Την Κυριακή 24/9 που μας πέρασε ήταν προγραμματισμένη (και ανακοινωμένη μόλις τρεις μέρες πριν) για τις 19:00, ανοιχτή εκδήλωση των νεοναζιστικών καθαρμάτων της Χ.Α. στην κεντρική πλατεία του Αλμυρού. Είναι πλεον γνωστό τοις πάσοι ότι τον Βόλο δεν μπορούν να τον δουν ούτε ζωγραφιστό, και έτσι τα τελευταία χρόνια επιδίδονται σε ένα πολιτικό σαφάρι με τις πλάτες πάντα των τοπικών Μ.Μ.Ε. πότε σε κάμπους και ξεροβούνια και πότε σε κάτι ξεχασμένα χωριά για να δικαιολογήσουν ίσως και την συντήρηση του κομματικού τους μηχανισμού στους ανώτερους φυρερίσκους τους . Αυτήν την φορά επέλεξαν την κωμόπολη του Αλμυρού , μια κωμόπολη που έχει βιώσει για τα καλά στο πετσί της την θηριωδία των πολιτικών προγονών τους με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα τις θηριωδίες, το πλιάτσικο, τις εκτελέσεις και τους βιασμούς των συμμοριών του Σούρλα και των κουτσόβλαχων στα χρόνια της κατοχής . Αξίζει επίσης να σημειωθεί το τραγικό συμβάν που έλαβε χώρα τον Αύγουστο του 1943, με θύτες τους Ιταλούς στρατιώτες αυτή την φορά. Ανήμερα του δεκαπενταύγουστου, τα φασιστικά στρατεύματα κατοχής για αντίποινα της μάχης του Αλμυρού που έδωσε ο ΕΛΑΣ την 13η προς 14η Αυγούστου εκτέλεσαν 35 άμαχους άντρες έξω από το νεκροταφείο για παραδειγματισμό του ντόπιου πληθυσμού, σε μία από τις «μαύρες» σελίδες της τοπικής Ιστορίας.
Έτσι μια φασιστική μάζωξη σε αυτήν την περιοχή δεν θα μπορούσε να μείνει αναπάντητη από τον κόσμο του αγώνα (όπως είχε συμβει άλλωστε και πριν 4 χρόνια) που διαρκώς, με συνέπεια και συνέχεια αγωνίζεται απέναντι σε οτιδήποτε καταπιεστικό και εξουσιαστικό. Με το που μαθεύτηκε η είδηση αμέσως καλέστηκε ανοιχτή γενική συνέλευση για να διερευνηθεί ο τρόπος και οι προϋποθέσεις μια μαχητικής αντιφασιστικής παρέμβασης με στόχο την ακύρωση της φασιστικής φιέστας. Το στοίχημα ήταν διπλό από την μία αφορούσε τα αντανακλαστικά που πρέπει να υπάρχουν σε τέτοιες περιπτώσεις και από την άλλη αφορούσε το κλίμα συστράτευσης απέναντι στην φασιστική απειλή μακριά από ελιτίστικους, μικροπολιτικούς και ψευτοδιανουμενιστικους διαχωρισμούς. Η αντιφασιστική συγκέντρωση καλέστηκε για τις 18:00 στο ίδιο μέρος που καλούσαν και οι φασίστες, δηλαδή στην πλατεία. Από νωρίς το πρωί 4 κλούβες με αντίστοιχες διμοιρίες ΜΑΤ είχαν αποκλείσει την πρόσβαση στην πλατεία του Αλμυρού, με την πάροδο του χρόνου η δύναμη των μπάτσων αυξήθηκε κατακόρυφα ξεπερνώντας τις 10 διμοιρίες (χακί και μπλέ) , τσούρμα- ομάδες ασφαλιτών ακόμα και ελικόπτερο . Η πρωτόγνωρη αυτή σε μέγεθος (για τα δεδομένα της Μαγνησίας ) κινητοποίηση συνεργασίας και κάλυψης των 30 θλιβερών και μεταφερόμενων φασιστών δεν επηρέασε το πάθος και την θέληση των συντρόφων.
