Έγινε ψάξιμο σ’ όλο το χώρο, ανοίχτηκαν ντουλάπια, συρτάρια και αποθηκευτικοί χώροι, ψάχτηκαν ακόμα παιδικά παιχνίδια και ρούχα.
Σπάστηκαν οι πόρτες του στούντιο και της αποθήκης, έγινε απόπειρα πρόκλησης βραχυκυκλώματος στις ηλεκτρικές εγκαταστάσεις και προξενήθηκαν φθορές στην οικοσκευή.
Μέχρι αυτή τη στιγμή λείπουν 3 σημαίες μαύρες και μαυροκόκκινες και μια μεγάλη μαυροκόκκινη (μόνο το πανί).
Στο στέκι υπήρχαν 645 ευρώ που προορίζονταν για δικαστικά έξοδα αγωνιστών και για την αγορά προσθετικού μέλους συντρόφου στο Αγρίνιο. Από αυτά βρήκαμε μόνο τα 45 ευρώ που βρίσκονταν σε άλλο σημείο από τα 600 που κλάπηκαν.
Διώξαν τα δυο σκυλιά που ζουν στο Στέκι αφήνοντάς τα να φύγουν, με κίνδυνο να προκληθεί ατύχημα σε αυτά και σε άλλους.
Από την ψαχτική έγιναν ζημιές σε μηχανήματα ήχου και εικόνας (προτζέκτορα, κονσόλες, ενισχυτές, μηχάνημα αναπαραγωγής CD).
Ανοιχτό κάλεσμα ολη την ημέρα στο στεκι.
Συγκέντρωση – ωρα 19:οο
AΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΙΣ ΚΑΤΑΛΗΨΕΙΣ ΣΕ ΑΘΗΝΑ, ΑΓΡΙΝΙΟ, ΓΙΑΝΝΕΝΑ, ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ!
ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ!
Ακολουθεί το κείμενο του Α.Σ.Α. από το Δεκέμβρη του 2015 που αποφασίστηκε η κατάληψη του χώρου:
Από το Δεκέμβρη του 2015 η συνέλευση του Α.Σ.Α προχωράμε σε κατάληψη του χώρου και περιφρούρησή του. Καλούμε την κοινωνία του Αγρινίου και κάθε αγωνιζόμενο άνθρωπο να στηρίξει ένα σημείο αναφοράς και δράσης του Α/Α κινήματος.
ΤΟ ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΖΟΜΕΝΟ ΣΤΕΚΙ ΑΓΡΙΝΙΟΥ ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΚΑΙ ΠΕΡΙΦΡΟΝΕΙ ΤΗΝ ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑ. *ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΕΞΟΥΣΙΑ*
Το Α.Σ.Α ανήκει σε εκείνη τη διεθνή κοινωνία που ορίζεται ως τέτοια μέσα από στιβαρούς δεσμούς συλλογικότητας και αλληλεγγύης, αγωνίζεται ενάντια σε κάθε μορφή εξουσίας και καταπίεσης, προπαγανδίζει – προτάσσει – διεκδικεί, με το παράδειγμα της στάσης της, της οργάνωσής της και του αγώνα της, έναν κόσμο αυτοοργάνωσης, αλληλεγγύης, ισότητας, δικαιοσύνης, αδελφοσύνης των λαών. Σε εκείνη την κοινωνία που θέτει τον άνθρωπο στο κέντρο κάθε συστήματος αξιών θεμελιώνοντας τον πολιτισμό της αναρχικής επανάστασης, της χειραφέτησης και ανάληψης του αυτεξούσιου ως προϋπόθεση συλλογικοποίησης, για την καθολική ανατροπή κάθε μορφής εξουσίας.
