Άλλη μία προκλητική απόφαση Δικαστών
Ο Λιανόπουλος στην πρόταση του εφευρίσκει «κλιμάκωση της έντασης» «για σαράντα λεπτά» και υποτίθεται ότι μέσα σε αυτό τον χρόνο οι κρατούμενοι προσπαθούν να αποδράσουν χτυπώντας συντονισμένα, για να σπάσουν, την κεντρική πόρτα της πτέρυγας. Η πραγματικότητα είναι ότι οι μετανάστες όχι μόνο δεν προσπαθούν να αποδράσουν, αλλά οι αστυνομικοί ανοιγοκλείνουν την πόρτα, κάθε φορά που χρειάζεται να μπει ή να βγει κάποιος. Μάλιστα η τελευταία φορά που ανοίγουν την πόρτα για να βγει κάποιος, είναι μόλις τρία λεπτά πριν επιτεθούν στους μετανάστες.
Ο Λιανοπουλος φορτώνει στους μετανάστες ότι δήθεν επιτέθηκαν στους αστυνομικούς με «αυτοσχέδια ξυραφάκια και τηλεκάρτες. Η πραγματικότητα είναι ότι οι μετανάστες δεν κρατούν τίποτα στα χέρια τους, οι αστυνομικοί χτυπούν μέχρι λιποθυμίας τους μετανάστες επί πέντε λεπτά και παρόλα αυτά δεν βρίσκουν κανένα όπλο. Για να καλύψουν το κενό αυτό, κάνουν έλεγχο στα κελιά πολλές ώρες μετά το περιστατικό και «βρίσκουν» ένα εξάρτημα αναπτήρα μήκος …1 εκατοστού και έναν μεντεσέ πόρτας, τα οποία δεν σχετίζονται με την υπόλοιπη υπόθεση και τα φορτώνουν στους δύο μετανάστες.
Ο Λιανόπουλος αποδέχεται την κατάθεση των ψευδομαρτύρων αστυνομικών ότι δήθεν οι μετανάστες χτύπησαν μόνοι τους, στην προσπάθεια τους να «τραπούν σε φυγή». Η πραγματικότητα είναι ότι η μπάτσοι εισβάλουν και χτυπούν για παραδειγματισμό τους μετανάστες, που ζητάνε ενημέρωση για την κράτησή τους. Τους χτυπούν τόσο πολύ, που χρειάζεται να μεταφερθούν στο νοσοκομείο και αυτός είναι ο λόγος που τους στήνουν την δικογραφία.
Τέλος ο Λιανόπουλος, παρότι δεν έχουν περάσει ούτε δύο μήνες από την έναρξη της εξάμηνης προφυλάκισή τους, προτείνει παράνομα την παράταση της προσωρινής τους κράτησης για άλλους 6 μήνες (συνολικά 12). Αυτό είναι το μόνο σημείο που το Συμβούλιο διαφοροποιήθηκε από τον αντιεισαγγελέα και αποφάσισε ότι είναι πολύ νωρίς για παράταση.
Η πρόταση του αντιεισαγγελέα Λιανόπουλου βασίζεται εξ ολοκλήρου στους ψευδομάρτυρες αστυνομικούς, τους οποίους εμφανώς προσπαθεί να καλύψει. Είναι πολύ πιθανό οι υπόλοιποι δικαστές να μην είδαν καν το βίντεο με την επίθεση των αστυνομικών, καθώς οι κατηγορούμενοι είναι μετανάστες και συνεπώς για τους Δικαστές θεωρούνται ήδη ένοχοι. Η απόφαση αυτή των Δικαστών για παραπομπή των μεταναστών σε δικαστήριο, καταδικάζει τους μετανάστες που ήδη κρατούνταν διοικητικά επί 8 μήνες, να παραμείνουν κρατούμενοι για πολλούς ακόμα μήνες.
