Πολιτική δήλωση του Γιώργου Καραγιαννίδη
Ακόμη μια φορά -τρίτη κατά σειρά- με καλείτε να κάνω χρήση του ‘‘δικαιώματος’’ της απολογίας. Να επιβεβαιώσω δηλαδή το ρόλο που η δικαιοσύνη σας μου αποδίδει, το ρόλο του κατηγορούμενου. Να χρησιμοποιήσω εκείνες τις λέξεις και αυτούς τους τρόπους που θα με κάνουν να ελπίζω σε μια ηπιότερη ποινή που η ‘‘δίκαια’’ κρίση σας θα καταδεχτεί να μου επιβάλλει.
Το ‘‘δίκαια’’ χρησιμοποιείται εντός εισαγωγικών όχι γιατί η ποινή που θα μου επιβάλλετε ενδεχομένως θα είναι αναντίστοιχη με τα νομικά σας περιθώρια, αλλά γιατί η δικαιοσύνη σας είναι εκ φύσεως α-δικη, επιτείνει δηλαδή την ανισορροπία όπως αποκαλύπτει και μια ετυμολογική ανάλυση της α-δικίας.
Η δικαιοσύνη σας εφαρμόζει το εκ καθέδρας Δίκαιο και επιβάλλει -βασιζόμενη στην ισχύ των κατασταλτικών μηχανισμών- μια ισορροπία που οδηγεί σε ισχυροποίηση της διαμεσολάβησης και σε ενδυνάμωση όσων κατέχουν τις αντίστοιχες θέσεις εξουσίας.
Κάθε πράξη που εμπίπτει στον Ποινικό σας Κώδικα αποκόπτεται από τα κίνητρα, τις κοινωνικές αιτίες, το συνολικό πλαίσιο που τη γέννησε και αποκτά μια αξία κολασμού σύμφωνα με τις καθεστωτικές προσταγές και τα κοινωνικά παραδεκτά.
Αυτή η γενική επισήμανση αποκτά ιδιαίτερη σημασία σε δίκες σαν αυτή που δικάζονται άνθρωποι που αρνούνται την παρούσα κοινωνική συγκρότηση, που αρνούνται την κυριαρχία κράτους, κεφαλαίου και των σχέσεων που η ύπαρξη τους γεννά, στις ζωές τους. Άνθρωποι που ο λόγος, η στάση και οι πράξεις τους στοχεύουν στην εναντίωση στις υπάρχουσες κοινωνικές συνθήκες που δημιουργούνται από τις κρατικές θεσμίσεις και τις καπιταλιστικές επιταγές. Δίκες σαν αυτή είναι εκφράσεις της σύγκρουσης μεταξύ διαφορετικών -εχθρικών μάλιστα- αντιλήψεων μεταξύ ημών και υμών.
Κάθε τέτοια δίκη συνιστά μια πολιτική σκευωρία που στοχεύει στην απονέκρωση των επαναστατικών προταγμάτων και τη μετατροπή του αγώνα μας σε ένα άθροισμα κατηγοριών και ποινών.
Δεν μπορείτε, δεν είστε αρμόδιοι να δικάσετε χωρίς να κατανοείτε και γι αυτό δεν είναι δυνατόν να εμφιλοχωρήσει καμιά έκφραση δικαιοσύνης, δηλαδή ισορροπίας -όπως την απέδωσα αρχικά- σε τέτοιες δίκες.
Oσον με αφορά, από την πρώτη στιγμή της σύλληψης μου έχω δηλώσει πως αρνούμαι την κατηγορία της ‘‘ένταξης και συμμετοχής στη Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς’’.
Αυτό δε σημαίνει πως υποστηρίζω την αθωότητα μου με τη νομική έννοια. Η αθωότητα και η ενοχή στα πλαίσια του δικαιiκού σας πολιτισμού μου είναι έννοιες εχθρικές.
Ως αναρχικός είμαι εκ προοιμίου ένοχος για τη θέση που έχω επιλέξει στον πόλεμο που διεξάγεται μεταξύ των ανθρώπων που επιλέγουν την απελευθέρωση κάθε πτυχής της ζωής και όσων υπερασπίζονται το εξουσιαστικό κρατοκαπιταλιστικό μόρφωμα.