Θεωρούμε ότι ο τελικός σκοπός του κοινωνικού αγώνα, η απελευθέρωση του ανθρώπου και της φύσης, πρέπει να αντανακλάται και να καθρεπτίζεται στα άμεσα μέσα του σήμερα. Η αλληλεγγύη είναι Μέσο – Σκοπός – Πρόταση. Δεν υπάρχει πίστη σε διαμεσολαβητές, αντιπροσώπους και άλλους λαοπλάνους γραφειοκράτες, παρά πίστη στην ελεύθερη ανάπτυξη των δυνατοτήτων του καθενός μέσα σε ένα συλλογικό απελευθερωμένο περιβάλλον. Πίστη στην ελεύθερη συμφωνία – συνεργασία των ανθρώπων. Πίστη στον αγώνα για την κοινωνική επανάσταση και την αναρχία.
Για 10 χρόνια (Μάρτιος 2006) η συνέλευση του Α.Σ.Α νοίκιαζε το σπίτι της οδού Δασκαλοπούλου στην Ά πάροδο, στον αριθμό 3, διατηρώντας ένα σημείο αναφοράς των αντιστάσεων εκείνων που αναπτύσσονται ενάντια στο κράτος και το κεφάλαιο, στην πόλη, αλλά και ευρύτερα. Ένα ορατό μέτωπο αντιεξουσιαστικού αγώνα και καθημερινής δράσης που περιλαμβάνει 100αδες πολιτικές – κοινωνικές – πολιτιστικές εκδηλώσεις, συγκεντρώσεις- πορείες, συναυλίες – συλλογικά φαγοπότια, ανοιχτές δομές στην καθημερινότητα, όπως Αυτοοργανωμένο κοινωνικό καφενείο, δανειστική βιβλιοθήκη και βιβλιοπωλείο, αρχείο κινηματικού έντυπου υλικού και έκθεση αφισών. 10 χρόνια το Α.Σ.Α είναι παρόν σε κάθε κοινωνικό αγώνα (τοπικά και ευρύτερα) αλληλέγγυο από μια αναρχική θέση σε εργαζομένους – άνεργους – μετανάστες – μειονότητες – πολιτικούς κρατούμενους αλλά και σε κάθε καταπιεσμένο (πολλοί σύντροφοί μας διώκονται γι αυτή τους τη δράση από το κράτος και από φασίστες).
Τα τελευταία 6 χρόνια το στέκι λειτουργεί άτυπα και μέσα από έναν Αυτοοργανωμένο Αγροτικό Συνεταιρισμό που αποτελεί προσπάθεια να πάει την αυτοοργάνωση ένα βήμα παραπέρα από τον τομέα του πολιτισμού, της έκφρασης και επικοινωνίας, στον κεφαλαιώδους σημασίας και αναγκαιότητας τομέα της παραγωγής, διαμορφώνοντας στην πράξη μια αναρχική πρόταση στην κοινωνία, για την αυτάρκεια και τελική αυτονομία του ατόμου και της κοινότητας από τα δεσμά της ύλης και του κεφαλαίου. Εκπαιδευτήκαμε σε παραδοσιακούς τρόπους και εργαλεία καλλιέργειας δημιουργώντας το έμψυχο δυναμικό και υποκειμενικές συνθήκες για τη βιωσιμότητα μιας τέτοιας πρότασης, που θα αποτελέσει αρωγό μιας συνολικότερης κοινωνικής επαναστατικής κατεύθυνσης.