Οι μπάτσοι έχουν πλέον διασκορπίσει τους μετανάστες στις Φυλακές νέων Βόλου, Νιγρίτας Σερρών, Δομοκού, Μαλανδρίνου, Ναυπλίου, Χανίων, όπου στερούνται την δυνατότητα άμεσης επικοινωνίας με δικηγόρο. Αυτή την στιγμή βρίσκονται σε άθλια κατάσταση, καθώς δεν έχουν ούτε τα στοιχειώδη εξαιτίας της πολύμηνης διοικητικής του κράτησης, που έχει ήδη προηγηθεί.
Αναλύοντας την διαχείριση των μεταναστών/ριών, παρατηρούμε πως όλος ο μηχανισμός καταστολής βρίσκεται σε κίνηση. Αυτό αποδεικνύεται τόσο από την στημένη δικογραφία κατά των 8 στην Π.Ράλλη, όσο και από την σχεδόν ταυτόχρονη σύλληψη των 35 στο camp της Μόρια με το ίδιο ακριβώς κακούργημα, της «Στάσης Κρατουμένου», την ίδια καταστολή, την ίδια εν τέλει κεντρική πολιτική απόφαση. Οι δύο περιπτώσεις συνδέονται με τις άθλιες συνθήκες που επικρατούν στους χώρους κράτησης (παρά τον πακτωλό χρημάτων), την απουσία ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης και τον πολύμηνο περιορισμό/κράτηση των μεταναστών/ριών. Έτσι, αναγκάζονται να κάνουν το αυτονόητο, να διαμαρτύρονται και να ζητούν ενημέρωση για τον λόγο και το χρόνο κράτησης τους.
Σε αυτές τις δύο περιπτώσεις υπάρχει καταγεγραμμένο οπτικό υλικό (κάτι το οποίο δεν συμβαίνει για δεκάδες άλλες περιπτώσεις, που μένουν στην αφάνεια). Βίντεο, που καταδεικνύουν τον τρόπο «διαχείρισης» των μεταναστών/ριών, με την χρήση βίας. Οι ανθρωποφύλακες έχουν το θράσος να υποστηρίζουν το ακριβώς αντίθετο. Είναι φανερό ότι οι δικογραφίες είναι απόλυτα στημένες, χρησιμοποιώντας ως μοναδικό στοιχείο τα λεγόμενα των μπάτσων και όχι το οπτικό υλικό.
Η χρονική συγκυρία της έξαρσης αυτής της καταστολής δεν είναι τυχαία. Πρόσφατα το alter ego του Δένδια, Μουζάλας, επανέλαβε το επόμενο βήμα μετά την συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας για επαναπροώθηση. Προανήγγειλε, την δημιουργία περισσότερων κλειστών κέντρων κράτησης μεταναστών/ριών στα νησιά, κάτι που από μόνο του αποτελεί ομολογία για αύξηση της καταστολής. Ως επακόλουθο, ο αριθμός των κρατουμένων μεταναστών/ριών που βρίσκονται εγκλωβισμένοι/ες θα αυξάνεται. Τα camp και επίσημα πλέον στρατιωτικοποιούνται και λειτουργούν με κανόνες «φυλακής», πάντα με την συνεργασία αστυνομίας, στρατού, δικαστικών αρχών και ΜΚΟ.
Γινόμαστε μάρτυρες της στρατηγικής, η οποία έχει ως κύριο στόχο να καταστήσει τους μετανάστες/ριες πλήρως αόρατους και να εξασφαλίσει τη δυνατότητα απόλυτου ελέγχου στα σώματα και στις αντιδράσεις τους ενάντια σε μια καθημερινότητα απάνθρωπης διαβίωσης, έλλειψης ιατρικής περίθαλψης και υποτίμησης της ζωής τους.