Έτσι , από τις 15:30 άρχισε να μαζεύεται και να συγκροτείται αντιφασιστικό μπλοκ στην είσοδο της πόλης του Αλμυρού. Αμέσως ακολούθησε πορεία περίπου 80 ατόμων με κατεύθυνση το αποκλεισμένο κέντρο της πόλης. Η πορεία αυτή στην προσπάθεια της να καταφέρει να βρει έναν δρόμο ώστε να προσεγγίσει την πλατεία και ύστερα από αλλεπάλληλους ελιγμούς δέχτηκε την επίθεση των μπάτσων . Οι σύντροφοι/ες της καλά οργανωμένης περιφρούρησης απάντησαν δυναμικά αλλά ο συσχετισμός δυνάμεων ήταν συντριπτικός υπέρ των ένστολων δολοφόνων με αποτέλεσμα τραυματισμούς εκατέρωθεν. Παρόλο το χτύπημα της πορείας, λίγο πιο κάτω ανασυγκροτήθηκε και συνέχισε την προσπάθεια της να βρεί ένα στενό ή δρόμο αφύλαχτο που να οδηγεί στην πλατεία, μάταια όμως, και έτσι αναγκάστηκε να επιστρέψει στην πλατεία του Αγίου Δημητριου ώστε να περιμένει και τον υπόλοιπο κόσμο που ερχόταν να διαδηλώσει. Αργότερα το απόγευμα, ακολούθησε και δεύτερη πορεία (περίπου 160 ατόμων) που πέρασε από διάφορες γειτονιές του Αλμυρού με θετική ανταπόκριση του ντόπιου πληθυσμού σε αντίθεση με την μεσημεριανή οπού ο κόσμος τρομοκρατημένος από την προπαγάνδα των μπάτσων περί επεισοδίων είχε κλειστεί στα σπίτια του. Καθόλη την διάρκεια της συγκέντρωσης μεγάλος αριθμός ντόπιων νεολαίων βρισκόταν και συζητούσε με τους αντιφασιστές, αποδοκιμάζοντας την αστυνομοκρατία της πόλης τους και τον μεταφερόμενο φασιστικό θίασο. Κάποιοι από αυτούς μάλιστα ακολούθησαν και στην απογευματινή πορεία. Να σημειωθεί επίσης ότι τις προηγούμενες μέρες είχαν βγει από διάφορους τοπικούς συλλόγους (π.χ. αγροτικός σύλογος Αλμυρού) ανακοινώσεις εναντίωσης στην φασιστική φιέστα. Δυστυχώς όμως παρέμειναν μόνο στα λόγια, πιστοί στο δόγμα της ανάθεσης και της διαμεσολάβησης που βασιλεύει.
Από την πλευρά του ο φιλο-χουντικός δήμαρχος του Αλμυρού χρησιμοποιώντας την ρητορική των δύο άκρων έδωσε το πράσινο φως στα ένστολα γουρούνια να αποκλείσουν την πόλη. Επιτρέποντας από την άλλη, την παρουσία των φασιστών σε κεντρικό σημείο διπλά ακριβώς στην πλατεία, εν αντιθέσει με τις θέσεις των αντιφασιστών που βρίσκονταν αποκομμένοι τουλάχιστον 400 μέτρα και 6-7 διμοιρίες και κλούβες μακριά. Η συνεργασία τοπικής αρχής και Μ.Μ.Ε. ,μπάτσων και φασιστών στο απόγειο της.
Είναι αδιαμφισβήτητο ότι όλοι οι παραπάνω, αλλά και τα αφεντικά τους (βιομήχανοι, εφοπλιστές κ.α.) που βρίσκονται από πίσω τους έχουν κοινά συμφέροντα. Έχουν συμφέρον και προωθούν την επιβολή σιγής νεκροταφείου στην κοινωνία, αλλά και το αποπροσανατολισμό και τον κοινωνικό κανιβαλισμό . Σε μία περίοδο υπέρμετρης και βίαιης αναδιακατανομης του πλούτου προς τα επάνω, δηλαδή προς αυτούς. Σε μια περίοδο οικονομικό – πολιτικής αστάθειας και κρίσης της συστημικής προπαγάνδας, ο εχθρός τους είναι όποιος τολμάει να σηκώσει κεφάλι και να αντισταθεί πολύμορφα στις επιταγές τους. Για αυτό και αγώνας ενάντια στο βρώμικο και μακρύ χέρι των φασιστικών εφεδρειών , δεν μπορεί παρά να είναι και αγώνας ενάντια στο κράτος, το κεφάλαιο και τα ίδια τα εξουσιαστικά και καπιταλιστικά συμφέροντα που εξυπηρετούν .
ΖΗΤΩ Ο ΜΑΧΗΤΙΚΟΣ ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΜΟΣ
ΝΑ ΤΣΑΚΙΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΦΑΣΙΣΜΟ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΠΟΥ ΤΟΝ ΓΕΝΝΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΣΥΝΤΗΡΕΙ
ΟΥΤΕ ΣΤΟΝ ΑΛΜΥΡΟ ΟΥΤΕ ΠΟΥΘΕΝΑ ΤΣΑΚΙΣΤΕ ΤΟΥΣ ΦΑΣΙΣΤΕΣ ΣΕ ΠΟΛΕΙΣ ΚΑΙ ΧΩΡΙΑ
Πηγή: athens.indymedia.org
