Ανάληψη Ευθύνης για την εμπρηστική επίθεση στο στέλεχος της Τ.Ο. Δυτικών Προαστίων Αθανάσιο Κουράκο.
«Ο δρόμος μας αρχινά
από ‘κει που ο δικός σας τελειώνει –
ακολουθούμε πιστά τα ματωμένα σας ίχνη»
Φ. Αγγουλές
Το βράδυ της Δευτέρας 16/10, πυρπολήσαμε και καταστρέψαμε ολοσχερώς τα δύο οχήματα (ένα αυτοκίνητο τύπου Jeep και μία τετράτροχη μηχανή) του Αθανάσιου Κουράκου, έξω από τη μονοκατοικία του που βρίσκεται στην οδό Δωδεκανήσου 111, στην Πετρούπολη. Τη στιγμή της επίσκεψής μας, τα ανοιχτά φώτα στο οίκισμα και οι εικόνες στην τηλεόραση εντός του, φανέρωναν πως το εν λόγο κάθαρμα ξαγρυπνούσε, πιθανότατα αναστοχαζόμενο τη ματαιότητα της ύπαρξής του.
Η επιλογή του συγκεκριμένου στόχου, τη συγκεκριμένη στιγμή, δεν είναι καθόλου τυχαία. Ο Αθανάσιος Κουράκος, στέλεχος της φασιστικής-ναζιστικής Χρυσής Αυγής, εκτός από υποψήφιος βουλευτής στη Β’ Αθηνών και υποψήφιος περιφερειακός σύμβουλος Δυτικού Τομέα με τα ψηφοδέλτιά της και εκτός από το ότι όπως όλα τα στοιχεία δείχνουν ζει με έσοδα από το κόμμα που τον χρηματοδοτεί για να σουλατσάρει σε όλες τις εντός Αττικής εκδηλώσεις/συγκεντρώσεις του, είναι επιφορτισμένος και με ένα επιπλέον ρόλο. Ως μέλος της 5μελούς επιτροπής της Τ.Ο. Δυτικών Προαστίων που στεγάζεται στα γραφεία-γιάφκα του Ασπροπύργου, έχει αναλάβει τα τρία τελευταία χρόνια την “ιδεολογική επιμόρφωση” του πυρήνα αλλά και όσων επιλέγουν να παρευρίσκονται στα δημόσια ή μη ανακοινωμένα “σεμινάρια”. Ο συγκεκριμένος δηλαδή “άνθρωπος” παραδίδει ταχύρυθμα μαθήματα για το πώς μπορούν τα μέλη της Τ.Ο. να προσφέρουν αποτελεσματικές υπηρεσίες στις δυνάμεις του κεφαλαίου, για το πώς μπορούν να χτυπούν ντόπιους ή μετανάστες εργάτες την ώρα που σκάβουν τη γη για ένα πιάτο φαί ή για το πώς μπορούν να λειτουργούν ως βραχίονας της ελληνικής αστυνομίας, επιτελώντας ατιμώρητοι δολοφονικό “έργο” προς όφελος του κρατικού μηχανισμού. Από ότι δείχνουν οι παραπάνω από 70 καταγεγραμμένες επιθέσεις σε μετανάστες-εργάτες τον τελευταίο χρόνο στον Ασπρόπυργο, ο Αθανάσιος Κουράκος είχε πρόθυμους μαθητές.