Το Δεκέμβρη του 2015 παραλάβαμε την τελεσίδικη απόφαση περί έξωσής μας από το χώρο εντός 15 ημερών, υστέρα από ψευδή αλλά νομιμοφανή κατηγορία μη απόδοσης των ενοικίων στην ώρα τους. Οι ιδιοκτήτες του σπιτιού πιεζόμενοι από κρατικούς και παρακρατικούς μηχανισμούς χωρίς καμία επικοινωνία μαζί μας προχώρησαν στη διαδικασία της έξωσης αδιαφορώντας για τα δικά τους ¨χρέη¨ απέναντί μας. Η συνέλευση του χώρου για 10 χρόνια απέδιδε το ενοίκιο των 150Ε σε άτακτα χρονικά διαστήματα όπως ήταν και η αρχική συμφωνία που περιγράφεται στο πρώτο (ιδιόχειρο) συμβόλαιο του 2006 και προβλέπει την ετήσια απόδοση του ενοικίου και τη νόμιμη αύξηση 5% το χρόνο, μετά την πενταετία, ως την εξαγορά του σπιτιού στο όνομα ενός από τους συντρόφους της συνέλευσης όπου μαζί με άλλους συντρόφους χρησιμοποιούσαν το χώρο και για κατοικία. Αυτή η συμφωνία έγινε με αυτόν τον τρόπο καθώς το σπίτι το 2006 ήταν ένα χάλασμα όπου έβρισκαν καταφύγιο από τρυφεροί παιδικοί έρωτες έως τοξικοεξαρτημένοι.
Η συνέλευση ανακατασκεύασε με δικά της μέσα το σπίτι (πάτωμα – στέγη – πόρτες – παράθυρα – περίφραξη – μεσοτοιχίες – σοβάτισμα – αποχέτευση κ.α) ενώ μέχρι σήμερα το κόστος αυτών των εργασιών είναι ανυπολόγιστο. Έγινε επίσης με αυτόν τον τρόπο για να μην φορολογούνται για το ενοίκιο οι ιδιοκτήτες πράγμα που μας έβρισκε σύμφωνους. Βεβαία οι αποδείξεις από τον τραπεζικό λογαριασμό των ιδιοκτητών όπου καταβάλλονταν τα ενοίκια υπάρχουν, αν και δεν λήφθησαν υπόψιν από τα δικαστήρια που αποφάσισαν ότι όταν ένας άνεργος καθυστερήσει μερικά ενοίκια την περίοδο 2012 – 2015 με 60% την ανεργία στους νέους και 45% το συνολικό δείκτη ανεργίας, πρέπει να χάνει το από δεκαετίας σπίτι του. Για να μην αναφερθούμε σε σωματεία και ΜΚΟ σφραγίδες όπου οι ημέτεροι των διοικούντων ροκανίζουν κοινοτικά κονδύλια. Τα δικαστήρια αποφάσισαν να προβούν στην έξωση ενός ζωντανού κοινωνικού χώρου για την καθυστέρηση δήθεν κάποιων ενοικίων.
Το 2009 ένας από τους συνιδιοκτήτες του σπιτιού γκρέμισε μέσα σε μια Κυριακή, παράνομα και χωρίς την παρουσία-μελέτη μηχανικού του διπλανό εφαπτόμενο και συμμετρικό σπίτι όπου μοιράζονταν την ίδια στέγη με το δικό μας μισό. Από την ανοιχτή σκεπή που άφησαν οι βιαστικοί εργάτες νερά της βροχής 2 μέρες μετά, κατέστρεψαν ολοσχερώς τον εξοπλισμό μουσικού στούντιο που υπήρχε στον πάνω όροφο του στεκιού με τη ζημιά να ανέρχεται σε αρκετές χιλιάδες ευρώ. Μόλις επικοινωνήσαμε με την ιδιοκτήτρια να της αναφέρουμε το γεγονός μας απάντησε ότι ¨θα το αναλάβει αυτή¨ και επειδή δεν μπορεί να μηνύσει τον ξαδερφό της θα καλύψουμε τη ζημιά με τη μη καταβολή ενοικίων για μια περίοδο 2 χρόνων.
