Το Παρίσι τώρα (Place de la Republique)
Κατά την περίοδο των ταραχών τον Μάη του 1968 στη Γαλλία έγιναν μαζικές διαδηλώσεις και γενικές απεργίες δύο εβδομάδων σε όλες τις περιοχές της χώρας, κατελήφθησαν πανεπιστήμια και το ίδιο έπραξαν εργάτες στα εργοστάσια. Ολόκληρη η οικονομία στην Γαλλία διακόπηκε. Η πολιτική ελίτ φοβήθηκε εμφύλιο πόλεμο – ή ακόμα κι επανάσταση. Ο Πρόεδρος της χώρας Σαρλ Ντε Γκολ διέφυγε μυστικά στη Γερμανία αλλά ο στρατός τον έπεισε να επιστρέψει. Κατά τις μέρες και τις εβδομάδες αυτής της ‘επανάστασης’ – η οποία κάποιοι λένε ότι πήγαζε από τις ιδέες της Καταστασιακής Διεθνούς – διεξάγονταν συνελεύσεις στα κέντρα των πόλεων, μουσική και χορός ξεχύνονταν στους δρόμους. Κι έτσι γεννήθηκε το πνεύμα του Μαη του ’68, και τώρα, λένε κάποιοι, αναβιώνει σε καιρούς που οι άνθρωποι αναζητούν μετα-καπιταλιστικές απαντήσεις …
Το κίνημα Nuit Debout (Νύχτα Ορθίων) στη Γαλλία παρουσιάζει αντίστοιχες καταλήψεις σε κάθε μεγάλη πόλη της χώρας. Το κίνημα αυτό δεν έχει μία συγκεκριμένη μορφή, ακόμα και στις διαδικασίες των γενικών συνελεύσεων στο Παρίσι και άλλες πόλεις. Είναι πολυμορφικό, χαοτικό, τρέφεται από τις πολλαπλές διαμαρτυρίες ενάντια στο προτεινόμενο νομοσχέδιο για τα εργασιακά, κι αποτελείται από πολλές διαφορετικές οργανώσεις, συλλογικότητες οι οποίες προέρχονται από όλα τα κοινωνικά κινήματα. Κι ακριβώς σε αυτή την απουσία τάξης οφείλεται το ότι αυτές οι καταλήψεις γίνονται χώροι σύγκλισης και ταχείας εξάπλωσης (κι όχι με επιβαλλόμενες διαδικασίες λήψης αποφάσεων) χώροι όπου ευδοκιμεί η ενεργοποίηση γραμμών αντίστασης κι εξάπλωσης πέρα από τις πόλεις. Τα γεγονότα πολλαπλασιάζονται και οι φωνές που ορθώνονται είναι πάρα πολλές
Μοιραζόμαστε μαζί σας ένα κείμενο από το The Acorn (Νο23 08/04/2016) που συμβάλει στην περαιτέρω κατανόηση του τι συμβαίνει στη Γαλλία.
διαδηλωτής αποφεύγει δακρυγόνα στην νάντη στις Απριλίου (γνωστή ως March36)
Το πνεύμα της αντίστασης έχει καταλάβει τη φαντασία της νέας γενιάς στη Γαλλία και η οδηγούμενη από τα νιάτα αντίσταση στις νεοφιλελεύθερες εργατικές μεταρρυθμίσεις, έχει εξελιχθεί σε μια συνολική άρνηση ολόκληρου του καπιταλιστικού συστήματος, στους δρόμους και τις πλατείες
Η κατάσταση έλαβε καινούριες διαστάσεις μετά τη γενική απεργία και ημέρα δράσης, την Πέμπτη 31 Μαρτίου. Βγήκε κάλεσμα να μην επιστρέψουν οι άνθρωποι σπίτια τους αλλά να παραμείνουν στους δρόμους, ξεκινώντας έτσι το κύμα των ολονύχτιων καταλήψεων «Nuit Debout” οι οποίες εξαπλώθηκαν από το Παρίσι σε ολόκληρη τη Γαλλιά αλλά και την Ιβηρική Χερσόνησο, το Βέλγιο και τη Γερμανία.
“Να μην μπεί κανείς εδώ που δεν είναι εξεγερμένος”
Η κομβική στιγμή της 31ης Μαρτίου συμβολικά επεκτάθηκε με την επονομασία των επόμενων ημερών των κινητοποιήσεων ως 32α Μαρτίου, 33η Μαρτίου κτλ.
Την Τρίτη 36 Μαρτίου (5 Απριλίου σύμφωνα με το προ – επαναστατικό ημερολόγιο) σημειώθηκαν μαζικές συγκεντρώσεις στους δρόμους όλης της Γαλλίας, με αστυνομική βία και ισχυρή αντίσταση.