Αυτή η επιλογή δεν παραμένει μια θεωρητική αναζήτηση αλλά εξελίσσεται σε πρακτική εφαρμογή. Σε προηγούμενη δίκη μου δεν έκρυψα την επιλογή μου να οπλιστώ σε συνθήκες παρανομίας ως φυσική συνέπεια της επιθετικής μου στάσης απέναντι σε κράτος και καπιταλισμό.
Η φύση και ο τρόπος διεξαγωγής αυτής της δίκης ταιριάζει απόλυτα με την έννοια της δίκης σκοπιμότητας. Απουσιάζουν παντελώς από αυτή, όπως και από άλλες παρόμοιες τα ‘‘αποδεικτικά’’ στοιχεία. Μια τέτοια δίκη χωρίς τα νομικά τερατουργήματα των 187 και 187Α δεν θα μπορούσε να διεξαχθεί συμφώνα με τους νομικούς σας όρους.
Αναφέρονται στα έγγραφα της δίκης μια ατελείωτη σειρά επιθέσεων σε στόχους που συμβολίζουν διάφορες πλευρές της κυριαρχίας χωρίς να αποδίδει συγκεκριμένες πράξεις σε συγκεκριμένα πρόσωπα. Στις 10.000 περίπου σελίδες της δικογραφίας τόσο εγώ όσο και το σύνολο των κατηγορουμένων δεν αναφερόμαστε πουθενά.
Εδώ αξίζει να γίνει μια ιδιαίτερη αναφορά στην συμπερίληψη στο σύνολο των εγγράφων των βουλευμάτων και των αποφάσεων που αφορούν προηγούμενες δίκες της ‘‘υπόθεσης Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς’’.
Δεν χρειάζεται να είναι κάποιος νομικός για να αντιληφθεί τον τακτικισμό του εισαγγελέα Μωραϊτακη που πρότεινε και του Δικαστικού Συμβουλίου που αποδέχτηκε την εισαγωγή των συγκεκριμένων εγγράφων.
Γνωρίζοντας προφανώς την ανυπόστατη και νομικά αστήρικτη φύση των κατηγοριών αυτής της δίκης, οι προαναφερόμενοι δικαστικοί επιχείρησαν με υπογειο τρόπο να αναφερθούν σε προηγούμενες δίκες όπου υπήρξαν καταδίκες για να στηρίξουν το έωλο σκεπτικό τους.
Για να γίνει καλύτερα αντιληπτό το σκεπτικό με το οποίο στήθηκε αυτή η δίκη θα κάνω μια σύντομη αναδρομή στο ιστορικό της.
Μετά την επιχείρηση της 4ης/12ου/2010 όπου συνελήφθην μαζί με τους συντρόφους μου Κώστα Σακκά, Αλέξανδρο Μητρούσια και Στέλλα Αντωνίου και τους αναρχικούς Χρήστο Πολίτη και Δημήτρη Μιχαήλ, κατηγορηθήκαμε όλοι για ‘‘ένταξη και συμμετοχή σε άγνωστη τρομοκρατική οργάνωση που είχε προβεί σε άγνωστες πράξεις’’.
Μια πραγματικά ευφάνταστη προσπάθεια των ειδικών ανακριτών-εφετών Μπαλτά και Μόκκα και της εισαγγελέα Δημητρίου να δικαιώσουν τα ασαφή σενάρια της αντιτρομοκρατικής που αποδείκνυε όμως και την παντελή αδυναμία τους να μας αποδώσουν συγκεκριμένες πράξεις.
Τρεις μήνες μετά και χωρίς κάτι νεότερο να έχει προκύψει κατηγορηθήκαμε για ‘‘ένταξη και συμμετοχή στη Συνομωσία Πυρήνων της Φωτιάς’’. Τον Απρίλιο του 2012 κι ενώ έληγε το 18μηνο προσωρινής κράτησης κατηγορηθήκαμε και για την παρούσα υπόθεση.
Μοναδικός σκοπός της απόδοσης αυτής της κατηγορίας ήταν η αποτροπή της αποφυλάκισης λόγω λήξης του 18μηνου όσων κατηγορουμένων δεν είχαν ως τότε καταδικαστεί, μεταξύ των οποίων οι σύντροφοι Κώστας Σακκάς και Στέλλα Αντωνίου οι οποίοι μην έχοντας κάποια καταδίκη θα αφήνονταν ελεύθεροι.
Η εξελισσόμενη διαδικασία εντάσσεται στην κατασταλτική πρωτοτυπία που εγκαινίασε ο αστυνομοδικαστικός μηχανισμός σε όσες υποθέσεις βαφτίστηκαν συνοπτικά ‘‘υπόθεση Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς’’.
