Εν κρυπτώ και με διαδικασίες εξπρές.
H πρόταση για τη σύμβαση παραχώρησης ποσοστού του λιμανιού του Πειραιά και της ευρύτερης παραλιακής ζώνης από το Ελληνικό Δημοσίο στον ΟΛΠ (Οργανισμός Λιμένος Πειραιά) για την μετέπειτα πώλησή του σε ιδιώτη παραδόθηκε από το ΤΑΙΠΕΔ (Tαμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου ΑΕ) στον Υπουργό Ναυτιλίας και Νησιώτικης Πολιτικής Θοδωρή Δρίτσα λίγες μέρες μετά τις πρόσφατες εκλογές. Εκείνος με την σειρά του στις 24/09 την έστείλε στον Αντιπεριφερειάρχη Πειραιά Γιώργο Γαβρίλη, στον Δήμαρχο Πειραιά Γιάννη Μώραλη, στον Δήμαρχο Κερατσινίου-Δραπετσώνας Χρήστο Βρεττάκο, στον Δήμαρχο Περάματος Γιάννη Λαγουδάκη και στην Δήμαρχο Σαλαμίνας Ισιδώρα Νάννου.
Πρόκειται για ένα κείμενο περίπου 80 σελίδων, στο οποίο κυβερνητικοί και δημοτικοί φορείς, κομματικά blogs και δημοσιογραφικά sites αναφέρονται σε διάφορα σημεία του αλλά κανένας από όσους φαίνεται να το έχουν στην κατοχή τους δεν το δημοσιοποιεί στην πλήρη του μορφή παρά μόνο γίνονται κάποιες αναφορές σε συγκεκριμένα σημεία του. Το χρονοδιάγραμμα για να ψηφιστεί το σχέδιο νόμου που θα περιλαμβάνει τη σύμβαση από τη Βουλή είναι αρκετά ασφυκτικό, μιας και εντάσσεται στα 48 προαπαιτούμενα μέτρα που έχει δεσμευτεί προς τους δανειστές να περάσει η Κυβέρνηση μέχρι την 1η Νοεμβρίου για να πάρει την δόση των 2 δις.
Τι περιλαμβάνει η σύμβαση παραχώρησης;
Η σύμβαση αυτή φαίνεται να ορίζει την δυνατότητα χρήσης και εκμετάλλευσης γης, κτισμάτων και υποδομών του λιμανιού όλης της παραλιακής ζώνης του ΟΛΠ (από τον μόλο Θεμιστοκλέους μετά το Παλατάκι μέχρι και τον λιμενίσκο Περάματος) όπως και πέραν αυτού, την ναυπηγοεπισκευαστική ζώνη Περάματος, το πορθμείο Περάματος –Σαλαμίνος και την παράλια έκταση της πρώην βιομηχανικής ζώνης Λιπασμάτων Δραπετσώνας. Σύμφωνα με το ΤΑΙΠΕΔ οι βασικοί διεκδικητές του “φιλέτου” είναι πέντε μεγάλες εταιρίες από τις οποίες φαίνεται να υπερισχύουν οι εξής τρεις : COSCO (Κίνα), APMTERMINALS (Δανία)και ICTS (Φιλιππίνες), τρεις κολοσσοί των διεθνών μεταφορών.
Ποια τα ”οφέλη” αυτής της ανάπτυξης;
Τα παραπάνω δεν αφήνουν αμφιβολίες για το τι πρόκειται να συμβεί σε αυτές τις περιοχές του Πειραιά. Είναι ξεκάθαρο πως η υπογραφή αυτής της σύμβασης θα σηματοδοτήσει την νέα επερχόμενη λεηλασία στις ζωές μας. Η προσπάθεια γκετοποίησης των γειτονιών μας από την καπιταλιστική επίθεση θα συνεχιστεί με γοργούς ρυθμούς καθώς αποτρέπεται οριστικά η δημιουργία ενιαίου άλσους πρασίνου στα Λιπάσματα Δραπετσώνας με ελεύθερη πρόσβαση στη θάλασσα. Οι εφοπλιστές θα είναι οι μόνοι που θα έχουν πλέον το προνόμιο πρόσβασης στην χλιδάτη παραθαλάσσια πολιτεία τους. Δεν θα εκπλαγούμε καθόλου μάλιστα αν προκύψει μια καλή συμφωνία μεταξύ Δημήτρη Μελισσανίδη και νέου ιδιοκτήτη του λιμανιού, που θα του δίνει την δυνατότητα να επεκτείνει τις ρυπογόνες δραστηριότητες του δημιουργώντας μια νέα χαβούζα. Αν κρίνουμε και από τις εργασιακές συνθήκες γαλέρας στις προβλήτες του λιμανιού της COSCO και των υπεργολαβικών εταιριών της, το μόνο που μας περιμένει είναι ελαστικά, εξαντλητικά ωράρια και κακοπληρωμένες θέσεις εργασίας σε σταθμούς εμπορευματοκιβωτίων(ΣΕΜΠΟ). Η ακόμα μεγαλύτερη περιθωριοποίηση , εξαθλίωση και φτωχοποίηση της ήδη ταξικά προσδιορισμένης καθημερινής μας ζωής είναι τα «οφέλη» αυτής της ανάπτυξης που θέλει να πνίξει στον μαρασμό ακόμα περισσότερο την περιοχή μας.