Τους συσχετισμούς δυνάμεων που ευνοούν την ένταση της αντιπρολεταριακής-αντιμεταναστευτικής στρατηγικής τα τελευταία χρόνια στον Ασπρόπυργο και το πώς είναι εφικτό να δρα και να λειτουργεί στην περιοχή μια “μηχανή” παραγωγής λιντσαρισμάτων μεταναστών-εργατών, το ανέλυσε και το ανέδειξε το ταξικό κίνημα που όλο αυτό το διάστημα παρεμβαίνει στην περιοχή. Όπως έχει αναφερθεί και σε κείμενο που δημοσιεύτηκε μετά την επίθεσή στις 14/6 στα γραφεία της Χ.Α. στον Ασπρόπυργο: «Το ιδιαίτερο αυτό “τάγμα εφόδου”έχοντας ως πρότυπο ανάλογες επιθέσεις που είχαν γίνει στην περιοχή το 2011-2012 και αντλώντας καύσιμα από την ασυλία που του παρέχουν οι τοπικές αστυνομικές και δημοτικές αρχές, χωρίς να φοράει τις γνωστές σε όλους παραλλαγές και τα μαύρα μπλουζάκια της Χρυσής Αυγής που γνωρίσαμε στην προ-δολοφονίας Φύσσα εποχή, προσαρμόστηκε στα νέα δεδομένα. Κρύβοντας τα διακριτικά από τα ρούχα του, αλλά αφήνοντάς τα πλέον μόνο πάνω στα σώματα των μεταναστών. Χαρακιές, μώλωπες, πληγές, για να υπενθυμίζουν ποιοι είναι οι ισχυροί στην περιοχή, να εκφοβίζουν τις κοινότητες των μεταναστών αλλά και όσων οργανώνονται και αγωνίζονται εκεί για τα δίκια της τάξης μας. Τα εγγόνια του αδόλφου δεν θέλουν να φύγουν οι μετανάστες εργάτες από την περιοχή, τους θέλουν εκεί σιωπηλούς, φοβισμένους, διασπασμένους, απομονωμένους ως το πιο φθηνό εργατικό δυναμικό που θα παράγει τσάμπα για τις τσέπες των αφεντικών. Τους θέλει εκεί, αλλά χωρίς ριζώματα ώστε ανά πάσα στιγμή να είναι εφικτό να μεταφέρονται από περιοχή σε περιοχή ανάλογα με τις ανάγκες της κερδοφορίας. Είτε για κάποιο νέο αναπτυξιακό έργο που χρειάζεται εργατικά χέρια, είτε για να αδειάσει εκτάκτως κάποια περιοχή από τα σπίτια τους που θα εκτοπιστούν πιο πέρα, για να μπορούν να χτιστούν πάνω στη γυμνή και καμένη γη τα υπερκέρδη των πολυεθνικών».
Τι είχε αλλάξει όμως τους τελευταίους τέσσερις μήνες και κόπασαν προσωρινά οι επιθέσεις; Τι λειτούργησε ως πυροκροτητής και τα τάγματα επέστρεψαν με δύο δολοφονικές επιθέσεις τον τελευταίο μήνα στην περιοχή της Γκορυτσά, που διόλου τυχαία η μία συνέπεσε με την επίθεση την ίδια μέρα (07/10) στο μετανάστη-εργάτη στα Α. Πατήσια και ακολουθήθηκε από την επίθεση σε αφισοκολλητές ναυτεργάτες της ΠΕΝΕΝ στις 11/10 στον Πειραιά;
Μελετώντας τα νέα δεδομένα έχουμε να μοιραστούμε τα εξής συμπεράσματα:
α. Μετά το Μάη, όπου η δημοσιοποίηση των φασιστικών-ναζιστικών επιθέσεων στον Ασπρόπυργο πήρε μεγάλη έκταση, όπου οι δυνάμεις του ταξικού κινήματος με πορείες και παρεμβάσεις άνοιξαν μια αγκαλιά αλληλεγγύης στους μετανάστες και στον εργατόκοσμο της περιοχής, αλλά και μετά την επίθεση στο τοπικό γραφείο-ορμητήριο της Χ.Α. τον Ιούνη, η Τ.Ο. αναδιπλώθηκε και κατ’ επέκταση για λίγο καιρό τα τάγματά της “μαζεύτηκαν”. Οι ανακοινωμένες εκδηλώσεις στα τοπικά γραφεία της σταμάτησαν για τρεις μήνες και οι πόζες σε φωτογραφίες κατά τη διάρκεια μοιρασμάτων κόπηκαν. Αυτό πρέπει να το έχουμε για οδηγό γιατί μας δείχνει ότι όταν το ταξικό κίνημα θέλει, μπορεί να καταφέρει πλήγματα στον εχθρό ακόμα και στις πιο δύσκολες συνθήκες. Δεν πρέπει όμως να ξεχνάμε πως οι αγώνες για να αλλάξουμε τους συσχετισμούς σε μια περιοχή σημαντική για το κεφάλαιο και τους φασίστες του, πρέπει να είναι καθημερινοί, να έχουν ριζώματα στη γειτονιά, στους κατοίκους και στους εργάτες της, με μακροχρόνιο σχεδιασμό, επιμονή και αποφασιστικότητα.
