Συμβολική επίθεση με χρώματα στη Ν/Ε/Ζώνη

Αναδημοσίευση από athens indymedia

Συμβολική επίθεση με χρώματα στην εταιρία οπου εργαζόταν ο δολοφονημένος στη Ν/Ε Ζώνη περάματος εργάτης Γ. Νομικός

Στις 29/5 στη ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη περάματος ο 47χρονος χειριστής γερανοφόρου οχήματος Γ. Νομικός, υπάλληλος της εταιρείας “ΓΕΡΑΝΟΙ Ο ΛΑΚΗΣ” (SIDIROPOULOS CRANES), σκοτώθηκε και άλλοι δυο εργαζόμενοι τραυματίστηκαν καθώς εκτελούσαν εργασίες αποσυναρμολόγησης της προπέλας του πλοίου ASTERION II της ANEK, στην πλωτή δεξαμενή III της COSCO.

Το τέταρτο πτερύγιο της προπέλας έφυγε απο τον γάντζο του γερανού λόγω απουσίας του ελάσματος που ασφαλίζει-κλειδώνει τον γάντζο, εμποδίζοντας το αντικείμενο που μεταφέρεται να φύγει από τον γάντζο. Ένα λαμάκι που κοστίζει 20 ευρώ. Ως αποτέλεσμα το πτερύγιο καταπλάκωσε τον Γ.Νομικό και τραυμάτισε τους άλλους δυο εργαζόμενους.

Η Ένωση Εφοπλιστών, ο Σύνδεσμος Ακτοοπλόων, η COSCO, οι εργολαβικές εταιρείες στην Ν/Ε ζώνη πανηγυρίζουν τεράστια και αυξανόμενα κέρδη, τα οποία αποκομίζουν από τον μόχθο και το αίμα των εργατών, από την εντατική, επικίνδυνη και κακοπληρωμένη εργασία. Θεμελιώδης νόμος του καπιταλισμού… Θα θυμόμαστε προφανώς τον λιμενεργάτη Δ.Δαγκλή που διαμελίστηκε από γερανογέφυρα στις προβλήτες εμπορευματοκιβωτίων της COSCO τον Οκτώβρη του 21, κατά την διάρκεια κόντρα βάρδιας. Αντίστοιχες συνθήκες εργασίας επικρατούν και σε άλλους κλάδους με δεκάδες δολοφονημένους εργάτες απο την αρχή της χρονιάς. Το τίμημα της ανάπτυξης, των επενδύσεων, της επιχειρηματικότητας, της αύξησης της παραγωγικότητας, δηλαδή της εκμετάλλευσης και της λεηλασίας. Κυριολεκτικά τα πλούτη τους το αίμα μας

Η προσδοκώμενη μείωση των εργατικών “ατυχημάτων” με εντατικότερους ελέγχους-επιθεωρήσεις στους χώρους δουλείας για την μείωση της εργοδοτικής ασυδοσίας- αδιαφορίας και η επιστροφή των ελεγκτικών μηχανισμών στην αρμοδιότητα του υπουργείου εργασίας ( που είναι Ανεξάρτητη Αρχή απο το 2001), συνιστά αποπροσανατολιστική στόχευση των κομματικών και συνδικαλιστικών γρεαφειοκρατιών της αριστεράς. Ιστορικός ρόλος και θέση των οποίων είναι η διαμεσολάβηση, η υποκατάσταση, η χειραγώγηση των εργαζομένων, για την ενδυνάμωση των δικών τους μηχανισμών . Η υποτίμηση της εργατικής δύναμης και η απαξίωση της ζωής των εκμεταλλευομένων είναι στο DNA του κεφαλαίου και το κράτος είναι ο βασικός βηματοδότης, συντονιστής και ενορχηστρωτής του συστήματος καταπίεσης και εκμετάλλευσης, ο συλλογικός καπιταλιστής και το πραγματικό κόμμα των αφεντικών.

Τα εργατικά “ατυχήματα” δεν διαφοροποιούνται ιδιαίτερα με περισσότερους ελέγχους γιατί σχετίζονται πολύ περισσότερο με την ένταση της εργασίας (περισσότερες ώρες δουλείας, εντατικότεροι ρυθμοί), ένα σκέλος της οποίας μόνο είναι τα ελλιπή μέτρα ασφάλειας. Ενδεικτικά αναφέρουμε τούς 8 δολοφονημένους εργάτες από την έκρηξη στο γκαζάδικο Friendship Gas κατά τη δίαρκεια εργασιών οξυγονοκόλλησης τον Ιούλιο του 2008, το οποίο είχε αναλάβει πιστοποιητικό gas free. Άλλο ενδεικτικό παράδειγμα ήταν τα εκατοντάδες εργατικά “ατυχήματα”, πολλά εκ των οποίων θανατηφόρα, στα εργοτάξια των ολυμπιακών έργων την περίοδο πριν τους ολυμπιακούς αγώνες του 2004. Δεν υποτιμούμε τους αγώνες για αύξηση του μισθού και του μεροκάματου, για εξοπλισμούς προστασίας, για καλύτερες και πιο ασφαλείς συνθήκες εργασίας.

Αυτό που εντοπίζουμε είναι πως οι διεκδικητικοί-αιτηματικοί αγώνες μπορεί να είναι στατικοί και αμυντικοί (μάχες οπισθοφυλακών) ή αντίθετα προωθητικοί. Ανάλογα με το πώς εκδηλώνονται και οργανώνονται (οριζόντια απο τη βάση ή καθετοποιημένοι από τις συνδικαλιστικές ηγεσίες), με το πώς και αν συσχετίζουν άμεσες επιδιώξεις με μακροπρόθεσμους στόχους, με το αν καλλιεργούν μια κουλτούρα και μια συνείδηση σύγκρουσης ή συνδιαλλαγής

Το τελευταίο διάστημα έχει γίνει σαφές με τον πλέον τραγικό τρόπο ότι οι ζωές των εκμεταλλευόμενων, περιθωριοποιημένων και απόκληρων του κρατικού/καπιταλιστικού κόσμου αντιμετωπίζονται ως αναλώσιμες. Από τα εργατικά “ατυχήματα” μέχρι τις αστυνομικές εκτελέσεις Ρομά (Ν.Σαμπάνης, Κ. Φραγκύλης) και απο την κρατική καπιταλιστική δολοφονία στα τέμπη μέχρι την νεα δολοφονία εκατοντάδων μεταναστ(ρι)ών απο την ελλάδα/ευρώπη φρούριο ανοιχτά της πύλου

Όπως είχε αναφέρει ο Μπρέχτ “η αδικία δεν είναι ανώνυμη, έχει όνομα και διεύθυνση”. Για το λόγο αυτό το βράδυ της Πέμπτης 22/6 πραγματοποιήσαμε συμβολική επίθεση με χρώματα στα γραφεία της εταιρείας “ΓΕΡΑΝΟΙ Ο ΛΑΚΗΣ”, που εργαζόταν ο Γ.Νομικός, στην Λ.Δημοκρατίας 148 στο κερατσίνι.

Αγώνες αυτοοργανωμένοι, ακηδεμόνευτοι, ρηξικέλευθοι, πολύμορφοι, χειραφετητικοί. Μας αξίζει ένας καλύτερος κόσμος και μόνο εμείς με τις δικές μας δυνάμεις μπορούμε να τον δημιουργήσουμε.

ΚΑΜΙΑ ΑΝΑΚΟΧΗ ΜΕ ΚΡΑΤΟΣ ΚΑΙ ΑΦΕΝΤΙΚΑ