Η Πέτρου Ράλλη, ως Διεύθυνση Αλλοδαπών Αττικής αποτελεί κομβικό σημείο στο σχεδιασμό και στην εφαρμογή της επίσημης μεταναστευτικής πολιτικής, που επιβάλλει την αορατοποίηση των μεταναστών/ριών. Για τον σχεδιασμό του Μουζάλα η Π. Ράλλη μπορεί να αποτελέσει το πρότυπο για την διαχείριση των μεταναστών, καθώς εκεί τα βασανιστήρια, η διαφθορά, η έλλειψη των αναγκαίων, η πολύμηνη αυθαίρετη κράτηση, η ακραία απομόνωση, οι ξυλοδαρμοί, ο απόλυτος εν τέλει έλεγχος, έχουν γίνει αποδεκτά ως μέρος της «φυσιολογικής διαχείρισης», από την πλευρά του κράτους.
Το βασικό απρόβλεπτο εμπόδιο σε αυτά τα σχέδια είναι οι αντιδράσεις κυρίως από τους ίδιους τους μετανάστες-κρατούμενους, που θα θελήσουν να αντισταθούν στην αναίτια κράτηση τους. Είναι προφανές ότι οι εξεγέρσεις και οι αντιστάσεις έπονται των παραπάνω. Με την απόδοση κακουργηματικών κατηγοριών στους 8 και τους 35, το κράτος αφενός θέλει να αποδείξει την απολυτή προσήλωση στο σκοπό του, κλείνοντας το μάτι στους φασίστες, και αφετέρου δεν διστάζει να τιμωρήσει προς παραδειγματισμό, με συλλήψεις στον σωρό.
Παρά το ανθρωπιστικό προσωπείο και την φιλανθρωπία ως λύση, που υιοθετεί η εκάστοτε εξουσία, το κράτος δεν ξεχνά το νομικό του οπλοστάσιο. Μαζί με τα γκλομπ των μπάτσων, μπορεί να το χρησιμοποιεί όποτε είναι αναγκαίο, δείχνοντας το πιο σκληρό του πρόσωπο στα κορμιά των πλέον κατατρεγμένων αυτού του κόσμου.
Από την πλευρά μας, στεκόμαστε αλληλέγγυοι με οποιονδήποτε διεκδικεί με αξιοπρέπεια την θέση του σε αυτόν τον κόσμο, αρνούμενοι να δεχτούμε κοινωνικούς διαχωρισμούς των από τα κάτω προς όφελος της εξουσίας. Άλλωστε, ως άτομα είμαστε ντόπιοι και μετανάστες που ζούμε, δουλεύουμε και αγωνιζόμαστε μαζί.
Θα δημοσιεύουμε φωνές από το εσωτερικό των κέντρων κράτησης, θα πιέζουμε με κινήσεις αλληλεγγύης και θα αντιστεκόμαστε σε οποιαδήποτε καταστολή των μεταναστών/ριών. Εκφράζουμε έμπρακτα την αλληλεγύη μας δημιουργώντας από κοινού κοινότητες αγώνα και αδιαφορούμε για κάθε τοίχο, ορατό ή αόρατο, βρίσκεται μεταξύ μας.
Όσο μετανάστες/ριες στοιβάζονται σε κελιά και κέντρα κράτησης,
εμείς θα προσπαθούμε να εφευρίσκουμε τρόπους να στεκόμαστε δίπλα τους.
Όσο άνθρωποι διαχωρίζονται με βάση τα έγγραφα που βρίσκονται στην τσέπη τους ή τη χώρα προέλευσής τους, εμείς θα φωνάζουμε ότι τα σύνορα είναι χαρακιές στο σώμα της γης και θα κάνουμε ο,τι νομίζουμε για να τις εξαλείψουμε.
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΕ ΟΣΟΥΣ ΑΝΤΙΣΤΕΚΟΝΤΑΙ
ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ
ΚΑΜΙΑ ΔΙΩΞΗ ΣΤΟΥΣ 8 ΤΗΣ Π. ΡΑΛΛΗ ΚΑΙ ΤΟΥΣ 35 ΤΗΣ ΜΟΡΙΑΣ
συντονισμός συλλογικοτήτων και ατόμων ενάντια στα κέντρα κράτησης
mail: ssaek@espiv.net/
Πηγή: ssaekk.espivblogs.net