β. Οι τελευταίες επιθέσεις (καθόλου τυχαίο που η μία στοχοποίησε μετανάστη-εργάτη που παίρνει μέρος στην κίνηση εργατών Γκορυτσάς), ήρθαν ως απάντηση στην αποχώρηση του Ν. Μίχου και άλλων «πρωτοκλασάτων» στελεχών της οργάνωσης από διάφορες περιφέρειες της Ελλάδας. Στις αποχωρήσεις αυτές – εν μέσω της δίκης και των ποινικών εκκρεμοτήτων – που συνοδεύονται με κλεισίματα γραφείων της Χ.Α., μπορούμε να δούμε τα νικηφόρα αποτελέσματα της πίεσης που ασκούν οι αναρχικοί/ές και οι κομμουνιστές/στριες με την πολιτική τους δράση σε κάθε γωνιά της χώρας.
Συμπληρωματικά με την οργανωτική της συρρίκνωση, κλονισμούς προκαλεί η διεργασία αναμόρφωσής της σε «καθωσπρέπει αστικό κόμμα» ώστε να μπορεί να αξιοποιηθεί σε κρίσιμες στιγμές από το αστικό πολιτικό σύστημα. Προσπαθώντας να απεμπολήσει την ταυτότητα της «εγκληματικής οργάνωσης», αλλά και θέλοντας να κάνει ανοίγματα που θα την φέρουν πιο κοντά στο προφίλ κομμάτων όπως το AfD στη Γερμανία ή το Εθνικό Μέτωπο Γαλλίας, η ηγεσία καλείται να πάρει «γενναίες αποφάσεις». Αφενός να βρει μια νέα ισορροπία ανάμεσα στις γραβάτες και στα μαχαίρια και αφετέρου να εμψυχωθεί με στελεχιακό προσωπικό από τη Δεξιά πολυκατοικία, ανοίγοντας διάπλατα τις πόρτες της σε μνημονιακά απολειφάδια όπως ο Δημήτρης Σαρατσιώτης (ηγεσία ΛΑ.Ο.Σ., Πατριωτική Κίνηση) στην Τ.Ο. Καλαμάτας ή σε εκπρόσωπους από τα έγκατα του συστήματος όπως ο πρώην αστυνομικός διευθυντής Εύβοιας Λάμπρος Χουλιαράς. Οι μεταγραφές στην πολιτική, έχουν όμως ως συνέπεια αλλαγές πόστων και αποκλεισμούς και κατ’ επέκταση κοστίζουν ιστορικά στελέχη που μέχρι τώρα μίλαγαν στην “καρδιά” των ταγμάτων εφόδου. Χτυπήματα σαν αυτά στον Ασπρόπυργο, στα Α.Πατήσια, στο Σχιστό, στο Μενίδι, στη Ν.Ιωνία, που ξεσπούν με ένταση το τελευταίο διάστημα, είναι κατ’ επιλογή και με την ανοχή της ηγεσίας της Χ.Α. που ψάχνει απεγνωσμένα μια αποτελεσματική στρατηγική για να επανανομιμοποιηθεί χωρίς όμως να αποκολληθεί από τη βάση της που τη γνώρισε από τη δρομίσια βία. Χτυπήματα σαν αυτά δείχνουν ότι ψάχνει έναν αποτελεσματικό τρόπο να διαβαίνει τα σαλόνια, χωρίς όμως να εγκαταλείπει εντελώς τα «πεζοδρόμια» όπως την κατηγορούν τα πρώην στελέχη της.
