αλλά ότι διατηρεί την αυτονομία της και την ανεξαρτησία της όσον αφορά τις πολιτικές θέσεις για τον αγώνα, το κίνημα και την επανάσταση, όπως αναμφίβολα διατηρεί το δικαίωμα της κριτικής στάσης απέναντι στους κρατούμενους όποτε αυτή κρίνει ότι είναι αναγκαίο να πάρει θέση, και βεβαίως μέσα στα πλαίσια της αμφίδρομης σχέσης που θέλουμε να οικοδομήσουμε θα δέχεται και τη συντροφική κριτική από την πλευρά των πολιτικών κρατούμενων και φυλακισμένων αγωνιστών».
Συνέλευση Αλληλεγγύης για τους πολιτικούς κρατούμενους,
τους φυλακισμένους και διωκόμενους αγωνιστές
Πηγή: athens.indymedia.org