Κύριο χαρακτηριστικό της διαχείρισης των διωκτικών μηχανισμών ήταν η κατάτμηση των υποθέσεων, μια τακτική με πολλαπλή σημασία και στόχευση:
– Αφ’ ενός απέτρεπε τις αποφυλακίσεις κατηγορουμένων λόγω παρέλευσης του 18μηνου – κατά παράβαση φυσικά των υφιστάμενων νομικών πλαισίων.
– Αφ’ ετέρου η κατάτμηση επέτρεπε την επιβολή μεγαλύτερων ποινών στους κατηγορουμένους και σίγουρα περισσότερο χρόνο φυλάκισης λόγω καθυστερησης στην εκδίκαση των υποθεσεων
– Και τρίτο, συνέδεε με αόριστο τρόπο διάφορους αναρχικούς που συλλαμβάνονταν, διασπείροντας σύγχυση και επιβάλλοντας ένα κλίμα φόβου στον αναρχικό χώρο. Εκτός της προσωπικής πλήξης των κατηγορουμένων, η καταστολή σκόπευε με αυτόν τον τρόπο να λειτουργήσει παραδειγματικά και αποτρεπτικά στο πολιτικό μας περιβάλλον, προσφάτως δε και στο συγγενικό με τις διώξεις των μελών της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς.
Σκοπεύοντας να αναδείξουμε και να αντιμετωπίσουμε αυτή την καινοτόμα για τότε κατασταλτική μέθοδο της κατάτμησης οι Κώστας Σακκάς, Αλέξανδρος Μητρούσιας κι εγώ πραγματοποιήσαμε απεργία πείνας τον Απρίλιο του 2012 επιτυγχάνοντας την απελευθέρωση της συντρόφισσάς μας Στέλλας Αντωνίου.
Παρόλο που δεν καταφέραμε να αποτινάξουμε την επιβολή επιπλέον προφυλακίσεων εκείνη η απεργία πείνας ήταν η πρώτη ανάδειξη της συγκεκριμένης κατασταλτικής πρακτικής. Ενα χρόνο αργότερα ο Κώστας Σακκάς θα αποτρέψει την επιβολή προφυλάκισης και πέραν του 30μηνου και με την απεργία πείνας που θα διεξάγει θα υποχρεώσει τον δικαστικό μηχανισμό σε αναδίπλωση.
Αυτή η σύντομη παρουσίαση των βασικών δικονομικών παρεκκλίσεων σκοπεύει να αναδείξει την ελαστικότητα που επιδεικνύουν οι δικαστικές αρχές όταν σκοπεύουν να πλήξουν δηλωμένους εχθρούς του καθεστώτος.
Η δικαιοσύνη σας δεν είναι τυφλή, αντίθετα με ορθάνοιχτα τα μάτια σημαδεύει όσους στέκονται όρθιοι απέναντι της.
Η τακτική των πολλαπλών προφυλακίσεων δεν χρησιμοποιήθηκε ούτε στις δικαστικές εμπλοκές διαφόρων πρώην πολιτικών και επιχειρηματικών λαμογιων (π.χ. Τσοχατζόπουλος, Λαυρεντιάδης, Ρέστης, Ψωμιάδης κ.α.) ούτε των φασισταριών της Χρυσής Αυγής, παρόλο που η ποινική φύση της συγκεκριμένης υπόθεσης και το πολιτικό κλίμα θα ευνοούσαν κάτι τέτοιο. Πρόσφατα μάλιστα αποφυλακίστηκαν και οι τελευταίοι προφυλακισμένοι βουλευτές της Χρυσής Αυγής.
Τα δικαστικά αποβράσματα γνωρίζουν ως που φτάνει η πίεση που ασκούν σε κάθε στέλεχος ή μαντρόσκυλο του καπιταλισμού.
Σαν αναρχικός δεν νιώθω κάποια έκπληξη από αυτό, ούτε φυσικά επιζητώ τον εξωραϊσμό του ποινικού συστήματος, παρά μόνο την καταστροφή του μαζί με τους υπόλοιπους θεσμούς.
Και μπορεί εσείς αυτάρεσκα να θεωρείτε πως θα αποδώσετε δικαιοσύνη αν ανασκευάσετε με την απόφαση σας τις μεθοδεύσεις των συναδέλφων σας, ‘‘ξεχνώντας’’ πως πρόκειται για αυτό ακριβώς. Για μεθοδεύσεις κι όχι λανθασμένη κρίση. Η δικαστική εξουσία, όπως κάθε θεσμός δεν κινείται βάσει προσωπικών διαχωρισμένων αποφάσεων αλλά σαν σύνολο.
