Μετά απο 35 μερες οι έγλειστοι στο στρατόπεδο συγκέντρωσης της Μόριας, Bahrooz Arash και Kozhin Hussein σταμάτησαν την απεργία πείνας. Ωστόσο ο αγώνας για την ελευθερία δεν έχει τελειώσει
Ακολουθεί η ανακοίνωση του Arash Hampay που συνεχίζει την απεργία πείνας για τους Kozhin Hussein και Arash Bahrooz:
Ο Bahrooz Arash και ο Kozhin Hussein τερμάτισαν την απεργία πείνας πριν από δύο ημέρες.
Τους είπαμε ότι θα συνεχίσουμε να στεκόμαστε δίπλα τους, να ενισχύουμε τις φωνές τους και να κάνουμε ό, τι μπορούμε για να εξασφαλίσουμε την απελευθέρωσή τους. Καταλαβαίνουμε γιατί έσπασαν την απεργία μετά από 35 ημέρες που αγνοούνταν από τις αρχές, όταν πλεον αντιμετώπιζαν έναν επικείμενο θάνατο. Μετά από 35 ημέρες απεργία πείνας ο Bahrooz Arash και o Kozhin Hussein είναι εξαιρετικά αδύναμοι και πρέπει επειγόντως να απελευθερωθούν και να νοσηλευτούν. Η συνεχιζόμενη κράτησή τους θέτει σε κίνδυνο τις ζωές τους, ακόμη και αν έχουν σταματήσει την απεργία τους. Η ελληνική κυβέρνηση και η ελληνική αστυνομία δεν είχαν την ανθρωπιά και τη συμπόνια να επηρεαστούν από την απεργία πείνας τους μέχρι να είναι πολύ αργά. Ο θάνατός σας δεν θα αφήσει ούτε ένα σημάδι στη φασιστική τους συνείδησή. Η απεργία πείνας σας δεν θα έκανε τους λεγόμενους “ανθρωπιστές” στα ηνωμένα έθνη να νοιάζονται για το πόνο σας.
Στην πραγματικότητα είμαστε ΑΙΧΜΑΛΩΤΟΙ εδώ και όχι πρόσφυγες. Με την μεταχείριση των προσφύγων, ο ΟΗΕ, η ελληνική κυβέρνηση και η ελληνική αστυνομία έσχισαν και πέταξαν στα σκουπίδια την Παγκόσμια Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και τη Σύμβαση για τους Πρόσφυγες για τη μεταχείριση των προσφύγων. Ο Kozhin Hussein και Ο Bahrooz Arash κατάλαβαν τελικά ότι δεν είναι πρόσφυγες αλλά φυλακισμένοι.
Αλλά η ιστορία συνεχίζεται. Η αλληλεγγύη μας στους φυλακισμένους πρόσφυγες δεν θα εξαφανιστεί ποτέ. Ζητάμε ακόμα δικαιοσύνη. Στέκομαστε ακόμα ενάντια στην ελληνική κυβέρνηση και τα Ηνωμένα Έθνη. Εξακολουθούμε να απαιτούμε τα ανθρώπινα δικαιώματα και την απελευθέρωση των λανθασμένα φυλακισμένων προσφύγων. Είναι η 36η ημέρα της απεργίας πείνας μου, και ακτιβιστές, εθελοντές και αγαπητοί μου φίλοι, έμειναν κοντά μου από την πρώτη μέρα. Όπως έχω πει πριν, θα συνεχίσω την απεργία μέχρι να απελευθερωθούν οι Kozhin και Bahrooz, οι οποίοι έχουν φυλακιστεί χωρίς να έχουν διαπράξει κανένα έγκλημα.
Δεν μας έχει επιτραπεί να τους επισκεφτούμε τις τελευταίες δύο ημέρες και δεν τους έχουν δοθεί τα κινητά τους τηλέφωνα μέχρι τις 11πμ χθες το βράδυ, όταν και λάβαμε τελικά αυτές τις πληροφορίες. Εγώ, οι φίλοι μου που στέκονται δίπλα μου κάθε μέρα στην πλατεία Σαπφώ στη μέση της Μυτιλήνης και οι αγαπητοί σύντροφοί μας από όλο τον κόσμο, εξακολουθούμε να θέλουμε να ενισχύσουμε τις φωνές των εξαθλιωμένων προσφύγων, μέχρι να απελευθερωθούν. Η ελληνική κυβέρνηση και η αστυνομία, τα ήνωμένα έθνη και η ΕΕ πρέπει να τερματίσουν την απάνθρωπη κακομεταχείριση αθώων ανθρώπων. Πρέπει να τερματίσουν τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων τους. Πρέπει να παραδοθούν στη βούληση του λαού, να υποβληθούν στον κανόνα της δικαιοσύνης και να τηρήσουν την Οικουμενική Διακήρυξη των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Τα κράτη και οι οργανώσεις που ισχυρίζονται ότι εκπροσωπούν τον λαό, πρέπει να ακολουθήσουν την λαϊκή βούληση.
Πιστεύω και ελπίζω ότι σύντομα θα φτάσουμε στην ελευθερία και στη νίκη.
Το κείμενο στα αγγλικά και στα αραβικά
Να αναφέρουμε πως το Σάββατο 5/8 είχε καλεστεί από την No Borders Kitchen, δράση αλληλεγγύης στους έγκλειστους της Μόριας, έξω από το στρατόπεδο συγκέτρωσης.