γ. Οι προαναφερόμενες διεργασίες είναι έκδηλες και στις ανακοινώσεις που ακολούθησαν την καταδίκη του Η. Κασιδιάρη στις 28/9 για διέγερση σε διάπραξη εγκλήματος, εξ αφορμής παλιότερης ομιλίας του στον Ασπρόπυργο που προέτρεπε τους κατοίκους να «ξεφορτωθούν τα ανθρώπινα σκουπίδια»… Δηλαδή να ξεκινήσουν τα πογκρόμ! Ο πολλά βαρύς – νταής, ανέφερε στο δικαστήριο πως «ο μόνος δρόμος είναι ο νόμιμος δρόμος» και το κόμμα του κάλυψε τα νότα λέγοντας πως δεν ήταν προτροπή σε πογκρόμ αλλά προτροπή για… διεκδίκηση των δικαιωμάτων των κατοίκων! Στο ίδιο “νομοταγές” μοτίβο και οι συνεχείς καταγγελίες τους για “στοχοποίησή” από τα μ.μ.ε., που σύμφωνα με τη Χ.Α. τη στιγματίζουν ως ηθικό αυτουργό των επιθέσεων, χωρίς να έχει καμία σχέση (!) και ανοίγουν το δρόμο για “αντίποινα” εναντίον της. Δηλώνοντας στις 08/10 ότι «καταδικάζουμε τη βία – συνολικά και όχι κατά περίπτωση – και συνεχίζουμε το ΝΟΜΙΜΟ και δίκαιο Αγώνα μας» οι φασίστες-ναζιστές της Χ.Α. απευθύνονται μεν στο «συνταγματικό τόξο» αλλά την ίδια στιγμή φτιάχνουν μια ασπίδα για να μπορούν να κρύβονται από πίσω της τα καθάρματα που χτυπούν με λοστούς και σιδερογροθιές για λογαριασμό της.
δ. Για άλλη μια φορά “πουλάει” το έμψυχο δυναμικό της, αφού όπως έχει κάνει και στο παρελθόν με υπαρχηγούς και στελέχη της (βλ. Περίανδρο, Ζαφειρόπουλο, Ρουπακιά, Σκορδέλη) η ηγεσία μετέτρεψε εν μια νυκτί τους «Πόντιους αδερφούς μας» σε τυχαίους και άγνωστους συλληφθέντες που «κατάγονται από την πρώην ΕΣΣΔ». Η φαινομενική αλλαγή στις προσφωνήσεις μετά τις συλλήψεις έχει τριπλό στόχο: κατονομάζοντας τις επιθέσεις ως «εθνοτικές διαμάχες μεταξύ ξένων» να τις απαγκιστρώσει από τη ρατσιστική τους χροιά, κατ’ επέκταση να αρνηθεί ότι οι δράστες είναι χρυσαυγίτες και τέλος να ρίξει τις ευθύνες που αλλού; Μα εμμέσως πλην σαφώς – και με λογικά άλματα χιλιομέτρων – στην ΕΣΣΔ! Άραγε θα επαναφέρουν στο ρεπερτόριό τους τις δηλώσεις που έκαναν το 1991 αποκαλώντας τους Πόντιους που ήρθαν από