Παρίσι, March 36
Παρίσι, March 36
Στο Παρίσι η αστυνομία εξαπέλυσε επίθεση με δακρυγόνα κατά πλήθους νέων ανθρώπων οι οποίοι απάντησαν με πέτρες, γυάλινα μπουκάλια και αυγά, φωνάζοντας συνθήματα «Αστυνομία παντού, δικαιοσύνη πουθενά» και «όλοι μισούν την αστυνομία»
130 μαθητές και φοιτητές συνελήφθησαν μέσα σε μία μέρα γεγονός που οδήγησε σε βραδινή συγκέντρωση διαμαρτυρίας έξω από το Αστυνομικό Τμήμα, με εκατοντάδες συγκεντρωμένους και περισσότερα επεισόδια.
Παρίσι, την νύχτα της March 36
Το ίδιο σκηνικό και στη Μασσαλία. Σύμφωνα με αναφορές στο σάιτ Mars-info εάν οι αρχικές διαδηλώσεις κατά του Εργασιακού Νόμου παρομοιάστηκαν με τις πρώτες ανάσες της Άνοιξης, τα γεγονότα του Απριλίου δείχνουν ότι η Άνοιξη έχει φτάσει για τα καλά.
Οι επιθέσεις της αστυνομίας συνάντησαν αντίσταση, μια λεωφόρος μπλοκαρίστηκε, η κίνηση στους δρόμους παραδόθηκε στο χάος, τα γραφεία του κυβερνώντος Σοσιαλιστικού κόμματος ‘ανακαινίστηκαν’. Και προμηνύεται συνέχεια…
Μασσαλία, March 36
Στην Βρετάνη η κεντρική σιδηροδρομική γραμμή μπλοκαρίστηκε στο κέντρο της πόλης Ρεν ενώ στη Νάντη στόχος έγιναν τράπεζες, αλυσίδες καταστημάτων και τα γραφεία του Σοσιαλιστικού κόμματος.
Αποκλεισμός της σιδηροδρομικής γραμμής στην Ρεν, March 36
Νάντη, March 36
Ένα ακόμη πεδίο διαμαρτυριών ήταν η Τουλούζη όπου ξέσπασαν άγριες διαμαρτυρίες και εισβολή στον σιδηροδρομικό σταθμό της πόλης. Ακολούθησε ολονυχτία του Κινήματος των Ορθίων από 500 – 1000 ατομα.
Τουλούζη, March 36
Τουλούζη, March 36
Όταν έναν αυθεντικό επαναστατικό κύμα αναδύεται από την καρδιά του συλλογικού ενός πληθυσμού, λίγα είναι αυτά που μπορούν να σταθούν εμπόδιο. Σαν το νερό μιας μεγάλης πλημύρας ή παρασέρνει τα πάντα στο πέρασμά του ή βρίσκει άλλη διέξοδο να παρακάμψει τα εμπόδια. Αυτό βλέπουμε στη Γαλλία αυτή τη στιγμή, όπου η απόρριψη του καπιταλιστικού συστήματος έχει αναδυθεί μέσα από τα βαθιά στρώματα τις κοινωνίας, ιδιαίτερα ανάμεσα στις νεότερες γενιές. Αυτό το φαινόμενο γιγαντώνεται εδώ και καιρό και έχει πάρει διάφορες μορφές. Το Γαλλικό κράτος, τρομοκρατημένο από την μεγάλη απειλή που δέχεται η εξουσία του, πιθανότατα νόμισε ότι βρήκε τη λύση στις τρομοκατικές επιθέσεις της 13ης Νοεμβρίου στο Παρίσι.
Τα δρακόντεια μέτρα του «κράτους έκτακτης ανάγκης» συνδυάστηκαν με την αυξανόμενη βιαιότητα της αστυνομίας και τη συνηθισμένη «αντι-τρομοκρατική» παράνοια των ΜΜΕ προκειμένου να δημιουργήσουν ένα κλίμα στο οποίο η επανάσταση δεν θα έχει θέση
Οι μπάτσοι εισβάλλουν σε αίθουσα διαλέξεων στο Παρίσι
Οι προσπάθειες αυτές πέτυχαν ως ένα βαθμό στις διαδηλώσεις κατά τη διάρκεια της συνδιάσκεψης COP21 στο Παρίσι όπου η επαναστατική ατμόσφαιρα ήταν μουδιασμένη. Αλλά όταν το κράτος άρχισε να δημιουργεί θόρυβο γύρω από την εκκένωση του καμπ διαμαρτυρίας ZAD προκειμένου να κάνει χώρο για το νέο αεροδρόμιο της Ναντ, το τεράστιο κίνημα αλληλεγγύης και ανυπακοής που ξέσπασε έδειξε ότι το υποβόσκων επαναστατικό έρεισμα παρέμενε ανέπαφο
Με το νομοσχέδιο για τη νέα εργατική νομοθεσία της υπουργού εργασίας El Khomri η ‘σοσιαλιστική’ Γαλλική κυβέρνηση υπερεκτίμησε τη δύναμη που ασκεί στους ανθρώπους. Την ίδια ώρα που τα υποταγμένα συνδικαλιστικά όργανα απέτυχαν να ξεσηκώσουν θόρυβο για τα σοβαρότατα πλήγματα κατά των εργασιακών δικαιωμάτων των γυναικών, υπήρξαν άλλοι που εξοργίστηκαν και από το πουθενά μια νεανική εκστρατεία σε επίπεδο βάσης εκτινάχθηκε προς τα πάνω
Το κράτος προσπάθησε να συνθλίψει αυτό το κίνημα με τη χρήση υπέρμετρης αστυνομικής βίας και γενικευμένα επίπεδα καταστολής τα οποία βρήκαν έδαφος στο «κράτος έκτακτης ανάγκης». Αλλά ούτε αυτό είχε αποτέλεσμα. Πράγματι η πλημμύρα της επανάστασης παρέσυρε και διέλυσε τα κατασταλτικά εργαλεία του κράτους και κατάφερε να τα χρησιμοποιήσει σαν διεμβολιστικό κριό στη νομιμοποίησή τους.
