Παρέμβαση για τη δολοφονία εκατοντάδων μεταναστ(ρι)ών στα ανοιχτά της Πύλου

Πηγή και φωτογραφίες:  Πρωτοβουλία Εργαζομένων/Ανέργων στα νότια 

Το βράδυ της Τετάρτης 21/6 ως Πρωτοβουλία Εργαζομένων/Ανέργων στα νότια προχωρήσαμε σε παρέμβαση με συνθήματα σε τοίχους των γειτονιών μας (στο κέντρο της Ηλιούπολης και στους σταθμούς μετρό Ηλιούπολης και Αλίμου) με αφορμή την πρόσφατη δολοφονία εκατοντάδων μεταναστών και μεταναστριών στα ανοιχτά της Πύλου.

Η σχετική ανακοίνωση του ΠΕΡΓΑΝ:

Για τις 100άδες μεταναστών που πνίγηκαν στα ανοιχτά της Πύλου…

ΤΟ «3ΗΜΕΡΟ ΕΘΝΙΚΟ ΠΕΝΘΟΣ» ΕΙΝΑΙ ΥΠΟΚΡΙΣΙΑ
ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ – ΕΕ – FRONTEX – ΛΙΜΕΝΙΚΟΙ ΕΚΑΝΑΝ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ

Την Τετάρτη 14/6/2023 στα ανοιχτά της Πύλου πνίγηκαν εκατοντάδες άνθρωποι, άνδρες, γυναίκες και μικρά παιδιά, από διάφορες χώρες της Αφρικής και της Ασίας στην προσπάθεια τους να περάσουν μέσω θαλάσσης στην Ευρώπη. Το ναυάγιο αυτό δεν είναι το πρώτο κοντά στις ελληνικές ακτές, τουναντίον*. Είναι όμως αυτό με τους περισσότερους νεκρούς (οι νεκροί που έχουν ανασυρθεί υπερβαίνουν πλέον τους 80, οι αγνοούμενοι -τους οποίους οι κρατικές αρχές και τα καθεστωτικά ΜΜΕ υποκρίνονταν ιδίως τις πρώτες ημέρες ότι δεν υπήρξαν ποτέ- υπολογίζονται γύρω στους 600, ενώ λίγοι περισσότεροι από 100 τελικά διασώθηκαν). Τα κρατικά φερέφωνα κάθε μέρα παρουσιάζουν μια διαφορετική εκδοχή της ιστορίας, επικαλούνται νόμους που ισχύουν στη θάλασσα, και εστιάζουν στους διακινητές ως βασικούς και μοναδικούς αυτουργούς, λες και οι διακινητές είναι οι κύριοι διαμορφωτές αυτής της κατάστασης. Και βέβαια, όσο φτάνουν στη δημοσιότητα οι μαρτυρίες των διασωθέντων και διάφορα άλλα αδιάψευστα στοιχεία, καταδεικνύεται ολοένα και πιο ξεκάθαρα η ενεργή εμπλοκή και ευθύνη του ελληνικού λιμενικού σε αυτό το νέο έγκλημα, όπως και σε τόσες άλλες αντίστοιχες περιπτώσεις.

Όταν γράφαμε με αφορμή το εντεινόμενο κύμα ακρίβειας και το πολύνεκρο κρατικό-καπιταλιστικό έγκλημα στα Τέμπη ότι «Οι ζωές των φτωχών πάντα είχαν μικρότερη αξία για το κράτος και το κεφάλαιο. Για αυτό και οι δολοφονίες προσφύγων/ μεταναστριών σε χερσαία και υδάτινα σύνορα επιβάλλονται ως κανονικότητα. Για αυτό οι εν ψυχρώ δολοφονίες Ρομά για ευτελή ποσά βαφτίζονται -στην καλύτερη περίπτωση- ως ατυχήματα. Πλέον, όλο και περισσότερους από εμάς το κράτος μας βλέπει σαν αριθμούς, σαν ένα πρόβλημα στα ισοζύγιά του.» ακριβώς εκεί αναφερόμασταν. Οι ζωές των φτωχών αξίζουν όλο και λιγότερο και ο θάνατος τους είναι είτε «εργατικά ατυχήματα», είτε «παράπλευρες απώλειες», είτε κάτι «ανάξιο λόγου». Και αν αυτό ισχύει για εμάς που έχουμε την ιδιότητα του «Έλληνα πολίτη», οι ζωές των εκτοπισμένων, των προσφύγων και των μεταναστ[ρι]ών, των ανθρώπων χωρίς χαρτιά, δεν αξίζουν τίποτα. Είναι πληθυσμοί που για το κράτος και το κεφάλαιο δεν βρίσκονται καν στις εξισώσεις τους, δεν είναι καν αριθμοί, καθώς πολλοί αγνοούμενοι δεν καταγράφονται καν ως νεκροί στα δημοσιεύματα.

