Αυτά που ζήσαμε στο σπίτι της λεωφόρου νίκης τα ξημερώματα της Τετάρτης ήταν σοκαριστικά. Αστυνομικοί εισέβαλαν χωρίς καμία προειδοποίηση, αφού διέλυσαν την πόρτα με σφυριά, κρατώντας όπλα και φακούς. Χωρίς να πουν κουβέντα για το τι συμβαίνει, μας πέρασαν χειροπέδες και tire up και μας έβαλαν όλους μαζί στο χώρο του ισογείου, μαζί με ανήλικα προσφυγόπουλα, τα οποία παρακολουθούσαν πανικόβλητα την επιχείρηση και τους γονείς τους δεμένους πισθάγκωνα, αφού κανείς δεν φρόντισε να τα απομακρύνει. Πέρασαν χειροπέδες μέχρι και σε 15χρονο προσφυγόπουλο και τις αφαίρεσαν μόνο μετά από επίμονες επικλήσεις.
Όπως ήμασταν χωρίς να πάρουμε προσωπικά αντικείμενα, μεταφερθήκαμε με μεταγωγικό, στο οποίο παραμείναμε δεμένοι για μισή ώρα χωρίς κλιματισμό, στη ΓΑΔΘ, όπου κρατηθήκαμε για παραπάνω από 30 ώρες, κατηγορούμενοι με νόμο του δικτάτορα Μεταξά από το 1936 για κατάληψη δημόσιου χώρου. Δεν είχαμε τη δυνατότητα να κάνουμε την παραμικρή κίνηση χωρίς τη συνοδεία τουλάχιστον 2 αστυνομικών, φορούσαμε χειροπέδες ακόμα και μετά την απολογία μας στη δικαστική αίθουσα, δεν είχαμε σχεδόν καμία δυνατότητα επικοινωνίας με τον έξω κόσμο.
Το κράτος την Τετάρτη τα ξημερώματα χτύπησε με τον τρόπο που περιέγραψα τις 3 καταλήψεις της Θεσσαλονίκης στις οποίες διέμεναν πρόσφυγες. Χτύπησε στην καρδιά αντιεξουσιαστικές συλλογικότητες και τις δομές που διατηρούσαν για χρόνια. Δεν υπάρχει αμφιβολία για τους υπεύθυνους. Εισαγγελείς, αστυνομία, πρυτανικές αρχές, ΜΜΕ, κυβέρνηση, αντιπολίτευση, έστησαν στα τέλη του Ιούλη ένα ανεπανάληπτο πογκρόμ ενάντια σε πρόσφυγες και κινηματικές δομές, Είμαστε όμως όρθιοι, δυνατοί και θα ανταποδώσουμε τα δέοντα
Petros Tzie
Πηγή: mpalothia