Η σύνδεση ασύνδετων μεταξύ τους προσώπων και καταστάσεων στις υποθέσεις της Συνωμοσίας Πυρήνων της Φωτιάς ήταν η βελτιωμένη εκδοχή της καινοτόμας πράγματι προσέγγισης του ιταλού εισαγγελέα Marini. Το 1995 ο Marini είχε κατηγοριοποιήσει μια σειρά ληστειών και βομβιστικών επιθέσεων αποδίδοντας τες σε μια ανύπαρκτη οργάνωση και κατηγόρησε κάποιους αναρχικούς ως μέλη αυτής της ανύπαρκτης οργάνωσης.
Οι ειδικοί ανακριτές-εφέτες Μπαλτάς και Μόκκας και η εισαγγελέας Δημητρίου εξέλιξαν την πρακτική αυτή και χρησιμοποίησαν μια υπαρκτή οργάνωση, τη Συνωμοσία Πυρήνων της Φωτιάς, για να ‘‘ομπρελιάσουν’’ κάτω από το όνομα της κάθε αναρχική δράση που δεν μπορούσαν να κατηγοριοποιήσουν.
Η κύρια κατηγορία και εδώ, όπως και σε προηγούμενες δίκες βασίζεται στο άρθρο 187Α.
Οπως προανέφερα, χωρίς την ύπαρξη των άρθρων 187 και 187Α αυτή η δίκη δεν θα μπορούσε να διεξαχθεί με τους δικούς σας αστικούς δικονομικούς όρους. Αυτά τα άρθρα είναι ο πυλώνας του ειδικού καθεστώτος εξαίρεσης με το οποίο μας αντιμετωπίζει το κράτος. Οι ειδικές αίθουσες δικαστηρίων, οι ειδικές κληρώσεις δικαστών, οι ειδικές μεταγωγές, η ειδική νομοθεσία, ενίοτε οι ειδικές συνθήκες κράτησης είναι όλες πλευρές αυτού του ειδικού καθεστώτος εξαίρεσης.
Αυτή την ειδική κατασταλτική πολιτική αναδείξαμε και σε αυτή επιτεθήκαμε με την απεργία πείνας που πραγματοποιήσαμε από κοινού οι πολιτικοί κρατούμενοι τον Μάρτη και τον Απρίλη του 2015.
Ο Ν. 187 κατονομάζει ως εγκληματικές οργανώσεις ‘‘δομημένες ομάδες από 3 ή παραπάνω άτομα, με διακριτούς ρόλους και διαρκή δράση με σκοπό τη διάπραξη κάποιων αδικημάτων, και μέλη όσους με ελεύθερη βούληση υποτάσσουν τη θέληση τους στους σκοπούς της οργάνωσης’’.
Πολύ απλά λοιπόν, εγκληματικές οργανώσεις είναι:
· Οι τραπεζικοί όμιλοι, οι χρηματιστηριακές εταιρίες, οίκοι επενδύσεων, πολυεθνικές βιομηχανίες, και άλλες, και μέλη τους όσοι με οποιονδήποτε τρόπο συνεισφέρουν στην ομαλή λειτουργία αυτών των ιδρυμάτων.
Κατηγορούνται για: Χιλιάδες ανθρωποκτονίες κατά συρροή, κατ’ εξακολούθηση και κατά συναυτουργία, ληστείες, απάτες, εκβιασμούς, υποθήκευση και καταστροφή του μέλλοντος των επόμενων γενεών και ερημοποίηση ολόκληρων γεωγραφικών περιοχών.
· Οι κάθε απόχρωσης πολιτικοί και σύμβουλοι-αυλοκόλακες τους, που αναλαμβάνουν τη διαχείριση των κερδών της προηγούμενης εγκληματικής οργάνωσης.
Κατηγορούνται για: Χιλιάδες ανθρωποκτονίες κατά συρροή, κατ’ εξακολούθηση και κατά συναυτουργία, ληστείες, εκβιασμούς, υποθήκευση και καταστροφή του μέλλοντος των επόμενων γενεών.
· Οι ένστολοι φονιάδες των ένοπλων δυνάμεων και των σωμάτων ασφαλείας, οι οποίοι εξασφαλίζουν στις δυο προηγούμενες εγκληματικές οργανώσεις την ισχύ επιβολής τους πάνω στους υπόλοιπους ανθρώπους και είναι επιφορτισμένοι να καταστέλλουν κάθε προσπάθεια αντίστασης.
Κατηγορούνται για: Χιλιάδες ανθρωποκτονίες κατά συρροή, καθ’ εξακολούθηση και κατά συναυτουργία, βασανισμούς και βιασμούς στα αστυνομικά τμήματα, στα στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών, στα σύνορα χερσαία και θαλάσσια, στους δρόμους, ληστείες, εκβιασμούς και εμπόριο ναρκωτικών και ανθρώπων.
· Το δικαστικό σώμα που αναλαμβάνει την τιμωρία όποιου εναντιώνεται στις επιταγές των τριών πρώτων εγκληματικών οργανώσεων και κάθε δικαστής, εισαγγελέας και λοιπό προσωπικό που το στελεχώνει.
Κατηγορούνται για: Χιλιάδες απαγωγές ανθρώπων που τους θάβουν στις φυλακές, ανθρωποκτονίες κατά συρροή, καθ’ εξακολούθηση και κατά συναυτουργία που συμβαίνουν στις
φυλακές, ληστείες και εκβιασμούς.
· Το σωφρονιστικό σώμα και κάθε διευθυντής, ανθρωποφύλακας και λοιπό προσωπικό που κατ’ οποιονδήποτε τρόπο συνεισφέρουν στην ομαλή λειτουργία του πιο απάνθρωπου θεσμού της αστικής δημοκρατίας.
Κατηγορούνται για: Δεκάδες ανθρωποκτονίες κάθε χρόνο, βασανισμούς, εκβιασμούς και εμπόριο ναρκωτικών.
· Το σύμπλεγμα των ΜΜΕ από τους καναλάρχες, ως τον τελευταίο δημοσιογράφο που παρέχει κάλυψη σε όλες τις παραπάνω εγκληματικές οργανώσεις, συνεργώντας στα προαναφερόμενα εγκλήματα.
Όλες οι παραπάνω εγκληματικές οργανώσεις έχουν ιεραρχική δομή και διαρκή δράση. Δρώντας συντονισμένα και από κοινού λειτούργησαν αποδεδειγμένα με τρόπο, σε έκταση και υπό συνθήκες που έβλαψαν σοβαρά τη χώρα και τον πληθυσμό της.
Συντρέχει, λοιπόν, σοβαρότατος λόγος εφαρμογής του Ν. 187Α.
Αυτές είναι οι πραγματικές τρομοκρατικές οργανώσεις και αυτές είναι οι κατηγορίες που τους αποδίδονται. Από εκεί εκπορεύεται ο τρόμος και όχι από όσους επιλέγουν να επιτεθούν με οποιονδήποτε τρόπο σε αυτές. Αυτές δικάζονται κάθε μέρα από επαναστάτες σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της γης. Αυτές θα καταδικαστούν ολοκληρωτικά, όταν η πρότερη κοινωνική απάθεια μετουσιωθεί σε οργισμένη συνείδηση και οργανωτικότητα.
Μην ανησυχείτε όμως, κύριοι δικαστές και λοιπά μέλη των υπόλοιπων τρομοκρατικών οργανώσεων. Εσείς δε θα δικαστείτε τελικά με το δικό σας σάπιο νομικό κώδικα, αλλά με τον κώδικα που επιτάσσει η εξεγερμένη ανθρώπινη αξιοπρέπεια απέναντι στους δυνάστες.
Εσείς μπορείτε να με καταδικάσετε, όχι να με κρίνετε. Αντίστοιχα μπορείτε να με αθωώσετε και όχι να με δικαιώσετε. Ακριβώς γι’ αυτό η τελική ετυμολογία σας μου είναι αδιάφορη.
Γι’ αυτό δηλώνω πως δεν θα απαντήσω σε ενδεχόμενες ερωτήσεις σας. Δεν επιθυμώ να ανοίξω κανένα διάλογο με εκπροσώπους τις δικαστικής εξουσίας.
Κλείνοντας, στέλνω μια ζεστή αγκαλιά στον Κώστα που το άδειο του κάθισμα δίπλα μου με γεμίζει χαρά κάθε φορά που το βλέπω.
*από εισερχόμενο email στο baktirio στο οποίο αναφέρεται ως πηγή η Κόντρα
