Πέρασαν 6 χρόνια από την τελευταία δημοσίευση άρθρου στο block αντιπληροφόρησης baktirio. Παρ όλα αυτά ήταν σαν να μην πέρασε ούτε δευτερόλεπτο. Ο φασισμός δεν εξαφανίστηκε τελικά με τον «κρατικό αντιφασισμό» και την περιβόητη καταδίκη των ναζί της χρυσής αυγής τον Οκτώβριο του 2020. Τα συλλαλητήρια για την βόρεια μακεδονία άλλωστε, δυο χρόνια νωρίτερα , είχαν καταδείξει πως μεγάλο μέρος του.. «λαού» απλά περιμένει την επόμενη μισάνθρωπη φασιστική γκρούπα που θα εμφανιστεί για να «ακονίσει τα μαχαίρια του στα πεζοδρόμια». Ωστόσο τα γεγονότα του Έβρου τον Μάρτιο του 2020 θα τους δώσει, προς το παρόν, την ευκαιρία να υιοθετήσουν το αφήγημα της «εισβολής» των κατατρεγμένων και να γεμίσουν τα όπλα τους στρέφοντάς τα προς τxς μετανάστ(ρι)ες, ενώ η πανδημία, την ίδια χρονιά, έδωσε και το απαραίτητο ψεκασμένο «ιδεολογικό» χαλί που χρειάζονταν οι φασίστες για να καλύψουν το κενό που άφησε πίσω της η εγκληματική οργάνωση (όπως «καταδικάστηκε» χωρίς να διώκονται για το ναζιστικό τους «περιεχόμενο»).
Η πανδημία του covid19 υπήρξε, επίσης, πολύτιμο εργαλείο για κράτος και αφεντικά στο να ολοκληρώσουν την κατάργηση εργασιακών και κοινωνικών δικαιωμάτων. Παρείχε στο καθεστώς το απαραίτητο πλαίσιο έκτακτης ανάγκης για να εντείνουν το κυνήγι και την ομηρία πολιτικών αντιπάλων του, το υγειονομικό πρωτόκολλο, έγινε και πρωτόκολλο δίωξης και καταστολής αγωνιζομένων αλλά και πρωτόκολλο θανάτου με δεκάδες χιλιάδες νεκρά άτομα στις ανύπαρκτες μεθ ή στις εμπνευσμένες μεθ των ράντζων στους διαδρόμους των νοσοκομείων. Με το κράτος να κηρύττει αμοραλιστικά τον εαυτό του εγγυητή δημόσιας ασφάλειας και υγείας. Αυτό, που μαζί με τα αφεντικά απαλλοτρίωσαν στρέμματα γης για τις ανοικοδομήσεις επιχειρήσεων και οικιστικών συγκροτημάτων και σκόρπισαν τον θάνατο σε εκατοντάδες ανθρώπους στις φωτιές στο Μάτι τον Ιούλιο του 18 (103 νεκρά άτομα) Εύβοια τον Αύγουστο του 21 (51000 εκτάρια καμμένα) και στις πλημμύρες της Μάνδρας τον Νοέμβριο του 17 (24 νεκρά άτομα). Αυτά που είναι φυσικοί και ηθικοί αυτουργοί για τα εργατικά εγκλήματά στο Πέραμα τον Μάϊο του 23 και που διαχρονικά συνεχίστηκαν και εντάθηκαν, παρά τους αγώνες που δόθηκαν, με τις δολοφονίες δεκάδων ανθρώπων τον Φεβρουάριο του 23 στα Τέμπη από το κρατικό μηχανισμό, στο βωμό του κέρδους της εντατικοποίησης της εργασίας και της μείωσης του χρόνου της «νόμιμης» μετακίνησης, ενώ λίγους μήνες αργότερα το ελληνικό κράτος και εε, έστελναν στο βυθό του Ιονίου 600 εξαθλιωμένους ανθρώπους κάθε ηλικίας στις κηρυγμένες «παράνομες» διελεύσεις στα «υπαρκτά» σύνορα της ευρώπης φρούριο, στην μαζικότερη δολοφονία μεταναστ(ρι)ών που έχει καταγραφεί (αν δεν συμπεριλάβουμε σε αυτές τους ανθρώπους που σκοτώθηκαν από βομβαρδισμούς και πολέμους της «δύσης» και των μισθοφόρων της στις χώρες καταγωγής τους). Μια εικόνα που αν όχι ερεθίζει, τουλάχιστον ικανοποιεί το ρατσιστικό συμφερτό που θέλει να λέγεται αγανακτισμένος «λαός» και «κινδυνεύει» από όσα άτομα δεν πνίγονται και επιζούν. Ο «λαός» που όλα αυτά τα χρόνια, κλείνει το μάτι στις εκατοντάδες γυναικοκτονίες , καβλώνει από τους βιασμούς τους, και δείχνει την ματσίλα του στα lgbtq άτομα, με τις ευλογίες των φονταμελιστών πνευματικών τους.
Σαν να μην πέρασε ούτε μια μέρα, με το κράτος και τους ένστολους φασίστες να δολοφονούν στο σωρό άτομα που δεν τους “κάνει” η εμφάνιση τους όπως τον Νίκο Σαμπάνη στο Πέραμα τον Φεβρουάριο του 22, τον Κώστα Φραγκούλη στην Θεσσαλονίκη τον Δεκέμβρη του 22, τον αγωνιστή Βασίλη Μάγγο τον Ιούλιο του 20 στον Βόλο. Επιπλέον συνεχίστηκαν οι επιθέσεις φασιστών σε μετανάστ(ρι)ες, αγωνίστ(ρι)ες (Καλλιθέα, Γκύζη Σταυρούπολη κα.) lgbtq άτομα, όπως και καταλήψεις (Libertatia,Αντινομία, Βοτανικός, ΕΚΧ Σχολείο κα.). Εντω μεταξύ την στοχοποιήση και την καταστολή κατειλημμένων κοινωνικών χώρων που με ιδιαίτερο ζήλο εντατικοποιήσε ο σύριζα, θα συνεχίσει η νέα δημοκρατία με τις εκκενώσεις των Terra Incognita, 111, Παλιό νεκροτoμείο, Mundo Nuevo, Ντουγρού, Μαντρόζου, Στέκι στο Βιολογικό, Αυτοδιαχειριζόμενο Στέκι ασοεε και άλλων αυτοδιαχειριζόμενων εγχειρημάτων.
Οι εγκλεισμοί πολιτικών κρατουμένων στις φυλακές της δημοκρατίας εντείνονται όπως αυτοί των Φώτη Δ., Ιάσωνας Ρ., Λάμπρου Β. Παναγιώτη Β. Θ. Χατζηαγγέλου Γ. Βούλγαρη, Δ. Χατζηβασιλείαδη που εξακολουθούν να μάχονται όχι μόνο ενάντια στην πολιτική τους εξόντωση από κράτος και αφεντικά άλλα και ενάντια στον φυσικό τους αφανισμό, προτάσσοντας πέρα από την εχθρική πολιτική τους θέση για τον καπιταλισμό τα κέρδη τους και κάθε μορφή εξουσία και φασισμού, το ίδιο τους το σώμα. Ωστόσο σταθερή και αμετάβλητη, διαχρονικά, παραμένει η αλληλεγγύη των ανθρώπων του α/α χώρου και ευρύτερα του ελευθεριακού, στο αγώνα των ομήρων της δημοκρατίας, που με πολύμορφες δράσεις και παρεμβάσεις, άλλοτε συμβολικές και άλλοτε δυναμικά επιθετικές, στηρίζουν όχι μόνο τους πολιτικούς κρατούμενους και κάθε έγκλειστx καταπιεσμένx, αλλά και κοινωνικούς, εργατικούς, έμφυλους αντισεξιστικούς και αντισπισιστικούς αγώνες, ενώνοντας τις δυνάμεις και τις φωνές τους με αυτές των από κάτω.
Πολλά θα μπορούσαμε να αναφέρουμε σε αυτό το κείμενο επανέναρξης του baktirio, θα ήταν όμως πάντα ελλειμματικά όσα και να γράφαμε. Θέλουμε μόνο να διαβεβαιώσουμε ότι το baktirio θα είναι εδώ να καταγράφει όλα τα παραπάνω, προσπαθώντας να συμβάλει στην ενημέρωση με τον δικό του τρόπο, χωρίς βιασύνες, διασταυρωμένα, ψύχραιμα και σίγουρα υποκειμενικά, ενάντια και απέναντι στην προπαγάνδα κράτους παρακράτους, αφεντικών και φασιστών, μαζί με τις συλλογικές και ατομικιστικές μάχες των από κάτω για την ισότητα, αξιοπρέπεια, αυτοδιάθεση, την αλληλεγγύη. Αναρχικά και ακηδεμόνευτα.
Baktirio