Η κοροϊδία των τοπικών “σωτήρων”
Πάνω σε αυτές τις εξελίξεις τοποθετήθηκαν οι Δήμαρχοι των περιοχών και οι τοπικοί θεσμικοί παράγοντες. Άλλοι υποκρίθηκαν πως συγκρούονται με τα σχέδια ιδιωτικοποίησης για ψηφοθηρικούς λόγους ενώ άλλοι τα αποδέχθηκαν ανοιχτά και προσπάθησαν σε αυτό το πλαίσιο να ικανοποιήσουν τα όποια συμφέροντά τους. Επί της ουσίας όλοι δέχονται την επικείμενη ιδιωτικοποίηση και μάλιστα ο καθένας με τον τρόπο του βοηθάει την κυβέρνηση να χρυσώσει το χάπι. Χαρακτηριστικές είναι οι εγκωμιαστικές δηλώσεις του Χρήστου Βρεττάκου για τον Θοδωρή Δρίτσα και την τοπική οργάνωση του ΣΥΡΙΖΑ, οι δηλώσεις της βουλευτού του ΣΥΡΙΖΑ Εύης Καρακώστα στο Δημοτικό Συμβούλιο Κερατσινίου-Δραπετσώνας περί λαϊκού κινήματος που θα ελέγξει αν η ιδιωτικοποίηση θα γίνει προς όφελος του λαού, οπως και η ανοιχτή αποδοχή της ιδιωτικοποίησης από τον Γιάννη Μώραλη και τον εφοπλιστή – Δημοτικό Σύμβουλο Πειραιά Βαγγέλη Μαρινάκη, με την υπενθύμιση ότι θα πρέπει να κατασκευαστεί τουριστική προβλήτα. Όσο για τον Παναγιώτη Λαφαζάνη που εμφανίζεται συνεχώς σε τοπικές κινητοποιήσεις, να θυμίσουμε πως όντας υπουργός και έχοντας για μήνες στο συρτάρι του γραφείου του την πρόταση του ΤΑΙΠΕΔ για ιδιωτικοποίηση του ΟΛΠ, δεν έβγαλε μιλιά.
Ό,τι πολεμήσαμε είναι ακόμα εδώ
Η ιδιωτικοποίηση του ΟΛΠ που συνοδεύεται από την εκμετάλλευση όλων των υπολοίπων εκτάσεων είναι ένα μόνο σημείο μέσα στο γενικότερο πλαίσιο άγριας και μαζικής επίθεσης κράτους και κεφαλαίου στην εποχή όξυνσης της συστημικής και οικονομικής κρίσης. Οι εξευτελιστικοί μισθοί, η ολοένα αυξανόμενη φορολογία, οι ιδιωτικοποιήσεις και η άγρια καταστολή της παραμικρής αντίστασης φαίνεται να συνθέτουν την ατζέντα της κυριαρχίας αυτή την εποχή και μάλιστα όλα αυτά στο όνομα της σωτηρίας της πατρίδας καθώς βαδίζουμε στο δρόμο του τρίτου μνημονίου.
Η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ δίνοντας τον υποτιθέμενο ελπιδοφόρο αγώνα διεκδικήσεων και σκληρών διαπραγματεύσεων που οδήγησαν σε έναν ”έντιμο” συμβιβασμό, φαίνεται να έχει καταφέρει προς το παρόν να περάσει σε μεγάλο μέρος της κοινωνίας την αντίληψη ότι κάθε αγώνας είναι μάταιος και ότι η συνέχιση των μνημονίων κοινωνικής υποδούλωσης είναι μονόδρομος. Αυτό καθιστά την συγκεκριμένη κυβέρνηση ικανή να μπορεί να συνεχίσει την πολιτική των μνημονίων σε ασφυκτικά χρονοδιαγράμματα με τη συμφωνία των υπολοίπων κομμάτων και χτίζοντας μια ατμόσφαιρα ματαιότητας, ενσωμάτωσης και κοινωνικής συναίνεσης όπου όποιο κομμάτι του αγώνα συνεχίζει να διεκδικεί να θεωρείται παράλογο.
Παράλογο είναι να θεωρείς ότι μπορούμε να συνεχίσουμε έτσι
Ο εφιάλτης της “χαβούζας” του παρελθόντος επιστρέφει στις γειτονιές μας και μαζί του και οι συνεχείς αγώνες ενάντια στην φυσικοποίηση του χαρακτηρισμού των ζωών μας ως απόβλητων και υποβαθμισμένων.
Καμία ανάπτυξη που βασίζεται στην εκμετάλλευση, στην καταπίεση, στην εξαθλίωση και στην υποτίμηση των ζωών μας δεν είναι αποδεκτή. Όλες αυτές οι προσπάθειες της κυριαρχίας συνεχίζουν να μας βρίσκουν απέναντί τους. Μακριά από μανουβραδόρικες, “ρεαλιστικές” ή “εκβιασμένες” κομματικές και θεσμικές λογικές και πρακτικές συνεχίζουμε να προτάσσουμε την ελεύθερη πρόσβαση στην θάλασσα και την δημιουργία ενός ενιαίου άλσους υψηλού πρασίνου και δεν παζαρεύουμε σπιθαμή από την αξιοπρέπεια μας και την έκταση γης όπου ζούμε.
ΚΑΤΩ ΤΑ ΞΕΡΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΟ ΛΙΜΑΝΙ
ΕΝΙΑΙΟ ΑΛΣΟΣ ΣΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΤΩΝ ΛΙΠΑΣΜΑΤΩΝ