Για αυτό και το ελληνικό κράτος με τις εφαρμοζόμενες αντιμεταναστευτικές πολιτικές του δολοφονεί εδώ και χρόνια ανθρώπους στην Ανατολική Μεσόγειο. Πιο συγκεκριμένα, το μπλοκάρισμα των χερσαίων περασμάτων (βλ. τον πολυδιαφημιζόμενο και ολοένα και επεκτεινόμενο -με ευρωπαϊκά κονδύλια- φράκτη στον Έβρο στον οποίο φωτογραφήθηκε περήφανα και η ίδια η ΠτΔ Σακελλαροπούλου νομιμοποιώντας ουσιαστικά τον πόλεμο ενάντια στους μετανάστες) αφήνει ως μόνο «πέρασμα» αυτό των θαλάσσιων συνόρων με τα σαπιοκάραβα διακινητών (που είναι πανταχού παρόντες όσο η μετακίνηση καθίσταται παράνομη). Ως συνέπεια, είναι συνεχείς οι πνιγμοί κατατρεγμένων ανθρώπων. Την ίδια ώρα, μέσω των  επαναπροώθησεων-pushbacks οι ελληνικές αρχές με άκρα μυστικότητα, φτάνουν μέχρι και στο να απαγάγουν μετανάστες που βρίσκονται στην ελληνική επικράτεια, να τους βάζουν σε μια βάρκα (ενίοτε και να τους ληστεύουν) και να τους αφήνουν ξανά στη θάλασσα, ωθώντας του εκτός συνόρων. Κάτι που καταγγέλλεται συνεχώς από μετανάστες και διασώστες. Αλλά και καταδεικνύεται ξεκάθαρα μέσα από τα αδιάψευστα video που έχουν δημοσιευτεί (τελευταία και από τους Νew Υork Τimes). Όσο και αν πασχίζει η κυβέρνηση της ΝΔ και τα τσιράκια της να μας πείσει για το αντίθετο… Μάλιστα ακόμα και στην πρόσφατη εγκληματική ενέργεια ανοιχτά της Πύλου φαίνεται να προκύπτει επιχείρηση του λιμενικού να ωθήσει το σαπιοκάραβο με τους εκατοντάδες μετανάστες προς την Ιταλία. Ενώ είναι νωπή και η καταδίκη του ελληνικού κράτους από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου για το ναυάγιο στο Φαρμακονήσι το 2014, με τραγικό απολογισμό τον θάνατο 11 ανθρώπων.

Και το ελληνικό κράτος δεν μένει στα παραπάνω. Από τη μία, φροντίζει να κάνει τον «βίο-αβίωτο» στους διασωθέντες. Από την άλλη, διαμορφώνει πολιτική ατζέντα με βάση τον εθνικισμό και τον ρατσισμό. Ενώ χαϊδεύει και τα αυτιά των δολοφόνων με στολή για τους οποίους υπάρχουν τεκμήρια και καταγγελίες για πνιγμούς, βιασμούς, ξυλοδαρμούς και ληστείες εις βάρος αυτών των ανθρώπων.

Οι εχθροί μας δεν είναι αυτοί που μπαίνουν στα σαπιοκάραβα για ένα καλύτερο μέλλον. Οι εχθροί μας βρίσκονται σε διευθυντικά γραφεία και υπουργικά συμβούλια, οδηγάνε πολυτελή αυτοκίνητα, φοράνε γραβάτες και στρατιωτικές στολές, μιλάνε με στόμφο στα τηλεοπτικά παράθυρα. Αποφασίζουν για μας χωρίς εμάς, μας κλέβουν τα μεροκάματα, μας φλομώνουν με ψέματα περί ανάπτυξης και ευημερίας, μας ντοπάρουν με εθνικισμό και ρατσισμό. Αυτοί μας θέλουν αναλώσιμες και φτηνούς.

Και όσο εμείς, οι εκμεταλλευόμενοι/ες και καταπιεσμένοι/ες αδιαφορούμε, όσο ευθυγραμμιζόμαστε με τις αφηγήσεις κυβέρνησης και ΜΜΕ, όσο βλέπουμε εχθρούς στα πρόσωπα των εκτοπισμένων, όσο διαχωρίζουμε τους ανθρώπους ανάλογα τη φυλή, τη χώρα καταγωγής, τη θρησκεία, τον σεξουαλικό προσανατολισμό, βγάζουμε μόνοι μας τα μάτια μας και γινόμαστε συνένοχοι σε μια πολιτική βίαιης υποτίμησης των ζωών μας. Όσο δεν παίρνουμε ξεκάθαρη θέση ενάντια στα κράτη και τις δολοφονικές τους πολιτικές, όσο δεν στεκόμαστε ενάντια σε κάθε ρατσιστική φωνή, όσο δεν βρισκόμαστε αλληλέγγυοι-ες δίπλα στους ανθρώπους της τάξης μας, στους μετανάστες και τις μετανάστριες και τα δίκαια αιτήματα τους για ελεύθερη μετακίνηση και χαρτιά, τόσο θα συνηθίζουμε τον θάνατο. Τόσο θα βάζουμε το χεράκι μας στη μετατροπή της Μεσογείου από θάλασσα σε ένα τεράστιο υγρό τάφο.

ΓΕΜΙΣΕ Η ΜΕΣΟΓΕΙΟΣ ΚΟΡΜΙΑ ΜΕΤΑΝΑΣΤΩΝ,
ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΦΟΝΙΑΔΕΣ ΤΩΝ ΛΑΩΝ.

ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΜΕΤΑΚΙΝΗΣΗ ΚΑΙ ΧΑΡΤΙΑ ΣΕ ΚΑΘΕ ΚΑΤΑΤΡΕΓΜΕΝΟ ΑΝΘΡΩΠΟ.
ΚΑΤΩ ΤΑ ΣΥΝΟΡΑ, ΧΕΡΣΑΙΑ ΚΑΙ ΘΑΛΑΣΣΙΑ!
ΤΟ ΜΟΝΟ ΣΥΝΟΡΟ ΠΟΥ ΑΝΑΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΤΑΞΙΚΟ.

ΚΟΙΝΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΝΤΟΠΙΩΝ ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤ[ΡΙ]ΩΝ,
ΠΟΛΕΜΟΣ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΚΡΑΤΩΝ ΚΑΙ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ

Πρωτοβουλία εργαζομένων/ανέργων στα νότια

prwterganenotia.wordpress.com

* Σημειώνουμε ενδεικτικά κάποια αντίστοιχα ναυάγια μόνο κατά τους τελευταίους μήνες και τον αριθμό των νεκρών μεταναστών (που είτε βρέθηκαν οι σωροί τους, είτε όχι): 5/10/22 στα Κύθηρα: 15 νεκροί | 6/10/22 στη Λέσβο: 15 νεκροί | 1/11/22 στην Εύβοια: 56 νεκροί | 5/2/23 στη Λέρος: 1 νεκρή | 11/3/2023 στο Φαρμακονήσι: 3 νεκροί | 20/4/2023 στο Οίτυλο: 1 νεκρός | 30/5/23 στη Μύκονο: 9 νεκροί

____________

Δεν είμαι άδικος, μα ούτε και τολμηρός.
Και να που, σήμερα, μου δείξανε τον κόσμο τους.
Μόνο το ματωμένο δάχτυλό τους είδα μπρος.
Και είπα ευθύς: «Μ’ αρέσει ο νόμος τους».

Τον κόσμο αντίκρισα μέσ’ απ’ τα ρόπαλά τους.
Στάθηκα κι είδα, ολημερίς, με προσοχή.
Είδα χασάπηδες που ήταν ξεφτέρια στη δουλειά τους.
Και σαν με ρώτησαν «Σε διασκεδάζει;», είπα: «Πολύ!»

Κι από την ώρα εκείνη, λέω «Ναι» σε όλα.
Κάλλιο δειλός, παρά νεκρός να μείνω.
Για να μη με τυλίξουνε σε καμιά κόλλα,
ό,τι κανένας δεν εγκρίνει, το εγκρίνω.

Φονιάδες είδα, κι είδα πλήθος θύματα.
Μου λείπει θάρρος, μα όχι και συμπόνια.
Και φώναξα, βλέποντας τόσα μνήματα:
«Καλά τους κάνουν – για του έθνους την ομόνοια!»

Να φτάνουν είδα δολοφόνων στρατιές
κι ήθελα να φωνάξω: «Σταματήστε!»
Μα ξέροντας πως κρυφοκοίταζε ο χαφιές,
μ’ άκουσα να φωνάζω: «Ζήτω! Προχωρήστε!»

Δε μου αρέσει η φτήνια κι η κακομοιριά.
Γι’ αυτό κι έχει στερέψει η έμπνευσή μου.
Αλλά στου βρώμικού σας κόσμου τη βρωμιά
ταιριάζει, βέβαια – το ξέρω – κι η έγκρισή μου.

«Μπαλάντα για την Έγκριση του Κόσμου» (1933)
Μπέρτολτ Μπρεχτ
Μετάφραση: Μάριος Πλωρίτης