Ένας διαδηλωτής εξηγεί: «Αυτό που γεννιέται εδώ μικρή σχέση έχει με την εργατική νομοθεσία. Αυτός ο νόμος είναι ένα σημείο καμπής. Η επίθεση που ξεχείλισε το ποτήρι. Παραείναι αλαζονική, παραείναι κραυγαλέα, παραείναι εξευτελιστική. Οι νόμοι για τις παρακολουθήσεις, ο Νόμος Macron, η κατάσταση έκτακτης ανάγκης, η κατάργηση των μέτρων περί ιθαγένειας, οι αντιτρομοκρατικοί νόμοι, το πρόγραμμα αναδιάρθρωσης του ποινικού κώδικα και ο εργατικός νόμος, όλα αυτά αποτελούν το σύστημα. Είναι ένα συνολικό σχέδιο καταστολής του πληθυσμού. Όλοι ξέρουν ότι η υπαναχώρηση της κυβέρνησης δεν εξαρτάται από τον αριθμό των ανθρώπων που κατεβαίνουν στους δρόμους αλλά από την αποφασιστικότητά τους. Το μόνο που θα αναγκάσει την κυβέρνηση σε υπαναχώρηση είναι το φάσμα της εξέγερσης, η πιθανότητα απώλειας κάθε ελέγχου.»
“Γαμιέται το κράτος”
Ο βαθμός ελεγξιμότητας έχει αποδειχθεί στοιχείο κλειδί στη συγκεκριμένη εξέγερση, με υπαλλήλους από συνδικάτα σαν το CGT οι οποίοι χρησιμοποιούνται με προφανή τρόπο από τις αρχές στις προσπάθειες να υπαναχωρήσει η ενεργητικότητα των επαναστατημένων νέων κατά τη διάρκεια των διαδηλώσεων
Ένας αυτόπτης μάρτυρας στις διαδηλώσεις της 31ης Μαρτίου στη Μασσαλία περιγράφει πώς οι υπάλληλοι της CGT στάθηκαν ανάμεσα στους νέους διαδηλωτές και την αστυνομία, με την πλάτη τους προς τους μπάτσους «κάνοντάς το απολύτως ξεκάθαρο το με ποιανού το μέρος συντάσσονται». Την ώρα που οι διαδηλωτές φώναζαν το σύνθημα «Η Μασσαλία μισεί την αστυνομία», οι υπάλληλοι προχώρησαν σε κοροϊδίες και προσβολές. Οι διαδηλωτές τους αποκάλεσαν «προδότες» . Το μίσος των νέων για το σύστημα εκτίνεται και στους δήθεν επαναστάτες της ρεφορμιστικής Αριστεράς.
Ένα πρόσφατο άρθρο αναφέρει ότι η δύναμη του επαναστατικού κύματος βρίσκεται στο ότι δεν είναι «κίνημα» κάτι που εύκολα θα οδηγούσε στο να είναι εύκολα χειραγωγίσιμο και αντιμετωπίσιμο από το καθεστώς
Η συμπεριφορών των μπάτσων και των υπαλλήλων των συνδικάτων δείχνει ότι προσπαθούν απεγνωσμένα να κερδίσουν πίσω κάποιου είδους ελέγχο επάνω στο φαινόμενο το οποίο είναι εντελώς έξω από τα χέρια τους. Η αντίδραση του Γαλλικού κράτους απέναντι στα πρόσφατα κλιμακούμενα επίπεδα αντίδρασης ήταν αναμενόμενη. Αποκαλύφθηκε ότι στο τέλος του προηγούμενου χρόνου το Γαλλικό κράτος έδωσε παραγγελία αξίας 5εκατομ. ευρώ για την απόκτηση εκατοντάδων χιλιάδων πλαστικών σφαιρών και φαίνεται αποφασισμένο να προσπαθήσει να διαλύσει τις αντιδράσεις με τη βία
Αλλά η αντίσταση εξαπλώνεται. Η νέα γενιά βρίσκεται σε πόλεμο με το σύστημα. Οι τύραννοι τρέχουν πανικόβλητοι
Ζήτω επανάσταση!
Μετάφραση baktirio