τη Σοβιετική Ένωση «μιάσματα από το παραπέτασμα που ήρθαν να μας πάρουν τις δουλειές»; Και αν ναι, τι θα πουν τότε ο Ρ. Ξανθόπουλος, η Σ. Φουντουκίδου και ο Μαλεκάκης στη γειτονιά τους, που τόσο μόχθησαν για να φτιάξουν αυτό το τάγμα; Ή τι θα πουν όλα αυτά τα φιντάνια που τα πρωινά πήγαιναν στις εκδηλώσεις της Χ.Α. και τα βράδια έστηναν καρτέρια για να λιντσάρουν με τις πλάτες της αστυνομίας;
ε. Αστυνομικές πηγές που διέρρευσαν στον τύπο, αναφέρουν ότι πριν από λίγο καιρό, στο πλαίσιο της αναδιάρθρωσης της Αστυνομίας στη Δυτική Αττική, εκτός από τις ενισχύσεις και τις παρεμβάσεις που έγιναν, απομακρύνθηκαν αστυνομικοί από υπηρεσίες της περιοχής για τους οποίους υπήρχαν αναφορές και υπόνοιες ότι μπορεί να έκαναν “τα στραβά μάτια” σε δράσεις ακροδεξιών στοιχείων, προκειμένου «να μην υπάρχουν εμπόδια και σκοτεινά σημεία στην αντιμετώπιση ρατσιστικών ενεργειών και την επιβολή του νόμου»! Ο ένστολος επιχειρησιακός βραχίονας των επιθέσεων παραδέχεται τη συμμετοχή του επιβεβαιώνοντας για άλλη μια φορά ότι «όλα τα καθάρματα δουλεύουνε μαζί».
στ. Μετά την τελευταία επίθεση, κύλησαν κροκοδείλια δάκρυα από το Ν. Τόσκα και η νεολαία του κόμματός του, μαζί μετον τομέα δικαιωμάτων του ΣΥΡΙΖΑ διοργάνωσαν αντιρατσιστική συγκέντρωση στην περιοχή. Λίγες μέρες μετά από την κοινή εμφάνιση με το κλιμάκιο της Χ.Α. στην ολοκλήρωση της άσκησης «Παρμενίων 2017», συγκυβερνώντας με την ακροδεξιά συμμορία των ΑΝΕΛ, έχοντας στις πλάτες τους πληθώρα μνημονιακών – αντεργατικών νόμων, συντασσόμενοι με τις πολεμικές μηχανές του ΝΑΤΟ και της ΕΕ που ξεριζώνουν καισκοτώνουν χιλιάδες άντρες, γυναίκες και παιδιά… Έτσι μάχονται το φασισμό και το ναζισμό οι σοσιαλδημοκράτες του ΣΥΡΙΖΑ;
ζ. Η δήλωση του ακροδεξιού δημάρχου Ν. Μελετίου στις 11/10 για τα «πολλά, περίεργα και προβοκατόρικα πράγματα» που συμβαίνουν«στον τόπο μας, εδώ και μερικούς μήνες» και η θολή καταδίκη της ρατσιστικής βίας από το μαέστρο της ξενοφοβίας, δεν πείθουν κανένα.
————————
Οι πρόσφατες και πρόσκαιρες διώξεις που αφορούν μια μερίδα αυτών που αποτελούν το τάγμα της Χ.Α. στον Ασπρόπυργο δεν πρέπει να μας δημιουργήσουν κανένα εφησυχασμό. Μέσα σε αυτή τη συγκυρία, όπου η σύμπλευση δημοτικής αρχής, μ.μ.ε., αστυνομίας, Χ.Α., αστικής πολιτικής, δημιουργεί συνεχώς αφιλόξενες ζώνες για τους εργαζόμενους, τους μετανάστες, τους φτωχούς και τους ξεριζωμένους για να ανοίγει δρόμους στα μονοπώλια και στην κερδοφορία τους, οφείλουμε να βρούμε τα κατάλληλα εργαλεία για να παρέμβουμε με συνέπεια. Για να δημιουργήσουμεέτσι τις κατάλληλες συνθήκες ώστε οι αγώνες της τάξης μας στην περιοχή να διεξάγονται με καλύτερους όρους. Ενισχύοντας τις υπάρχουσες ταξικές/πολιτικές δομές της περιοχής ή δημιουργώντας νέες, να χτίσουμε παράλληλα γέφυρες εντός και εκτός Ασπροπύργου για να δημιουργήσουμε ένα ασφυκτικό περιβάλλον για τους επιχειρηματίες και τους φασίστες τους που θέλουν την εργατική τάξη της περιοχής κατακερματισμένη, τσακισμένη και αποδυναμωμένη. Τώρα που η Χ.Α. ταλαντεύεται, είναι η κατάλληλη ευκαιρία για τον κόσμο του αγώνα να της δώσει ακόμα πιο δυνατές απαντήσεις για να ανακόψει την ανασύνταξή της, για να μπλοκάρει τις κινήσεις της στις γειτονιές που είναι πιο ενισχυμένη και να μηδενίσει τη δράση της σε περιοχές που είναι πιο αποδυναμωμένη. Ώστε κανένας μετανάστης και καμία μετανάστρια να μην ξανανιώσει ξένος και ξένη στη γειτονιά του, κανένας εργάτης, καμία άνεργη, κανένας συνταξιούχος, καμία φτωχή και ξενιτεμένη να μην ξανανιώσει απειλή από τα φασιστικά-ναζιστικά αποβράσματα. Καμία και κανένας μας να μην ξανανιώσει μόνος του απέναντι στα τάγματα της εργοδοσίας.
Ακολουθώντας το νήμα που συνδέει τους αγώνες, εμείς, οι κομμουνιστές και οι κομμουνίστριες, εμείς, οι αναρχικοί και οι αναρχικές, να βάλουμε μπροστά τον πλούτο της τάξης μας και να τον αντιπαραθέσουμε με τη φτώχεια των μνημονίων, της κρίσης, του κεφαλαίου και των μαντρόσκυλών του. Αναδεικνύοντας τα αδιέξοδα και τις αντιφάσεις του καπιταλισμού, που αιώνες μας κάθεται στο σβέρκο γεννώντας πολέμους, προσφυγιά, πείνα και πόνο, να ανοίξουμε τους δρόμους για μια πραγματικά «Νέα Ζωή» που δεν θα πετάει τους κατατρεγμένους αυτού του κόσμου για αναζήτηση τροφής στις χωματερές ή σε γειτονιές που καραδοκούν τα μαχαίρια των φασιστών. Ξεδιαλύνοντας ποιοι είναι οι εχθροί και ποιοι οι φίλοι μας, μετατρέποντας το ταξικό μας ένστικτο σε ταξική συνείδηση, μελετώντας τα δυνατά αλλά και τα αδύναμα σημεία των εχθρών μας, να τσακίσουμε την πιο ακραία έκφραση της δικτατορίας του κεφαλαίου δίνοντας μια τρανή απάντηση στην τάξη των εκμεταλλευτών μας.
ΔΕΝ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ
Ταξιαρχία Abd Εlsalam
Υ.Γ.:
– Abd Εlsalam: απεργός Αιγύπτιος εργάτης 54 ετών, που στις 14 Σεπτέμβρη του 2016 δολοφονήθηκε κατά τη διάρκεια εργατικού μπλόκου στις πύλες των αποθηκών της εταιρείας Logistic GLS στην Πιατσέντσα της Ιταλίας, όταν ένα φορτηγό της εταιρείας με εντολή της εργοδοσίας αποπειράθηκε να σπάσει το μπλόκο των απεργών.
– «Νέα Ζωή»: Ο συνοικισμός/παραγκούπολη της Νέας Ζωής βρίσκεται δίπλα στη χωματερή της Φυλής και μόλις δέκα λεπτά από το κέντρο του Ασπροπύργου.
Πηγή: athens.indymedia.org