6 μήνες μετά από αυτή μας τη συνομιλία έρχεται στο Αγρίνιο τη φιλοξενούμε στο χώρο όπου δηλώνει ενθουσιασμένη από την ανακατασκευή του και μας παροτρύνει να συνεχίσουμε σε εργασίες (όπως η αρμολόγηση της πέτρας εξωτερικά, όπως και έγινε) αλλά ανέφερε ότι βασική προϋπόθεση γι αυτό αποτελεί η εκ νέου υπογραφή συμβολαίων με αναγραφόμενο ένα συμβολικό αντίτιμο ενοικίου μιας και ο πρωτοεμφανιζόμενος τότε ΕΝΦΙΑ προέβλεπε μεγάλα πρόστιμα για τις κατοικίες που δεν δηλώνονται. Δεχόμαστε, προκειμένου να εξυπηρετηθεί απέναντι στο κράτος και υπογράφουμε για τη φορολογική της δήλωση -και μόνο- νέο συμβόλαιο αυτή τη φορά για δύο χρόνια όπως προβλέπουν τα έτοιμα συμβόλαια ενοικίασης που υπάρχουν στα περίπτερα.
Η κυρία αυτή, εκμεταλλεύτηκε την προθυμία μας να τη διευκολύνουμε και χρησιμοποίησε αυτό το δεύτερο συμβόλαιο για την έξωσή μας μετά από έξι μήνες από την υπογραφή του και με τη δικαιολογία ότι δεν καταβάλουμε εμπρόθεσμα τα ενοίκια από ΔΥΣΤΡΟΠΙΑ (..?) Τα ενοίκια δηλαδή που είχαμε συμφωνήσει να μην καταβληθούν επειδή δεν μπορούσε να μηνύσει τον αετονύχη ξαδερφό της που γκρέμισε το σπίτι κυριακάτικα σαν κλέφτης. Θέλουν να ξεμπερδέψουν με εμάς χωρίς να δεχτούν να συζητήσουμε για αποζημίωση μας για τα όσα αναφέρουμε πράγμα που έτσι κι αλλιώς δεν είναι ούτε από μας επιθυμητό. Απέκρυψε από τα δικαστήρια όλα τα πειστήρια για την προηγούμενη εκμίσθωση του χώρου όπως και τη συμφωνία που προέβλεπε το αρχικό συμβόλαιο. Η ¨δικαιοσύνη¨ ως τυφλή δεν θέλησε να αντιληφθεί όλα αυτά και μας απάντησε ότι οι ιδιοκτήτες έχουν το νόμο με το μέρος τους. Κάθε προσπάθειά μας για επικοινωνία με τους ιδιοκτήτες για την ανεύρεση μιας αμοιβαίας λύσης κατέληγε με την παραπομπή στους δικηγόρους τους μιας και δεν είχαν κάτι να πουν με εμάς.
Αφού τελικά επιμένουν να μην δέχονται το ενοίκιο ή την εξαγορά του σπιτιού αλλά συνεχίζουν την άπατη για να μας εκδιώξουν από το χώρο σε αυτή τη δύσκολη εποχή οικονομικά, ας συνεχίσουν στην καταστολή μας προκειμένου τελικά να ρίξουν τη στέγη για να μην φορολογούνται, να κατευνάσουν μπάτσους και εκκλησία που από την πρώτη στιγμή τους προσέγγισαν και τελικά να το πουλήσουν σαν οικόπεδο αποκομίζοντας το διπλό κόστος του οικοπέδου αν συνυπολογιστούν τα δικά μας χρήματα όλα αυτά τα χρόνια. Να γνωρίζουν ότι πριν γίνει αυτό θα μας βρουν μπροστά τους και ότι τίποτα δεν θα μείνει αναπάντητο. Εμείς γνωρίζουμε ότι το νόμιμο που επιβάλλεται δια πυρός και σιδήρου δεν είναι όχι μόνο και ηθικό αλλά υπάρχει για να καλύπτει κάτω από μια πλάστη νομιμότητα μεγάλες και ανείπωτες αδικίες.
ΚΑΤΑΛΗΨΗ ΤΩΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΑΝΑΓΚΩΝ ΟΥΤΕ ΒΗΜΑ ΠΙΣΩ – ΟΛΑ ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΙ…
ολοκληρο το κειμενο της καταληψης:
