Είμαστε όμηροι των κοινωνικών συμβάσεων…των νόμων,της εργασίας της οικογένειας, των κατεβασμένων βλεμμάτων, των νημάτων που καθοδηγούν τις μαριονέτες…Όμως υπάρχουν στιγμές ομορφιάς και ανταρσίας όπου σύντροφοι και συντρόφισσες,ανυπόταχτοι μαχητές και μαχήτριες γινόμαστε ΕΝΑ,συμμέτεχουμε στον πόλεμο που έχουμε κυρήξει -ο καθένας και κάθε μία από την θέση και το βίωμα του- στο κράτος και τους μισθοφόρους του.
Κι αν ρωτάει κάποιος ποιοι και ποιες ειμαστε…
Είμαστε γυναίκες-αγωνίστριες που περνάνε το κατώφλι των δικαστηρίων με το κεφάλι ψηλά. Είμαστε οι γυναίκες που καταδικάστηκαν γιατί μαχαίρωσαν τον βιαστή τους. Ειμαστε άτομα που φοιτούν, εργάζονται ή είναι άνεργα και καταδικάστηκαν για απαλλοτριώσεις και για τους αγώνες τους ενάντια στα αφεντικά. Είμαστε μετανάστες και μετανάστριες που καταδικάστηκαν για εξέγερση και αντίσταση σε κέντρο κράτησης. Είμαστε μαθητές που δικάζονται για κατάληψη στο σχολείο τους,καταληψίες που δόθηκε εντολή εκκένωσης του χώρου τους απο εισαγγελέα. Είμαστε κάτοικοι που κατηγορούνται για εμπρησμό εργοταξίου ή διωκόμενοι για οδομαχίες υπεράσπισης των εδαφών αγώνα. Είμαστε αμετανόητοι φυλακισμένοι και φυλακισμένες, αγωνιστές και αγωνιστριες που καταδικάστηκαν για τον ένοπλο αγώνα. Καταδικασμένοι για τις σχέσεις μας, καταδικασμένοι με στημένες δικογραφίες. Είμαστε αναρχικοί και αναρχικές, εξεγερμένοι και εξεγερμένες, δίκτυα στην μητρόπολη, εκπυρσοκρότητες πολέμου ενάντια στην κυριαρχία και την εκμετάλλευση. Κι όταν μας χτυπήσουν την πόρτα η σε κάποιο στενό τα σκουπίδια του κράτους μας πάρουν όμηρους στερόντας την ελευθερία μας,από την λίγη που μας έχει απομείνει, τοτε οφείλουμε να απαντήσουμε.
Στις πρώτες ώρες της 11 Ιουνίου επιτεθήκαμε καταδρομικά στα δικαστήρια της Ευελπίδων με βόμβες μολότωφ. Η δράση έγινε στα πλαίσια της παγκόσμιας ημέρας αλληλεγγύης στους αναρχικούς κρατούμενους και του Μαύρου Ιούνη
-ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΗΝ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΩΝ-ΑΜΕΣΗ ΙΚΑΝΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ ΑΙΤΗΜΑΤΩΝ ΤΟΥΣ
-ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΔΙΩΚΟΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΙΤΑΛΙΑ ΣΤΑ ΠΛΑΙΣΙΑ ΤΗΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΗΣ “SCRIPTA MANENT”
Υ.Γ. Είναι ξεκάθαρο ότι πονάει το κράτος,υποβαθμίζεται και πνίγεται στο λάκκο της σιώπης,μεχρι να
συλληφθεί ο “Νο1 εγκληματίας”,σαν νίκη στα κανάλια,για έγκλημα που δεν αναφέρφηκε ποτέ!
Αυτή η δράση όπως και στο Α.Τ ΟΜΟΝΟΙΑΣ αποσιωποιήθηκε πλήρως σε μία επίδειξη απόλυτου συντονισμού
των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης και του κράτους.
Πηγή: athens.indymedia.org
